Μια δεκαετία πέρασε απο το “Reality”, την τελευταία studio δουλειά του David Bowie. Το μεγάλο αυτό διάστημα της σιωπής του σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε έκανε τους οπαδούς του να πιστεύουν πως δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα ν’ακούσουν ούτε μια καινούρια νότα. Και να που εντελώς ξαφνικά την ημέρα των γενεθλίων του (8 Ιανουαρίου) “κερνάει” στον κόσμο το καινούργιο του single What We Are Now, όπου ο Thin White Duke πάνω σε μία μελαγχολική μελωδία αναπολεί την εποχή του Βερολίνου (στην οποία όπως όλοι γνωρίζουμε ηχογράφησε τη τριάδα “Low”, “Heroes”, “Lodger”), ενώ ταυτόχρονα ανακοινώνει και τη δισκογραφική του επιστροφή την οποία όλοι περίμεναν με αγωνία. “The Next Day” λοιπόν μ’ένα εξώφυλλο παραλλαγή του Heroes, μαζί με τον παλόφιλο του Tony Visconti στη παραγωγή καθώς και ένα εκλεκτό team απο μουσικούς των τελευταίων 2 δίσκων του, γιατί ως γνωστόν μια ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις (ειδικά όταν μέσα σ’αυτήν έχεις μουσικούς σαν τους Gerry Leonard και David Torn)…
Here I am, not quite dying…Τι δε καταλαβαίνεις; O Bowie απο την αρχή κιόλας στο ομώνυμο κομμάτι βάζει τα πράματα στη θέση τους και φωνάζει παρών για να συνεχίσει με τη cabaret ατμόσφαιρα που βγάζει το αλανιάρικο σαξόφωνο του “Dirty Boys”. “The Stars Are Out Tonight”: Μια ματιά στη καθημερινότητα των διάσημων με τον Bowie στο ρόλο του αφηγητή με μιά απίθανη ερμηνεία.
Μπορεί η αγάπη να χάθηκε όπως λέει στο “Love Is Lost”, δεν έγινε όμως το ίδιο και με την έμπνευση. Μέσα σε τριάμισι λεπτά ο Bowie μιλάει για τα σημάδια που αφήνει ο χρόνος (Say goodbye to the thrills of life ,when love was good, when love was bad .Wave goodbye to the life without pain ,say hello, your beautiful girl) πάνω σε μιά μελωδία βασισμένη στο synthesizer,ενώ το “Valentine’s Day” έρχεται με μια πιο εύθυμη διάθεση,όπως και το “Dancing Out In Space”.
Στη πορεία συναντάμε άλλα δύο “διαμαντάκια”. Το “How Does The Grass Grow” στο refrain του οποίου ο Bowie ενσωματώνει επιτυχημένα τη μελωδια του “Apache” των Shadows και το “(You Will) Set the World On Fire” με την τσαμπουκαλεμένη ερμηνεία του. Τον δίσκο έρχεται να κλείσει το ανατριχιαστικό “Heat”.
Το συμπέρασμα είναι οτι όση ικανοποιήση έδωσε η επιστροφή του Bowie, άλλη τόση (και περισσότερη θα έλεγα) δίνει και το τελικό αποτέλεσμα. Το “The Next Day” δεν είναι απλά το comeback album του Bowie, αλλά κάτι περισσότερο. Eίναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο ένδοξο παρελθόν του και στο σήμερα και φυσικά δείχνει πώς γίνεται μια σωστή επιστροφή. Με λιγότερο μπλά-μπλά και περισσότερη ουσία.
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good: Έστω και με δυσκολία (γιατί μιλάμε για δισκάρα απο την αρχή ως το τέλος) ξεχωρίζω τα “Stars Are Out Tonight” και “(You Will) Set the World On Fire”.
The Bad: Μπαρντόν;
Βαθμολογία: 5 / 5
[/stextbox]