Όταν κυκλοφορεί νέο δίσκο ο Elvis Costello είναι ένα γεγονός από μόνο του και όχι άδικα. Ο κύριος Declan Patrick MacManus μπορεί να παινεύεται πως έχει παίξει τα πάντα και έχει πετύχει αρκετές ενδιαφέρουσες συνεργασίες. Σαφώς και η πορεία του είχε μετριότητες και ατυχείς στιγμές, αλλά το σίγουρο είναι πως ποτέ δεν πέρασε απαρατήρητος.
Η μετάβαση από την εφηβεία στην μετενσάρκωση είναι το θέμα με το οποίο ασχολείται ο Elvis Costello στον νέο του δίσκο όπου συνεργάζεται ξανά με τους Imposters και ουσιαστικά επανεξετάζει το παρελθόν του, όχι με παλιμπαιδισμούς, αλλά με μια αίσθηση ανεμελιάς που σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα. Η ακρόαση του δίσκου κυλάει ομαλά με συνθέσεις που σε διάρκεια φτάνουν με το ζόρι τα 4:30 λεπτά και με εναλλαγές στις διαθέσεις, από rock ‘n’ roll ξεσπάσματα (“Farewell, OK”,”Magnificent Hurt”), americana μπαλάντες (“Paint The Red Rose Blue”,”Mr. Crescent”) και διάφορα άλλα είδη που έχει εξερευνήσει στη 50χρονη πορεία του, ενώ κλείνει το μάτι στους Beatles (“The Man You Love To Hate”), ακόμη και στα blues (“The Boy Named If”) δείχνοντας πως άμα έχεις την απαιτούμενη εμπειρία μπορείς να μεταπηδάς από το ένα είδος στο άλλο με άλμα βατράχου και με επιτυχία.
Αοκνος, ανανεωμένος και γεμάτος έμπνευση ο Elvis Costello στο The Boy Named If μας επανασυστήνεται και προσθέτει έναν ακόμη εξαιρετικό δίσκο στην ήδη πλούσια δισκογραφία του. Το λέω συνέχεια και θα το λέω όσο βγαίνουν τέτοιοι δίσκοι σαν το The Boy Named If πως η γη χωράει και δεύτερο Elvis μετά τον Presley κι αυτός είναι ο Costello.
