Λίγους μήνες μετά την τελευταία του εμφάνιση στην Ελλάδα, στο ίδιο μέρος, O Eric Gales ήρθε για τη ρεβάνς. Ο Σταυρός του Νότου ήταν γεμάτος και ο κόσμος ενθουσιώδης. Αν μη τι άλλο τα στοιχήματα ήταν υψηλά από την αρχή…
Ανταπόκριση / Φωτογραφίες (περισσότερες εδώ): Γιώργος Κρίκος
Βγαίνοντας γύρω στις 21:30, ακολουθούμενος από τις επευφημίες του κοινού, ο πάλαι ποτέ χαρακτηριζόμενος ως “παιδί θαύμα”, έδειχνε γεμάτος όρεξη και έτοιμος για ένα εκρηκτικό φινάλε της τωρινής περιοδείας του για το πρόσφατο “Middle of the Road”. Η αρχή έγινε με γρήγορους ρυθμούς και περισσή κιθαριστική μαεστρία, όπου ακούσαμε τόσο δικά του τραγούδια από την πλούσια δισκογραφία του (17 albums!), όσο και medley γνωστών κομματιών (Don’t Fear the Reaper, Voodoo Child, Kashmir, Back in Black κ.α.).
Η ασθενής μου μνήμη και η προσπάθεια μου να φωτογραφίσω παράλληλα δε με άφησαν να συγκρατήσω πολλούς τίτλους τραγουδιών του ίδιου, ωστόσο αυτό που μου έμεινε ανεξίτηλο ήταν η εύθραυστη συναισθηματικότητα που εξέπεμπε η κάθε του λέξη, οι σπασμωδικές εκρήξεις του, που ήταν περισσότερο σαν εξορκισμός και η θετική του αύρα. Ο Gales λάμβανε όλη την αγάπη του κόσμου που εκδηλωνόταν σε κάθε ευκαιρία, την μετέτρεπε σε ένα ακατέργαστο συναίσθημα και την επέστρεφε στο έπακρο με νότες.
Ο τρόπος δε που έπαιζε, ήταν φυσική συνέχεια της λεκτικής επικοινωνίας που είχε με το κοινό. Πριν τη μέση της συναυλίας μάλιστα, χρειάστηκε να σταματήσει για 4-5 λεπτά μέχρι να συνέλθει από ένα μουσικό ξέσπασμα. Σίγουρα το τσιγάρο τον βοήθησε σ’ αυτό όπως αποδείχτηκε!
Δεν έχω αμφιβολία ότι ο κόσμος θα μπορούσε να τον παρακολουθεί για ακόμη δύο ώρες, καθώς η ενέργεια περίσσευε μετά το πέρας της συναυλίας. Παρ’όλα αυτά, λίγο πριν τις 00:00 η μπάντα κατέβηκε οριστικά, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις, ενώ ο Gales κατευθύνθηκε στην είσοδο του χώρου για ένα after show meet ‘n’ greet, όπου υπέγραφε δίσκους και έβγαινε φωτογραφίες με τους θεατές.
Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν…