Από τα πιο ζοφερά βράδια ήταν το Σάββατο που μας πέρασε, καθώς οι doom/death metallers DreamLongDead γιόρτασαν την κυκλοφορία του τελευταίου τους πονήματος ονόματι “Derelict” και μαζί τους είχαν εκλεκτούς προσκεκλημένους για αυτό το σκοπό.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Ηλίας Σταθόπουλος
Πρώτοι από αυτούς τους καλεσμένους ήταν οι Kiva, που μουσικά, για όσους δε γνωρίζουν, κινούνται στον ευρύτερο post-metal χώρο με πάμπολλες αναφορές στους Αmenra. Θα μου πείτε, είναι κακό αυτό; Τουναντίον θα έλεγα, αφού ναι μεν οι Kiva προσκυνάνε τoυς πιο πάνω, αλλά δίνουν το δικό τους στίγμα στον εν λόγω ήχο. Το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή στη προκαθορισμένη του ώρα και ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα καθώς μου ‘ρούφηξαν’ όλη την ημέρα και μου καθάρισαν το μυαλό. Παικτικά το συγκρότημα ήταν άψογο και εκτέλεσε πιστά το υλικό του πολύ δυνατού περυσινού τους δίσκου του “An Elegy of Scars and Past Reflections”. Aν έχω ένα ‘παράπονο’ από την εμφάνιση τους, είναι ότι θα ήθελα να παίξουν λίγη ώρα παραπάνω.

Τους Sarcastic Obedience επιβάλλεται να τους ακούσετε/δείτε σε live καθώς ΣΚΟ-ΤΩ-ΝΟΥΝ. Brutal death metal που προσκυνάει τους Death, Obituary με λίγη σουηδική μελωδία, βλέπε Entombed. Το μείγμα ήταν εκρηκτικό και πόσο μάλλον όταν παρουσιάζεται με τόση πόροση και αφοσίωση. Κέρδισαν τις εντυπώσεις στο χαλαρό, τουλάχιστον της αφεντιάς μου.

Η ώρα πήγε έντεκα και οι headliners DreamLongDead ανέβηκαν στη σκηνή του Temple για να μας χαρίσουν doom/death metal ομοβροντίες, στην -νομίζω- καλύτερη τους εμφάνιση από αυτές που έχω παρακολουθήσει, καθώς αυτά που με ‘ενοχλούσαν’ μουσικά, ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν με τη κυκλοφορία του πολύ σπουδαίου δίσκου “Derelict” που κυκλοφόρησαν πριν από λίγους μήνες. Το συγκρότημα αποδίδει πιστά επί σκηνής το δύσκολο υλικό του και αν προσθέσει κανείς το τσαμπουκαλίδικο attitude που βγάζουν όταν ανεβαίνουν στη σκηνή, δε θέλει και πολύ για να γουστάρεις!

Για κλείσιμο, να αναφέρω ότι κάτι τέτοιες βραδιές είναι που σου φτιάχνουν τη διάθεση. Το να βλέπεις συγκροτήματα που πραγματικά γουστάρουν αυτό που κάνουν και σε κάνουν να τα ξεπερνάς όλα. Στην αρχή του κειμένου έγραψα για ζοφερό βράδυ, αλλά αυτό το ζοφερό βράδυ ήταν ταυτόχρονα και τόσο ανανεωτικό.
