Όταν το αρχαίο πνεύμα συναντά τον σύγχρονο black metal θρήνο.
Με την κυκλοφορία του Lysistrata, οι Eldingar κάνουν ένα τολμηρό βήμα στην ελληνική black metal σκηνή. Εμπνευσμένο από την ομώνυμη κωμωδία του Αριστοφάνη, το άλμπουμ συνδυάζει την αντιπολεμική θεματολογία, τη σύνδεση με τη φύση και τις φιλοσοφικές του καταβολές, με αποτέλεσμα να ξεπερνά τις τυπικές προσδοκίες του είδους. Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2024 και συνεχίζει δυναμικά το έργο που ξεκίνησε το ντεμπούτο τους, Maenads (2021), ενσωματώνοντας ακόμη περισσότερα ατμοσφαιρικά και μελωδικά στοιχεία.
Η ηχογράφηση του Lysistrata φέρει την υπογραφή των Ανδρέα Σιμιτζή (φωνητικά), Σταύρου Λόντου (κιθάρα), Γιάννη Δάρδα (μπάσο) και Δευκαλίωνα Δήμου (ντραμς), με τη συμμετοχή της Ηλιάνας Τσακιράκη στα γυναικεία φωνητικά. Στον πυρήνα του άλμπουμ βρίσκεται η αντίθεση μεταξύ της εξουσίας και της εσωτερικής γαλήνης, αποτυπωμένη μέσω μεταβάσεων από την επιθετικότητα του black metal σε πιο στοχαστικές, folk και ambient στιγμές. Η μπάντα καταφέρνει να συνδυάσει τη φιλοσοφία της αρχαίας Ελλάδας με τη σύγχρονη καλλιτεχνική έκφραση, δημιουργώντας έναν δίσκο που πραγματικά μαγνητίζει το ενδιαφέρον σου.
Με 9 κομμάτια γεμάτα μουσική ποικιλία, το Lysistrata εξερευνά κλασικές black metal φόρμες, αλλά και εμπλουτισμένα με progressive και folk επιρροές. Ξεκινώντας με το “Dryope”, ένα ambient intro που χτίζει την ένταση για ό,τι ακολουθεί, το άλμπουμ συνεχίζει με το ομώνυμο “Lysistrata”, το οποίο ξεχωρίζει για τη διάρκεια και την πολυπλοκότητά του. Με πάνω από 10 λεπτά γεμάτα ένταση, μελωδίες και αλλαγές, κινείται από ωμά blast beats σε ψιθυριστούς folk τόνους, δημιουργώντας έναν ήχο επικό αλλά και προσωπικό.
Ανάμεσα στα standout κομμάτια, το “Cosmos” ξεχωρίζει για την αρμονία των κιθαριστικών γραμμών και των φωνητικών, ενώ το “Therasia” προσφέρει μια κρυπτική αφήγηση στα ελληνικά, δίνοντας έτσι μια θεατρική διάσταση. Το “Ode” είναι ίσως το πιο ολοκληρωμένο κομμάτι του δίσκου – ένα συναισθηματικό ταξίδι που ξεκινά απαλά και κορυφώνεται σε εκρηκτικά riffs, αποτυπώνοντας την ένταση και την αισθητική του άλμπουμ. Εν τω μεταξύ, πιο ήπιες στιγμές, όπως το “Myrrine”, παρουσιάζουν τη folk και ακουστική πλευρά της μπάντας, αναδεικνύοντας την πολυπλευρικότητά τους.
Παρόλα αυτά, η διάρκεια του άλμπουμ μπορεί να θεωρηθεί υπερβολική, ειδικά σε κομμάτια όπως το “Where To Stand”, που δεν καταφέρνουν να κρατήσουν το επίπεδο της αρχής. Ωστόσο, αυτή η μικρή ασυνέχεια δεν μειώνει τη συνολική εμπειρία που προσφέρει το Lysistrata.
Η παραγωγή του άλμπουμ είναι εξαιρετική, με κάθε στοιχείο να ακούγεται καθαρά και να συνεισφέρει στο συνολικό αποτέλεσμα. Οι μπασιστικές γραμμές ξεχωρίζουν για τη δυναμική τους, οι κιθάρες ισορροπούν τέλεια μεταξύ ωμότητας και μελωδίας, ενώ οι folk πινελιές – από λύρα και τσέλο – ενισχύουν τη δραματικότητα των συνθέσεων.
Το Lysistrata είναι μια καλλιτεχνική δήλωση. Οι Eldingar διαχειρίζονται περίτεχνα τις επιρροές τους, αντλώντας έμπνευση από τις ρίζες του black metal και φτάνοντας στις πιο πειραματικές τους αναζητήσεις. Αν και το άλμπουμ έχει περιθώρια βελτίωσης, παραμένει ένα επιβλητικό έργο που επιβάλλει τον σεβασμό και προτείνει τους Eldingar ως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δυνάμεις της ελληνικής σκηνής.
Για τους λάτρεις του black metal με ουσία, το Lysistrata είναι η φυσική σας επόμενη επιλογή.
