Το “The Armor of Ire” έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία στα αυτιά του επικομεταλλικού κοινού το 2016. Αμέσως μετατράπηκε στο “ιερό δισκοπότηρο”, ανήλθε σε cult status και μπήκε στις λίστες με τα καλύτερα albums του χώρου όλων των εποχών (και όχι άδικα). Αναφέρω όλα αυτά για να δείξω τη δύσκολη δουλειά που έχει το “Ravening Iron”, το νέο πόνημα των Τεξανών, αφού -ας μη γελιόμαστε- οι επικάδες είμαστε λίγο δύσκολοι και συνάμα παράξενοι: τη μια στιγμή αποθεώνουμε και την άλλη καταβαραθρώνουμε κομμάτια, δίσκους, συγκροτήματα.
To album είχε ήδη πολύ στέρεες βάσεις, τόσο λόγω του αριστουργηματικού ντεμπούτου όσο και του lyric video του ομώνυμου άσματος που εδώ και δύο μήνες ακούγαμε αδιάκοπα περιμένοντας την κυκλοφορία της ολοκληρωμένης δουλειάς. Με χαρά σας ανακοινώνω πως το “Ravening Iron” συνεχίζει λαμπρά στα μουσικά μονοπάτια του παρελθόντος. Η ίδια μουντή παραγωγή, τα άπιαστα φωνητικά του Jason Tarpey, οι κιθάρες που στάζουν καυτό μέταλλο, το μπάσο οδοστρωτήρας και τα ατσάλινα τύμπανα σε πλήρη πολεμική διάταξη δίνουν το έναυσμα άλλης μιας επικομεταλλικής επίθεσης. Ανεβασμένες ταχύτητες σε σημεία, ανατριχιαστικά solos, μεγαλειώδης λυρισμός, τρομεροί riding ρυθμοί, μοναδικοί στίχοι και ένα ονειρεμένο εξώφυλλο-έργο τέχνης από τον θρυλικό Ken Kelly ολοκληρώνουν άλλη μια μοναδική sword & sorcery εμπειρία. Τα συναισθήματα που δημιουργούν οι Eternal Champion είναι πρωτόγνωρα, μας μεταφέρουν νοητά σε ηρωικές εποχές και αποτελούν τον απαιτούμενο φόρο τιμής σε θρυλικές μπάντες όπως οι Manowar, Manilla Road, Omen, Heavy Load και Cirith Ungol. Το έκαναν πριν από τέσσερα χρόνια, το κάνουν βροντερά και σήμερα.
Το ερώτημα αν το “Ravening Iron” ξεπερνά τον προκάτοχό του νομίζω θα παραμείνει αναπάντητο. Σίγουρα η μπάντα έχει χάσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού: το “The Armor of Ire” ήρθε από το πουθενά και πήρε παραμάζωμα δισκογραφίες ολόκληρες αφήνοντας μόνο στάχτη στο διάβα του. Τώρα όμως ήμασταν ψυλλιασμένοι και όσο κι αν δεν το μαρτυρούσαμε ξέραμε πως οι Τεξανοί θα μας προσφέρουν ένα αντίστοιχο έπος και δε θα μας απογοητεύσουν. Με τις σκέψεις αυτές στο μυαλό βάζω το album για ένα ακόμη άκουσμα, ένα ακόμη ταξίδι, μια ακόμη σπάνια εμπειρία: “For my price I’ll roam my wretched world… ‘Till the end of all time I will serve as thine guard!”.
