Οι Don’t Try This από το Dessau της Γερμανίας παίζουν ένα, όσο πιο τυπικό γίνεται, μελωδικό metalcore. Είναι η κλασική περίπτωση μπάντας που για να εισχωρήσει δυναμικά και εμπορικά σε ένα μουσικό είδος οικειοποιείται όλα τα κλισέ που το χαρακτηρίζουν. Στην deluxe επανέκδοση αυτή του ντεμπούτο τους (το οποίο είχε κυκλοφορήσει αυτοχρηματοδοτούμενο το 2015) ακούμε κλασσικά χιλιοπαιγμένα riffs πλαισιωμένα τόσο από growls, όσο και από καθαρά φωνητικά.
Όσον αφορά στα growls, αυτά ακούγονται συνεχώς επίπεδα και αγγίζουν σε χροιά το grind με αποτέλεσμα να μην πολυταιριάζουν με την εμπορικότητα που βγαίνει από τις κιθάρες. Όταν έρχεται η ώρα για τα καθαρά φωνητικά (συνήθως στα refrain) το auto-tune πάει σύννεφο, μην μπορώντας όμως να αποτρέψει τα περιστασιακά φάλτσα. Το πραγματικό κρίμα όμως στη συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι το πώς η αξιόλογη σε στιγμές μελωδική αίσθηση των συνθέσεων θάβεται από την παραγωγή που έχει μείνει στο loudness war της προηγούμενης δεκαετίας. Πραγματικά βάζω στοίχημα ότι η κυματομορφή που ταλαιπώρησε τα ηχεία μου πρέπει να είναι μια συμπαγής κορδέλα που δεν αφήνει καμία αρμονική να αναπνεύσει.
Στα των συνθέσεων τώρα ξεχώρισα το δυναμικό αλλά και αισθαντικό “My Burden” που μου έβγαλε κάτι από In Flames αλλά και το “The End of Everything” με τις εντυπωσιακές κιθάρες και την απρόσμενη εξέλιξη της δομής του. Τα υπόλοιπα τραγούδια κυμαίνονται από αδιάφορα έως εμετικά εμπορικά (“I Will Never Forget”). Νομίζω ότι ακόμα και οι πολύ πωρωμένοι οπαδοί του είδους δεν θα το ακούσουν ολόκληρο πάνω από 2-3 φορές.