Πώς ξεπερνάς την καταραμένη τη γρίπη; Μα φυσικά με ένα καλό live! Έτσι το βράδυ της Πέμπτης έσυρα το βασανισμένο μου κορμί μέχρι το Six D.O.G.S για να παρακολουθήσω τρία πολύ καλά νέα συγκροτήματα, από τρεις διαφορετικές σκηνές το καθένα!
Aνταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Ελένη Πατσουράκου (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Μετά από σχεδόν μια ώρα καθυστέρηση τη σκηνή του SixD.O.G.S κατέλαβαν οι Αθηναίοι Press Esc οι οποίοι παίζουν rock με πολλές pop επιρροές, άσχετα αν live δεν υπάρχει τίποτα το pop μήτε στη σκηνική τους παρουσία μήτε και στα κομμάτια τους! Προσωπικά περισσότερο ένα rock/alternative κράμα μου έβγαζαν και τα πρώτα σημάδια ότι η γρίπη είχε αρχίσει να χάνεται πλέον ήταν έκδηλα! Οι Press Esc ήταν απλά γαμάτοι και με σύμμαχο το πολύ καλό τους ήχο με κέρδισαν! Clue της βραδιάς το jam που έγινε μεταξύ του τραγουδιστή και του ντράμερ αλά Metallica στιλ, για να μην αναφερθώ στο κατά πόσο το ‘Wonderwall’ των Oasis ακούγεται καλύτερο από τους Press Esc σε σχέση με την αυθεντική του εκτέλεση! Άλλα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν τα ‘Again’, ‘Let Inside’, ‘Safe But Broke’, ‘King Of Pain’, ‘Fully Empty’, ‘Yellow’.
Η γρίπη είχε σχεδόν εξαφανιστεί όταν στη σκηνή ανέβηκαν οι Λαρισαίοι The Mongoose oι οποίοι κινούνται σε πιο grunge μονοπάτια! Με δυνατά κομμάτια και super ήχο το τρίο από τη Λάρισα μου κέρδισε το ενδιαφέρον τόσο με τις διασκευές του στα ‘Crackerman’ από Stone Temple Pilots όσο και στο ‘White Limo’ από Foo Fighters με τα οποία και άνοιξαν την εμφάνιση τους! Από εκεί και πέρα το set τους βασίστηκε σε δικά τους κομμάτια όπως τα ‘Like A Rope’, ‘High Yell’, ‘Ugly Martian’, ‘Place’, ‘Too Much For Nothing’και ‘Sleepover’. Ισοπεδωτική εμφάνιση από τους Λαρισαίους τους οποίους καλά θα κάνετε να μάθετε!
Το αξιοπρόσεκτο με τους Cellar Dogs είναι ότι ενώ παίζουν το είδος που με ενθουσιάζει περισσότερο την πρώτη φορά που τους είχα δει δεν με είχαν ενθουσιάσει! Μπορώ να πω όμως πως μετά από αυτή τους την εμφάνιση ψιλοκατάπια λίγο τη γλώσσα μου και προσπαθούσα να βρω λαγούμι για να κρυφτώ! Μπράβο παίδες που με αποστομώσατε με την εκρηκτική σας και την κατά πολύ ανώτερη σας εμφάνιση σε σχέση με τη πρώτη φορά που σας είχα δει. Νόμιζα ότι έβλεπα διαφορετικό συγκρότημα και αυτό οφείλετε στη δουλειά που έριξαν τα παιδιά! Εύγε και πάλι εύγε! Μουσικά κινούνται σε heavy/southern μονοπάτια με τη φωνή του τραγουδιστή να είναι το μεγάλο ατού της μπάντας!
Άλλο ένα βράδυ με ένα εξαιρετικό live έφτασε στο τέλος του, μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν!