Το “The Great Fandago” που κυκλοφόρησε πριν 3 χρόνια, έδειχνε τους Αθηναίους Dustbowl να έχουν προχωρήσει ένα βήμα μπροστά συγκριτικά με τις προηγούμενες δουλειές τους και να δημιουργούν τον δικό τους ήχο. Τρία χρόνια μετά, το “The Story Of Mr.Dandy Gasoline” έρχεται να επιβεβαιώσει τις θετικές εντυπώσεις.
Απο τις πρώτες ακροάσεις του δίσκου καταλαβαίνει κανείς πως η μπάντα έχει δουλέψει ακόμη περισσότερο σε όλους τους τομείς. Αρχικά στην παραγωγή του John Hardy που δίνει άλλο αέρα στις συνθέσεις και το παίξιμο των μελών της, με τον χαρακτηριστικό ήχο στις κιθάρες που δίνει ένα ακόμη πιο 70’s feeling βγαλμένο από τους Grateful Dead, Rolling Stones, Neil Young, Dylan εποχής The Band αλλά και μετέπειτα συνεχιστών σαν τους Gun Club εποχής “Miami” και Green on Red σε συνδυασμό με την pedal Steel που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του ήχου και της φωνής του Πάνου Μπίρμπα που είναι η κατάλληλη για το όλο σύνολο.
Η ακρόαση του δίσκου κυλάει ευχάριστα με συνθέσεις που σε διάρκεια κυμαίνονται από τρία μέχρι οκτώ λεπτά με το επτάλεπτο “The Season” να σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα και το ομότιτλο του δίσκου, όπου η Τζένη Καπάδαη και ο Chris Cacavas των Green on Red δίνουν την δική τους πινελιά. Απο κει και πέρα το “Lovely Desecration” σε πιο γρήγορους ρυθμούς, το “Sail Away” (που στιχουργικά μοιάζει επηρεασμένο απο την προσφυγική κρίση) και το οκτάλεπτο “Say You Will” που γίνεται ένα πολύ καλό closing track.
Το αξιοθαύμαστο στο “The Story of Mr.Dandy Gasoline” και τους Dustbowl γενικότερα είναι πως δεν πέφτουν στην παγίδα να καταντάνε retro, κλισέ η οτιδήποτε άλλο τέτοιο. Αντίθετα έχοντας λιώσει ως ακροατές τα βινύλια των μεγαθηρίων που αναφέρθηκαν στην αρχή και μετρώντας τρεις δίσκους, άπειρες πρόβες και αρκετές συναυλίες έχουν πλήρη επίγνωση του σωστού αποτελέσματος και παίρνουν μια μουσική παράδοση ετών δίνοντας το δικό τους προσωπικό στίγμα και την φέρνουν στη σημερινή εποχή μέσα απο έναν εξαιρετικό δίσκο.