Παρασκευή βράδυ στο Γκάζι και ο γενικότερος ακραίος ήχος έχει την τιμητική του. Αιτία; Η παρουσίαση του δίσκου “Morus”, ντεμπούτο των Euphrosyne, μπάντα για την οποία έχω ακούσει πολλά και καλύτερο timing από τη παρουσίαση ενός δίσκου για συναυλία, δεν υπάρχει.
Ανταπόκριση / Φωτογραφίες: Ηλίας Σταθόπουλος
Όπως πάντα στη ώρα μου και με όρεξη για τη συναυλία καθώς δεν έχω ξαναδεί ζωντανά καμία από τις μπάντες που θα ανέβουν στη σκηνή. Πρώτοι οι Serement, το death metal το ορθόδοξο και βοήθεια μας. Με το ντεμπούτο τους “Abhorrent Invocations”, το οποίο κυκλοφόρησε πέρσι, με γύρω στα 35 λεπτά σετ άνοιξαν την βραδιά, με τον κόσμο να μαζεύεται σιγά σιγά στο μαγαζί.
Λίγο κρίμα γιατί άξιζαν παραπάνω μάτια και αφτιά πάνω τους. Δυνατή παρουσία με ωραίες μελωδίες, με τα αργά σημεία να γίνονται κομμάτια από τα ξεσπάσματα όταν ανέβαιναν οι ταχύτητες. Οι φανς του ήχου θα εκτιμήσουν σίγουρα. Εμένα με κέρδισαν, ειδικά σαν πρώτη ζωντανή εμπειρία με τη μπάντα. Σίγουρα έχουν μέλλον.
Ακολούθησαν οι Ocean of Grief με τον ακραίο ήχο της βραδιάς να ρίχνει της ταχύτητες του. Με το καινούριο τους single “Ghosts Inside”, που κυκλοφόρησαν λίγες βδομάδες πριν, και με το οποίο έκλεισαν την βραδιά, κινήθηκαν στον γνωστό τους doom death ήχο. Γέμισαν την σκηνή του Temple από άκρη σ’ άκρη με την παρουσία τους και ταυτόχρονα και τον αέρα με την μουσική τους.
Τα, πάνω από δέκα, χρόνια της εμπειρίας τους φαίνονται και η μπάντα μπορώ να πω ήταν σε μεγάλη φόρμα. Πολύ όμορφος ήχος και η απόδοση του ζωντανά δεν μείωσε κανένα στοιχείο αυτού. Μιας και είμαι φαν του είδους περιμένω την επόμενη ολοκληρωμένη τους δουλειά μιας και το “Ghosts Inside” αφήνει πολύ καλές υποσχέσεις.
Με το ρολόι να δείχνει σχεδόν 11 και με τον κόσμο πλέον να έχει γεμίσει, αλλά όχι ασφυκτικά, τον χώρο, οι Euphrosyne ξεκίνησαν να μας παρουσιάζουν το “Morus”. Η αλήθεια είναι πως ήθελα να δω αυτή τη μπάντα ζωντανά πολύ καιρό τώρα, και μπορώ να πω ότι ανταμείφθηκα και με το παραπάνω. Η απόδοση του συνολικότερου ήχου τους έγινε αψεγάδιαστα και σε συνδυασμό με το στήσιμο της μπάντας πάνω στη σκηνή δείχνουν ότι οι Euphrosyne είναι μια μπάντα που ήρθε για να μείνει.
Δεμένοι, με τις ώρες δουλειάς πάνω στη μουσική τους να αποδίδουν τα μέγιστα, κρίνοντας εκ του ολοκληρωτικού αποτελέσματος που μας χάρισαν για μια ώρα. Μέσα από μια βαθιά εσωτερική και ξεκάθαρα βιωματική τέλεση της τέχνης τους κατάφεραν να βγουν προς το φως μέσα από το σκοτάδι. Όπως ανέφερε και χαρακτηριστικά η τραγουδίστρια της μπάντας Έφη “υπάρχει μια ελπίδα ακόμα και στις πιο σκοτεινές μέρες”.
