Οι Coldbound μας έρχονται από την παγωμένη Φινλανδία και πρόσφατα μας παρουσίασαν έναν εξαιρετικό δίσκο με όνομα “The Gale”. Ο Πάνος Κουτσουράδης μίλησε με τον ιθύνων νου του συγκροτήματος, Pauli Souka, για τη καινούρια του κυκλοφορία, το μέλλον της μπάντας και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα θέματα.
***
Καλωσόρισες στο RockinAthens, Pauli! Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε αυτό το διάστημα;
Καλησπέρα, Πάνο και σε όλη την ομάδα του RockinAthens. Kαταρχάς, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτήν τη δυνατότητα να προβάλλω την δουλειά μου μέσα από την πλατφόρμα σας. Αυτό το διάστημα ταξιδεύω συχνά στη Φινλανδία και στη Σουηδία, όπου μένω, για τις ανάγκες του νέου δίσκου που ηχογραφώ αυτή την στιγμή. Όταν μιλήσαμε τελευταία φόρα για τη συνέντευξη, ήμουν στο Raahe και στο Kuusamo της Βόρειας Φινλανδίας με σκοπό το μιξάρισμα και την παραγωγή του video clip ενός κομματιού του επόμενου δίσκου. Ήταν η πρώτη φορά που για τις ανάγκες της ηχογράφησης χρειάστηκε να ταξιδέψω.
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος των Coldbound με τίτλο “The Gale”. Πες μας δύο λόγια για την διαδικασία σύνθεσής του.
Από ό,τι μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή, άρχισα την σύνθεση του δίσκου αρχές Απριλίου του 2017 και τέλειωσα περίπου τον Μάιο του 2018. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό και επειδή μου αρέσουν οι προκλήσεις, τόλμησα να κάνω κάτι πιο -ας το πούμε- mainstream. Στην ουσία έκανα κάτι που ήθελα να κάνω από τότε που ξεκίνησα το project το 2013. Με δυσκολίες σχεδόν τα κατάφερα και κυκλοφόρησα το “The Gale”, που μέχρι στιγμής είναι η πιο προσωπική δουλειά μου και τολμώ να πω ότι κατάφερα και πλήρωσα μερικούς λογαριασμούς από τις πωλήσεις των δίσκων, άρα για πρώτη φορά θεωρώ ότι έκανα κάτι, ας πούμε, “σωστό”.
Ποια είναι η θεματολογία των στίχων στο καινούριο album; Κρύβεται κάποιο συγκεκριμένο concept από πίσω;
Βεβαίως. Το κυρίως θέμα είναι η φράση “Living is Αn Αct of Courage”. Είναι μια φράση που με έχει στιγματίσει. Δε θυμάμαι πού το διάβασα. Δεν ξέρω καν αν το διάβασα κάπου ή απλά είναι κομμάτι της φαντασίας μου, καθώς τον καιρό που έγραφα τους στίχους δεν ήμουν και στην πιο χαρούμενη φάση της ζωής μου. Το πιο σημαντικό μήνυμα που ήθελα να προβάλλω μέσα από τον δίσκο είναι ότι δεν είμαστε ποτέ μόνοι μας και ότι το να προσπαθούμε να επιβιώσουμε, είναι μια πράξη αξιέπαινη. Είναι η πεμπτουσία της ζωής. Είναι αυτοί οι μικροί θάνατοι που μας χαρίζουν παραπάνω εμπειρίες και μας βοηθάνε να βλέπουμε την ζωή από μια άλλη οπτική γωνία.
Μουσικά το “The Gale” είναι αρκετά διαφορετικό. Κυμαίνεται σε πιο μελωδικά death metal μονοπάτια, σε σχέση με το black metal των προηγούμενων κυκλοφοριών. Πώς προέκυψε αυτή η αλλαγή; Ήταν κάτι που το είχες από την αρχή στο μυαλό σου ή προέκυψε κατά τη δημιουργία του δίσκου;
Εν μέρει, κατά τη δημιουργία του δίσκου προέκυψε αυτό το ύφος, αλλά όπως είπα προηγουμένως, αυτό ήταν το ύφος που ήθελα από την αρχή.
Μελλοντικά το μουσικό ύφος των Coldbound το έχεις σκεφτεί; Θα ξαναγυρίσεις στο black metal ή θα συνεχίσεις αυτό που ξεκίνησες με το “The Gale”;
Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα τίποτα για το μέλλον, αλλά πιστεύω ότι το project θα συνεχίσει σε αυτό το ύφος του melodic death metal με κάποιες black metal επιρροές.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι από τη καινούρια σου δουλειά που να ξεχωρίζεις λίγο περισσότερο; Και αν ναι, για ποιο λόγο;
Το κομμάτι “My Solace” για εμένα ήταν μια πολύ σημαντική σύνθεση, καθώς μέχρι και σήμερα δεν μπορώ να εξηγήσω πώς κατάφερα να συνθέσω ένα τόσο στενάχωρο κομμάτι και να το “ντύσω” με ένα ποίημα του Καρυωτάκη. Στην αρχή όταν έγραφα τη μουσική δεν είχα ιδέα για τους στίχους του τραγουδιού. Τυχαία όταν διάβαζα ένα απόγευμα από μια μετάφραση του Καρυωτάκη, έκανα σκέψεις ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το ποίημα ως στίχο του τραγουδιού. Για εμένα ο Καρυωτάκης ήταν και είναι ένας κορυφαίος ποιητής και αυτό ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να προσφέρω ως φόρο τιμής.
Οι Coldbound είναι one-man band. Έχεις σκεφτεί κάποια στιγμή να ενσωματώσεις και άλλα μέλη που θα σε βοηθάνε στη σύνθεση των κομματιών, αλλά και στα lives;
Βεβαίως και έχω σκεφτεί την πιθανότητα αυτή, καθώς οι Coldbound έχουν δεχτεί προτάσεις, κυρίως από τη Φινλανδία, για συναυλίες ή περιοδείες σαν opening act. Για την ώρα έχω μερικούς καλούς φίλους, που με βοηθάνε σε ό,τι κάνω με το σχήμα, όπως ο Andras Miklosvari των Φιλανδών Earthgrave, που είναι υπεύθυνος για τα πλήκτρα στις ηχογραφήσεις (και live αν χρειαστεί), ο Pasi Sipil γνωστός από τους Φινλανδούς Charon (που είχαν περάσει από την Ελλάδα μερικά χρόνια πριν), ο Petri Sara από τους Φινλανδούς Pahan Ikoni και η Paulina Medepona, που θα ηχογραφήσει την εισαγωγή στο επόμενο album, καθώς και κάποια φωνητικά και cello. Επίσης, η Paulina ζωγράφισε το εξώφυλλο του τελευταίου δίσκου.
Πες μας τρεις μπάντες, στις οποίες έχεις αδυναμία και που έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη μουσική σου.
Χμμμ… δύσκολη επιλογή. Καταρχάς οι Insomnium με έχουν επηρεάσει όσο καμία άλλη μπάντα, από την αγορά του εξοπλισμού μέχρι και την μουσικοσύνθεση, αλλά και στη στάση που έχουν σαν μπάντα. Μετά θα έλεγα τους Borknagar, καθώς είχα μεγάλη βοήθεια από τους κιθαρίστες τους, Oystein και Jens, στο να οργανώσω και να δημιουργήσω το συγκρότημα. Σαν τρίτη επιλογή θα έλεγα τους Limbonic Art, που όχι μόνο λατρεύω ορισμένους δίσκους τους, αλλά επίσης λατρεύω τις συνθετικές ικανότητες του καλού μου φίλου, Morpheous. Είναι σημαντικό κίνητρο να έχεις τέτοιους μουσικούς γύρω σου για να σου δίνουν συμβουλές.
Ασχολείσαι με κάποιο άλλο project πέρα τους Coldbound;
Για 2 χρόνια έκανα φωνητικά στους Νορβηγούς Arvas, με τους οποίους κυκλοφόρησα τον δίσκο “Blackpath” το 2017 και εμφανίστηκα σε μια σειρά από συναυλίες, όπως στο Κings Of Black Metal Festival στην Γερμανία, στο Sodom Metal Fest στην Ολλανδία και σε διάφορα άλλα shows σε Νορβηγία, Ελβετία και Γερμανία. Επίσης, για ένα διάστημα υπήρξα τραγουδιστής των Φιλανδών Winterthroned, που έκαναν μια εμφάνιση στο Heavy Metal Heart Festival μαζί με τους Korpiklaani. Αυτή την στιγμή μιξάρω μια δουλειά με ένα Νορβηγικό συγκρότημα και σύντομα θα κυκλοφορήσουμε το ντεμπούτο μας. Είναι ένα σχήμα με μέλη από το Sogndal και το Tonsberg.
Από όσο γνωρίζω έχεις ζήσει κάποια χρόνια στην Ελλάδα. Τι εντυπώσεις σου άφησε η διαμονή σου εδώ;
Γεννήθηκα στην Ελλάδα, αλλά δεν είμαι 100% Έλληνας. Αναγκάστηκα λόγω της οικονομικής κρίσης να φύγω το 2012 από την Ελλάδα για την Φινλανδία, όπου είχα κάποιους συγγενείς. Για αρκετά χρόνια ζούσα στην Αθήνα, όπου γεννήθηκα και σύχναζα στα Εξάρχεια. Ωραίες αναμνήσεις. Γλυκόπικρες θα έλεγα.
Υπάρχει κάποιο ελληνικό συγκρότημα που να σου αρέσει;
Λατρεύω τους Socrates, Aphroditeʼs Child, Σπυριδούλα, τον Παύλο Σιδηρόπουλο… δυστυχώς τέτοια μουσική δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά. Είμαι μεγάλος fan της progressive rock σκηνής και για εμένα ο Ντέμης Ρούσσος είναι ο πατέρας αυτού του είδους.
Αυτά από μένα, Pauli. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και συγχαρητήρια για ακόμα μία φορά για τη καινούρια σου δισκογραφική δουλειά! Ο επίλογος δικός σου…
Εγώ σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτή την σημαντική δυνατότητα να προμοτάρω το δίσκο λίγο παραπάνω και να απαντήσω στις ερωτήσεις σου. Ο δίσκος “The Gale” είναι διαθέσιμος σε limited edition digipak μέσω του καταστήματος του συγκροτήματος στο bandcamp και bigcartel. Επίσης είναι διαθέσιμος για online streaming στο Spotify, Deezer, Google Play, iTunes και Youtube. Ευχαριστώ για ακόμη μια φορά και να θυμάστε, “Living is an act of courage”.