Αν μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει το προ ημερών live των βρετανών DITZ στην πρωτεύουσα με λίγα λόγια, μάλλον θα έλεγε πως αυτή η performance ήταν μία από τις καλύτερες που έχουν περάσει από την πόλη μας σε κλειστό venue. Και για να μην παρεξηγούμαστε, όταν λέμε “κλειστό” venue, δεν εννοούμε την αλλαγή χώρου της τελευταίας στιγμής. Βέβαια, μικρό το κακό στην προκειμένη (οκ, δεν αλλάξαμε και γειτονιά, δυο πόρτες παραδίπλα είναι το συμπαθέστατο AUX), καθώς γίναμε μάρτυρες μιας εξαιρετικής -και κατά τόπους σοκαριστικής- εμφάνισης.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου
Την αρχή έκαναν οι νεοσύστατοι The Depths, οι οποίοι μας παρουσίασαν υλικό απο το επερχόμενο παρθενικό τους album. Αν και είχαν την άχαρη δουλίτσα να συντονίσουν τον κόσμο που έψαχνε να βρει πόστο, καθώς -σχεδόν- μας περίμεναν επί σκηνής με το που άνοιξαν οι πόρτες. Με τη σύσταση τους ως group να μετράει μόλις 2-3 μήνες ζωής, οι The Depths μας έβαλαν απ’ ευθείας στον σκοτεινό indie rock κόσμο τους, όπου με σύμμαχο τον πολύ καλό ήχο κέρδισαν τις εντυπώσεις. Χωρίς stand out tracks, μα με μία συνολικά καλοδουλεμένη post punk ατμόσφαιρα με πλήκτρα και κιθαριστικά effects, το group (παρά κάποιες στιγμές άγχους επί σκηνής) παρουσίασαν ένα όμορφο set από υψηλής ποιότητας τραγούδια. Σίγουρα θα τους έχουμε στο νου μας.
Λίγες στιγμές αργότερα, οι Grace πήραν θέσεις και -κατά πάσα πιθανότητα- ήταν η έκπληξη της βραδιάς. Με έναν ήχο που ακροβατεί ιδανικά ανάμεσα στο post-hardcore και την ψυχεδέλεια, το κουαρτέτο μας παρουσίασε το υλικό του (με ένα EP και ένα single ως επίσημες κυκλοφορίες) κερδίζοντας από την πρώτη στιγμή την προσοχή και -τελικά- τον ενθουσιασμό μας. Η άψογη σκηνική τους παρουσία, έβαλε τους Grace επί τόπου ψηλά στη λίστα με τα local group που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας στο μέλλον, καθώς πέρα από το γεγονός πως είναι παιχταράδες (με rhythm section από άλλο πλανήτη), τα κομμάτια τους έχουν αυτό το κάτι παραπάνω (έμπνευση μάλλον το λένε) και τη δυναμική να πάνε τους Grace στην επόμενη πίστα. Εθιστικό το set τους, χαρούμενοι και εμείς που τους παρακολουθήσαμε.
Ποιος θα το έλεγε πως μια μπάντα απ’ το Brighton που δημιουργήθηκε το 2016 που κατάφερε μόλις δύο EP μέχρι το ’20 (με τα “total ’90” και “Gayboy” να είναι τα πιο standout tracks τους), έφαγε ένα Brexit και μια καραντίνα, εν έτη 2025 θα κατέληγε να βάζει φωτιές στην Αθήνα. Με ένα άλμπουμ/διαμαντάκι στις αποσκευές τους (Never Exhale, 2025), οι DITZ πέρασαν από τη σκηνή του AUX με μια performance που δύσκολα θα ξεχαστεί. Οι post-punk, no wave και experimental/noise rock καταβολές της μουσικής τους, σε συνδυασμό με το εμμονικό groove που χαρακτηρίζει αρκετά απ’ τα κομμάτια τους έντυσαν ένα set γεμάτο ένταση, πολλά db και -πάνω απ’ όλα- πάθος για θόρυβο.
Με το εισαγωγικό θέμα του “V70” να μας δείχνουν αρχικά τα δόντια τους, τα “Taxi Man”/”Four” ήταν αυτά που μας έβαλαν για τα καλά στο χαοτικό trip τους. Πέραν όμως από την ποιότητα -και την εξαιρετική εκτέλεση- των κομματιών τους, ο Cal Francis (frontman του group) έδινε παράλληλα το δικό του show, κόβoντας βόλτες ανάμεσα στο κοινό με crowdsurfing (ή και όχι), οργανώνοντας moshpits και προκαλώντας το κοινό να τα δώσει όλα, μια συνθήκη που οι περισσότεροι ακολούθησαν.
Αν είσαι (ή και όχι) fan του genre που οι DITZ εκπροσωπούν, το gig της περασμένης πέμπτης ήταν μια από τις πιο εκρηκτικές βραδιές της μετα-covid εποχής. Αυτοί οι Βρετανοί, είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα του μοντέρνου rock (και της post-punk φουρνιάς που ανέδειξε groups όπως τους Idles κλπ.) της εποχής μας. Μακάρι να τα ξαναπούμε μαζί τους σύντομα.
