Ακριβώς στην ώρα του το live, με το ρολόι να δείχνει 20:20, τον κόσμο να γεμίζει σιγά – σιγά την αίθουσα και τα φώτα να χαμηλώνουν, το καλησπέρα δόθηκε με τους Riverbed σε μία διασκευή του “Break On Through”.
Ανταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος (περισσότερες εδώ)
“One Take” λέγεται το επόμενο και δεν είναι άσχημο. Τα πλήκτρα αφήνονται και οι δυνατότητες της φωνής αιωρούνται στον χώρο. Η κατάσταση rock από hard rock επιρροές μα και μπαλαντικές διαθέσεις. “Devil Woman” με σολάκια να σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και “Breaking Ground” με παλαμάκια υποστήριξης λίγο πριν την επόμενη διασκευή στο “You Keep Me Hanging On”. Ένα τελευταίο δικό τους σε πιο metal ακουστική να συνοδεύεται από ντέφι ότι εισπράξαμε από το opening act.
Κάποιες απαραίτητες σκηνικές μεταρρυθμίσεις και η στιγμή που όλοι περιμέναμε είχε φτάσει. Οι Blues Pills με την μαγευτική lady in black, ξυπόλητη και ντυμένη με ένα sexy μαύρο σορτσοφόρεμα, τραγουδούν για την “Lady In Gold” και μας ευχαριστούν για την παρουσία μας. “Little Boy Preacher” στη σειρά ωραιότατο και χορευτικό, “Black Smoke” και “Bliss” για να αφήσουν τα πλήκτρα και να πειραματιστούν με τη δεύτερη κιθάρα όταν η κύρια ξεχωρίζει πλέον από τις τσιμπιές, ενώ το μπάσο παραμένει άριστα σταθερό. Τσου… α… ρυθμικά τα τεχνάσματα της φωνής. Η γυναίκα-νυχτερίδα δεν έχει σταματήσει να οργώνει τη σκηνή, να συνδράμει πότε με τις μαράκες και άλλοτε με το ντέφι. “Elements And Things” για να αποδείξουν πως και αυτό τους το album έχει κάποιες αξίες να παραδώσει.
To “Astralplane” θα μας ξεσηκώσει όπως αναμενόταν όσο κανένα και η βραχνάδα της Elin θα μας αγγίξει απλόχερα και θα αφιερώσει στις γυναίκες λόγω της πριν λίγων ημερών τιμητικής γιορτής, το “High Class Woman”. “Ain’t No Change” και “Little Sun” θα μας blues–άρουν και σχεδόν προετοιμάσουν για το solo της Elin με τα πλήκτρα. Η διασκευή φτάνει με το “Somebody To Love” λίγο πριν το τελευταίο “Devil Man” της βραδιάς. Παράπονο για το “River” που δεν έπαιξαν να εκφράσω;
Δε με τρέλαναν, ούτε και με ταρακούνησαν περισσότερο από αυτό που είχα στο κεφάλι μου, είχα υψηλές απαιτήσεις anyway, μα με έπεισαν πως δουλεύουν σκληρά και καταφέρνουν να στέκονται άνετα άξιοι στις εμφανίσεις τους.