Εμένα μου άρεσε. Αυτή η γυφτοχίπικη experimental και trippy διάθεση μιας street made hip – hop κουλτούρας που ωριμάζει, να εμπλέκεται και να διχάζεται με μία κλασική υποκουλτούρα.
Το σιτάρ από την εισαγωγή προειδοποιεί “Tusko – Intro” και το πιανάκι παραπονιέται στο “Satao – Interval”. Αν όμως ήδη το “Band Of Gypsies” δε σου έχει κολλήσει στον εγκέφαλο, δεν ένιωσες τίποτα. Η Κούβα μετακομίζει στην Καλιφόρνια και η Αίγυπτος σιγοντάρει. “Jesus Was A Stoner”, psycho εδώ το ύφος εξυμνεί το χόρτο, όπως κάνει και το “Oh Na Na”, αλλά τρομπετίστικα. Από στίχους δεν περιμένουμε άλλους από τα περί δρόμου, συστάσεις, βρισίδια, απειλές και ιστορίες συμμορίας “Locos”. Το ομώνυμο “Elephant Acid” σε interlude, επίσης για τα ενδιάμεσα, ταξιδιωτικά χαλαρωτικό. “Insane OG”, το ξεχώρισα από όλα αυτά τα συμμορίτικα που έχουν, αφού παραδίδουν μαθήματα ανάσας. “The 5th Angel”, αρκετό για ορχηστρικό, η απόδειξη πως τελικά τα καταφέρνουν και στην ατμοσφαιρική τους πλευρά. Έκπληξη το “Reefer Man” (εκτός του “Crazy”) με τα B – Real έξτρα φωνητικά. “Blood On My Hands Again”, σε τρομάζει κατά το τέλος. “Stairway To Heaven” έτσι ώστε να ανακατευτούν τελικά και με τη lounge αισθητική. Και απ’ ότι ακούστηκε, τους πάει.
Ένας ιδιόμορφα στρωτός, μουσικά σοβαρά δουλεμένος δίσκος, που θα σε ταξιδέψει στον εσωτερικό τους κόσμο με συντροφιά τη μαριχουάνα (είναι δηλωμένοι υποστηρικτές της ιατρικής και ψυχαγωγικής της χρήσης) και στην σκληρή πραγματικότητά τους. Η παραγωγή εξαιρετική (DJ Muggs).
