Επιτέλους, εξαφανίστηκε το “μπελαλίδικο” 2016 και η νέα χρονιά άρχισε με δυναμικά live. Βραδινή έξοδο μας επιφύλαξε, λοιπόν, η Παρασκευή, με απώτερο σκοπό την παρακολούθηση δύο αξιόλογων εγχώριων συγκροτημάτων που με τα ντεμπούτο τους έχουν δώσει ένα δείγμα των ικανοτήτων τους και χτίζουν διαρκώς πάνω στον ήχο και στην ταυτότητά τους. Γίνεται λόγος για τους Burn The Sun και τους BUS.
Ανταπόκριση: Γιώργος Ρούβαλης / Φωτογραφίες: Δανάη Φωκίου (περισσότερες εδώ)
Τo κρύo κλίμα της βραδιάς είχαν ευθύνη να ζεστάνουν οι BUS, οι οποίοι το έκαναν πράξη ανεβαίνοντας στη σκηνή κατά τις 21:30.Με μείον έναν κιθαρίστα αλλά με μεγάλη όρεξη και χαρούμενη διάθεση, έδωσαν στον κόσμο αυτό που περίμενε. Άρτιοι παικτικά, ευέλικτες φωνητικές γραμμές και “BlackSabbath”-ικό attitude είναι κάποια στοιχεία που παρατήρησα ακούγοντας το “ζωντανό” υλικό τους από το “The Unknown Secretary”. Συνολικά, βλέποντάς τους πρώτη φορά μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση, ωστόσο αναμένω την επόμενη φορά που θα τους ακούσω και με τον δεύτερο κιθαρίστα ώστε να διακρίνω την αληθινή φύση της μπάντας.
Στις 22:45 πήραν τη σκυτάλη οι Burn The Sun. Ανοίγωντας την εμφάνισή τους με ψυχεδελικές κιθαριστικές μελωδίες και ατμοσφαιρική συνοδεία ντραμς και μπάσου, προχώρησαν στην έναρξη του setlist τους βασιζόμενοι στο νέο δίσκο που πρόκειται να ηχογραφήσουν. Με το “Wolves Among Us” μπήκαν δυναμικά στο παιχνίδι προετοιμάζοντας τον κόσμο που παραβρέθηκε για το τι θα ακολουθήσει και συνέχισαν με το μεγάλο σε διάρκεια “A Fist for Crows”. Είναι άξιο να αναφερθεί πως τα παιδιά έχουν αρχίσει να επενδύουν σοβαρά στο ορχηστρικό κομμάτι των τραγουδιών, προσδίδοντας ένα πιo “post feeling” σε αυτά. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως τα φωνητικά παραμελούνται μιας και ο Άγγελος, ο drummer της μπάντας, συμμετέχει με δεύτερες στο φρέσκο υλικό. Επόμενo κομμάτι που παίξανε το “Severance”, και έπειτα έκαναν μία αναφορά στο “Crack of Dawn”, με τα “Bitchslap” (όπου έγινε το “έλα να δεις” με το “pit” που έκαναν οι μπροστινοί) και “Desert Flowers”.Τη βραδιά έκλεισαν με το “χαρούμενο” και ταξιδιάρικο tidal waves και αποχαιρέτησαν για τα καλά με το ευθύ “Scapegoat”.
Η γενική εικόνα του live ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Τα δύο συγκροτήματα έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, η προσέλευση/στήριξη του κόσμου ήταν τεράστια (ειδικά για το συγκεκριμένο χώρο), και η ώρα πέρασε ευχάριστα και δημιουργικά. Περιμένουμε με ανυπομονησία τους νέους δίσκους και των δύο!
