Τελειώνοντας το “Black Opal”, η floyd-ική, α-λα “Crazy Diamond” εισαγωγή που ανοίγει το ντεμπούτο EP των ‘δικών μας’ Euphrosyne, η μετάβαση είναι τόσο ανεπαίσθητη που αν δεν έμπαιναν τα ντραμς και τα ουρλιαχτά φωνητικά, δεν θα καταλάβαινες ότι έχει γίνει το πέρασμα στο “Pale Days”. Είναι όμως όταν μετά από ένα μικρό ατμοσφαιρικό πέρασμα μπαίνουν τα καθαρά φωνητικά ενόσω μαίνονται απο κάτω οι κιθάρες και τα ντραμς που αντιλαμβάνεσαι με τι εξαιρετικό έχεις να κάνεις στο “Keres”.
Βιαστική εκτίμηση; Μπορεί, αλλά από την πρώτη ακρόαση ήταν το σημείο που είχα πειστεί και η συνέχεια το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβεβαιώσει ακόμη περισσότερο αυτή την αρχική εντύπωση. Οι Euphrosyne παίρνουν ό,τι καλύτερο σε φόρμες έχει να προτείνει η ευρύτερη σύγχρονη black metal σκηνή, είτε πρόκειται για ψυχεδελική, ατμοσφαιρική prog/post metal, είτε blackgaze/doomgaze, όπως την αναμειγνύει με post-hardcore η βελγική (και καλύτερη κατά τη γνώμη μου αυτή τη στιγμή, με μπάντες σαν τους Oathbreaker και Brutus) σκηνή, και φέρνοντας όλες αυτές τις επιρροές να έρθουν να συναντήσουν τον εγχώριο black metal ήχο, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που εξ αρχής τον διαχώριζαν από τη νορβηγική ή άλλες σκηνές, όπως η σαφής επιρροή από πιο παραδοσιακές σχολές, όπως nwobhm, doom και death metal.
Κι αν δεν φτάνουν τα καταχθόνια riffs που θυμίζουν την πρώιμη τοπική σκηνή (βλέπε Rotting Christ, Varathron, Necromantia), είναι οι διπλομποτιές, το καλπάζον μπάσο και η επική αίσθηση που επιβεβαιώνουν αυτή τη σύνδεση. Με δραματικά, εκφραστικά καθαρά φωνητικά που δεν ακούγονται παλιομοδίτικα όταν γίνονται οπερατικά, και όσο πρέπει μανιασμένα τα ουρλιαχτά από την Έφη, και αντίστοιχα κιθάρες που στα κατάλληλα σημεία επιδίδονται σε διακριτικά μελωδικά περάσματα ή περίτεχνα solos και όταν η περίσταση το απαιτεί γίνονται φρενιτιώδη αλυσοπρίονα από τον Αλέξη.
Όλα αυτά σε ένα άλμπουμ που, με τη συνδρομή της αψεγάδιαστης παραγωγής από τον Psychon (των Septic Flesh), ακούγεται τόσο ενιαίο στον ήχο και όραμά του που θα ζήλευαν τα περισσότερα concept άλμπουμ εκεί έξω, μοντέρνο και κλασικό ταυτόχρονα.
