Βράδυ Σαββάτου και ενώ το κρύο ήταν τσουχτερό σε όλη τη πόλη, πολλοί απο εμάς το αψηφίσαμε για να βρεθούμε κοντά στην πρώτη εμφάνιση των Crystal Stits σε Αθηναϊκό έδαφος. Φτάνοντας στο Gagarin κατά τις 22:00 αντίκρυσα αρκετό κόσμο να περιμένει, γεγονός που μου προκάλεσε μια πρώτη ευχάριστη έκπληξη, καθώς δεν είχα αντιληφθεί την δυναμική της μπάντας στο κοινό μας.
Ανταπόκριση: Κώστας Βαχάρης / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγιάννη (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Στις 22:15 οι δικοί μας Victory Collapse είχαν ήδη παραταχθεί στην σκηνή και ειχαν ξεκινήσει το showτους. Όποιος εχει ξαναδεί την συγκεκριμένη μπάντα ήξερε τι να περιμένει. Μελετημένο post punk και δεμένη απόδοση στο live. Με μια και μόνο λέξη. Εγγύηση! Το σέτ τους βασίστηκε στο πολυ καλο προπέρσινο LP ”Convenience Has Poisoned Our Soul”. Έμειναν στη σκηνή για 40 λεπτά με εναν αρκετά χαμηλό και άδειο ηχο (κυριε ηχολήπτα!) και μας χαιρέτησαν.
Ο κόσμος συνέχιζε να έρχεται και μέχρι τις 23:15 όπου και βγήκαν τα παλληκάρια από την Florida για την headline εμφάνιση τους. Είχαμε ένα Gagarin που απο τα μπαρ και μπροστά (προφανώς και μιλάω σε σένα αναγνώστη που έχεις ξαναβρεθεί στο μέρος) ήταν κατάμεστο, ενώ από τα μπαρ και πίσω χαλάρωνε πολύ το πράγμα. Ο πάνω όροφος είχε κόσμο άλλα και εκεί ήσουν άνετα.
Το show των Crystal Stilts ήταν ένα όμορφο θέαμα με πολλά χρώματα, lo-fi ψυχεδέλιες και άχρωμα φωνητικά. Ο ήχος τους ήταν σίγουρα πιο ”ζωντανός” απ’ότι στους δίσκους (αν και σε μερικά κομμάτια ”χάναμε” μερικά όργανα) ενώ έδειχναν να περνούν καλά όχι μόνο στη συναυλία αλλά γενικά στη χώρα μας. Ακούσαμε τραγούδια από όλο το φάσμα της καριέρας τους με βασικό άξονα το τελευταίο τους (και όχι τόσο αποδεκτό απο πολλούς).
Καθ όλη την διάρκεια του live είχαμε video projection το οποίο ουσιαστικά ηταν διάφορες σκηνές τραβηγμένες με κάμερα και περασμένες με άπειρα φίλτρα για ένα άκρως ψυχεδελικό αποτέλεσμα. Το θέμα είναι οτι δεν το βρήκα και πολυ ”δουλεμένο” το ολο θέμα του projection γιατί τα τοπία των σκηνών ήταν κάτι που ο καθένας μπορεί να τραβήξει με την κάμερα του να του περάσει τα φιλτράκια του και να το ”πουλήσει”. Τέλος πάντων μπορεί να υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο concept που να αγνοώ.
Συνολικά η εμφάνιση κράτησε μια ώρα και είκοσι λεπτά περίπου. Μέσα σε αυτό τo χρόνο είχαμε και δυο encore γεγονός που δείχνει αυτό που γράφω πιο πάνω για το πόσο καλά περνούσε η μπάντα. Το κοινό έδειχνε να γουστάρει σαφώς περισσότερο στα παλια κομμάτια (“Love Is A Wave”, “Death Is What We Live For”, “Sugar Baby”, “Prometheus At Large”) αλλά καταληκτικά νομίζω οτι όλοι πέρασαν ενα πολύ όμορφο βράδυ δίνοντας άτυπο ραντεβού μέχρι το επόμενο.
Setlist: Dark Eyes, Sycamore Tree, Silver Sun, Star Crawl, Darken the Door, Shake The Shackles, Future Folklore, Frost Inside the Asylum, Through The Floor, Death Is What We Live For ( a.k.a. Blood Barons), Half A Moon, Sugar Baby, Departure, Still as the Night, Love is a Wave, Prometheus At Large, The Dazzled