Με αφορμή την επερχόμενη εμφάνιση των Echo Train στο Τριανόν, στις 23 Σεπτεμβρίου, ο Γιώργος Γαζής μίλησε μαζί τους σχετικά με το ντεμπούτο album τους, “Μemento Mori”, την εγχώρια alternative rock σκηνή αλλά και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Echo Train λοιπόν. Πρέπει να υπάρχει ιστορία πίσω από αυτό το όνομα, σωστά; Από που το εμπνευστήκατε;
Η Ηχώ, η όμορφη νύμφη που διδάχτηκε μουσική απο τις μούσες, που την ερωτεύτηκε ο Πάνας, και η φωνή της στα βουνά αιώνια επαναλαμβάνει τη φωνή σου, σαν να ενώνει το παρόν με το παρελθόν. Το τρένο, που κουβαλάει ζωές και ιστορίες, και ο ρυθμικός του ήχος στις ράγες, ξυπνάει μνήμες και εμπνέει το ταξίδι της μουσικής. Ονειροπολώντας παρέα με αυτές τις σκέψεις, μέσα σε μία μεθυσμένη νύχτα με τ’ αδέρφια μας Γιώργο Λαθύρη και Μαρία Γαλάτη, γεννήθηκε το όνομά της μπάντας.
Κινείστε σε psychedelic rock ύφος γενικότερα με πολλά στοιχεία 60’s και 70’s. Εσείς πως θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας και ποιες είναι οι πιο σημαντικές μουσικές σας επιρροές;
Πολλοί και διαφορετικοί καλλιτέχνες στέκονται υπερήφανα κάτω από την ομπρέλα της ψυχεδέλιας. Αγαπάμε τον αυθόρμητο και ελεύθερο τρόπο έκφρασής τους, την έμφαση στον πειραματισμό και τον αυτοσχεδιασμό και την ένωση με τη φύση και το σύμπαν. Ένας χαρακτηρισμός που δίνουμε στη μουσική μας από το πως την αισθανόμαστε εμείς είναι “native psychedelic seeds”.
Είστε μέρος μίας ταχύτατα αναπτυσσόμενης alternative rock σκηνής. Έχετε ξεχωρίσει κάποιους καλλιτέχνες ή σχήματα που θαυμάζετε και παρακολουθείτε;
Η σκηνή πράγματι αναπτύσσεται ταχύτατα και περιέχει άφθονο ταλέντο, αξιομνημόνευτες συνθέσεις και πείσμα για το καλύτερο αποτέλεσμα χωρίς κάποια ιδιαίτερη βοήθεια απο πουθενά. Όσο πιο κοντά θα έρχονται οι καλλιτέχνες μεταξύ τους, τόσο μεγαλυτερη και η δύναμη που θα αποκτά αυτή η σκηνή. Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που παρακολουθούμε και θαυμάζουμε, με πιο κοντινούς μας τους Cyanna Mercury με τους οποίους μοιραζόμαστε τον drummer Dennis Panagiotidis κι ετσι ζούμε απο πιο κοντά την αφοσίωση με την οποία δουλεύουν και μοιράζονται την μουσική τους την οποία αγαπάμε ιδιαιτέρως.
Το 2014 το “Fire” αναδείχθηκε τραγούδι του τριμήνου στον διαγωνισμό Jumping Fish της Cosmote. Πως επέδρασε αυτό στο κοινό σας;
Το τραγούδι μας “Fire”, αν και αναπόσπαστο κομμάτι στην ιστορία που διηγείται το πρώτο μας album, δεν παραπέμπει εύκολα στον γενικότερο ήχο μας. Επίσης πολύς κόσμος διατηρεί μια απέχθεια σε οτιδήποτε περιέχει την λέξη διαγωνισμός, και οχι αδικα, παρότι ο συγκεκριμένος εχει αναδείξει αρκετά αξιόλογα πράγματα. Οπως και να ’χει, ηταν κι αυτός ενας σταθμός του τρένου μας, ήταν όμορφα, και συνεχίζουμε το ταξίδι μας.
Πιστεύετε ότι παίζει μεγάλο ρόλο στην πορεία ενός συγκροτήματος η ενεργή συμμετοχή στο internet και στα social media;
Παίζει μεγάλο ρόλο σαφώς, αλλα όχι και τον σημαντικότερο. Μια «επιτυχία» μέσω της ενεργής συμμετοχής στα μέσα αυτά, μπορεί εύκολα να «ξεφουσκώσει» αν δεν περιέχει ουσία. Στην πορεία ενός συγκροτήματος παίζει σημαντικότερο ρόλο η πίστη σε ενα όνειρο και η ανάγκη που νοιώθουν τα μέλη της, να δημιουργούν. Μια ανάγκη μεγάλη, σχεδόν στα όρια της αναπνοής…
Πείτε μας λίγα λόγια για το album σας, “Memento Mori”.
To “Memento Mori” μιλάει για τον θάνατο που γίνεται ζωή που γίνεται έρωτας, και κινείται γύρω απο πράγματα που δεν μπορεί κανείς να δει με τα ανθρώπινα μάτια του, αλλα ίσως μόνο απο τα μάτια του λύκου όταν μιλάει στο φεγγάρι. Προσπαθήσαμε να αντλήσουμε έμπνευση από τις διαθέσεις της φύσης, και τους ανθρώπους που δεν γνώρισαν πολιτισμό, αλλα το ενστικτό τους τους οδηγούσε στη μουσική και τον ρυθμό που νικούσε τους φόβους τους. Η ελπίδα μας είναι οτι όποιος ακούει αυτο τον δίσκο να νοιώσει για λίγο αστροναύτης που ταξιδεύει σε μπλε βελούδο, ενω πέφτει βροχή κάτω απο τα πόδια του.
Φέτος εμφανιστήκατε στο Ziria Music Festival. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας;
Το φεστιβαλ αυτο εχει δημιουργηθεί απο ονειροπόλους εραστές της μουσικής και θα ηταν καλό να το στηρίζουμε καθε χρόνο για να παραμείνει έτσι. Μια πανέμορφη σκηνή ψηλά στο βουνό, απαλλαγμένη από τεράστια banners χορηγών, εθελοντές που βοηθάνε και κρατάνε τον χώρο καθαρό, αλλα και κόσμος και κατασκηνωτές που σέβονται το περιβαλλον και απόλυτα συνειδητοποιημένα παρακολουθούν τα live, τα events, τις βόλτες και τις αθλητικές εκδηλώσεις. Αν χάσεις οτιδήποτε στον ευρύτερο χωρο, κάποιος σίγουρα θα το έχει παραδώσει στο μπαρ, γιατί αυτό είναι το ήθος των παρευρισκομένων. Όλη την ημέρα και μεχρι το πρωί μουσική παντού, και αν κοιμηθείς σε σκηνη, ο καφες με αυτό το οξυγόνο και τη θέα είναι απλά ανεκτίμητη εμπειρία.
Σε μερικές μέρες εμφανίζεστε στο Τριανόν μαζί με τους The Road Miles. Πως και διαλέξατε αυτό τον χώρο;
Ο αγαπητός Δημήτρης Κότσης που μας έφερε σε επαφή με τους The Road Miles, μας πρότεινε και τον χώρο, στον οποίο έχουμε παρευρεθεί σε live και μας αρέσει πάρα πολύ. Το να παίζεις σε έναν κινηματογράφο, όπως ακριβώς γινόνταν τις Κυριακές τη δεκαετία του ’60, είναι κατι που θέλαμε πολύ να το ζήσουμε.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των Echo Train; Υπάρχει νέο album στα σκαριά;
Dennis Panagiotidis, Thanos Karagiannis, Spyros Valkaniotis, Greggy K. and Ren made a pact… “we can trick this wonder into staying”! Οι ιδέες υπάρχουν και έχουμε ήδη αρχίσει να τις προβάρουμε στο studio.
Τι να περιμένουμε από το νέο υλικό σας;
Το ωραίο με ένα νέο υλικό είναι οι εκπλήξεις που επιφυλάσσει σ’ εμάς μέσα από την εξέλιξή του και την δική μας. Το καλό είναι ότι δε βλέπουμε την ώρα να ζήσουμε αυτές τις εκπλήξεις!