Οι Caliban δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, αφού αποτελούν μία από τις πιο αγαπητές μπάντες του metalcore. Είναι βετεράνοι του είδους, δισκογραφώντας ακατάπαυστα εδώ και είκοσι χρόνια περίπου και μαζί με τους συμπατριώτες και συνοδοιπόρους τους, Heaven Shall Burn, έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στην σκηνή. Φέτος οι Γερμανοί επέστρεψαν τρία χρόνια μετά το χλιαρό Elements και μας παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον εγχείρημα κάτω από το όνομα, Zeitgeister.
Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε να κάνουμε ακριβώς με μία καινούρια κυκλοφορία, αλλά με μία «ανακατασκευή» παλαιότερων συνθέσεών τους. Παρόλα αυτά είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές που σου δίνεται η αίσθηση ότι ακούς εντελώς νέο υλικό. Αυτό είναι κάτι που υπήρχε σαν ιδέα στο τραπέζι εδώ και δέκα χρόνια, αλλά πήρε σάρκα και οστά τώρα, λόγω του lockdown. Διάλεξαν εφτά outsiders κομμάτια από την πρώτη δεκαετία της καριέρας τους (από το Small Boy and a Grey Heaven μέχρι και το Say Hello to Tragedy) και τους άλλαξαν τα φώτα. Με την καλή έννοια, όμως. Τα προσάρμοσαν στο σήμερα, συστήνοντας έτσι στους οπαδούς τους μία νέα εκδοχή του παρελθόντος τους. Όσες αλλαγές και να έκαναν, όμως, μερικά πράγματα δεν άλλαξαν. Το groove, τα breakdowns και τα ωμά riffs παραμένουν, απλά είναι ντυμένα με περισσότερη ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε soundtrack ταινίας, μελωδία, καθώς και ορισμένα ηλεκτρονικά στοιχεία που βρίσκονται σκορπισμένα εδώ και εκεί.
Δεν έμειναν, όμως, μόνο στο «πείραγμα» της μουσικής. Άλλαξαν και την γλώσσα στους στίχους. Από ό,τι φαίνεται η επιτυχία που γνώρισε η διασκευή στο Sonne των Rammstein τους έδωσε το πράσινο φως για να επιχειρήσουν να βγάλουν κάτι στη μητρική τους γλώσσα, για πρώτη φορά στην εικοσιπενταετή πορεία τους. Βέβαια και σε προηγούμενες δουλειές τους συναντάμε κομμάτια στα γερμανικά, αλλά τώρα είναι η παρθενική φορά που κυκλοφορούν κάτι εξ ολοκλήρου στη γλώσσα τους. Μία κίνηση που αποδείχτηκε σωστή, μιας και το αποτέλεσμα, όχι μόνο δεν κάθεται άσχημα στο αυτί, αλλά ακούγεται διασκεδαστικό ακόμα και αν δεν καταλαβαίνεις λέξη.
Μετά από το ολιγόλεπτο σινεματικό intro, έρχεται το Trauma (όπου συμμετέχει ο frontman των Nasty) να σου ρίξει το πρώτο χτύπημα κάτω από την μέση. Το συγκεκριμένο κομμάτι αποτελεί το «παιδί» του Arena of Concealment που βρίσκεται στο ντεμπούτο τους, με την διαφορά ότι τώρα οι Caliban πρόσθεσαν και ορισμένες nu metal πινελιές. Στην συνέχεια έρχεται με μελωδικές διαθέσεις το Herz (I Will Never Let You Down), το οποίο αποτελεί τέλειο παράδειγμα για το πόση βαρύτητα έδωσαν στο χτίσιμο της ατμόσφαιρας αυτής της κυκλοφορίας. Τα επόμενα κομμάτια που θα συναντήσεις είναι τα Ausbruch nach Innen (Tyranny Of Small Misery), Feuer, zieh’ mit mir (Between the Worlds), Nichts ist fur immer (All I Gave), Intoleranz (Intolerance), Mein Inferno (My Little Secret), καθώς και το nICHts, το οποίο είναι το μοναδικό καινούριο τραγούδι του album.
Συνοψίζοντας, λοιπόν, το Zeitgeister αποτελεί μια δουλειά που απευθύνεται κατά κύριο λόγω στους fans του συγκροτήματος και μία έξυπνη κίνηση που μας δίνει να καταλάβουμε πως αντιλαμβάνονται σήμερα οι Caliban τα τραγούδια που έγραψαν τότε.