Μία από τις σημαντικότερες φιγούρες που έχει να αναδείξει το hardcore punk της Νέας Υόρκης είναι χωρίς δεύτερες σκέψεις ο John Joseph των Cro-Mags. Αναμφισβήτητα μεγάλη μορφή, μιας και μιλάμε για την φωνή του groundbreaking δίσκου, “The Age of Quarrel”. Ένα album που έδωσε άλλον αέρα στον συγκεκριμένο ήχο και δικαίως υμνείται εδώ και 35 χρόνια. Ο Josh, λοιπόν, επιστρέφει και αυτή τη φορά ενώνει τις δυνάμεις του με τους Darren Morgenthaler (ex-Madball), Tom Capone (ex-Quicksand) και Craig Setari (Sick of It All). Αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης είναι ο τρίτος ολοκληρωμένος δίσκος των Bloodclot, με τίτλο “Souls”.
Μια ματιά στα μέλη της μπάντας αρκεί για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται. Τσαμπουκαλεμένο hardcore έτσι όπως παίζεται στην Νέα Υόρκη, ξεσηκωτικό punk, μπόλικο thrash και ένας JJ να χώνει ασταμάτητα πίσω από το μικρόφωνο. Τα κάνουν όλα με μία ανάσα μέσα σε μόλις 20 λεπτά. Απλά χτυπάνε και φεύγουν. Σίγουρα το album δεν φτιάχτηκε για να ταρακουνήσει τον μουσικό σου κόσμο, θα σε κάνει όμως να γουστάρεις με την ευθύτητα και την ορμητικότητά του.
Το πρώτο χτύπημα κάτω από την μέση έρχεται από το εναρκτήριο κομμάτι, το οποίο ακούγεται σαν τους Slayer να το γύρισαν στο hardcore ή σα να βγήκε από το Undisputed Attitude. Μέχρι και το solo βρωμάει Kerry King. Με πιο crossover διάθεση σκάει το “Unhinged”. Η απόδειξη πως μέσα σε ένα λεπτό μπορούν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Με την ίδια επιθετικότητα ακολουθεί το προσωπικό αγαπημένο “War Castles”, ένα κομμάτι που θα μπορούσε να είχε γραφτεί από τους Hatebreed.
Γενικά το πρώτο μισό του “Souls” κυμαίνεται στο ίδιο μοτίβο. Είναι πιο βαρύ, πιο ωμό και πιο thrash-άτο. Όσο προχωράει ο δίσκος, όμως, η ζυγαριά γέρνει περισσότερο προς το punk. Κορυφαία στιγμή εδώ το “Relentless”. Φουλ Motorhead vibes, αλητεία και ένα solo που φέρνει στο μυαλό Ace of Spades. Και όλο αυτό έρχεται να ολοκληρωθεί με την διασκευή στο “How Low Can A Punk Get” των Bad Brains. Σοφή επιλογή για κλείσιμο του δίσκου.
Το “Souls” είναι ένα album που λόγο της μικρής του διάρκειας, είναι αδύνατον να μείνεις στην μία ακρόαση. Το βάζεις να παίζει ξανά και ξανά, χωρίς να κουράζει. Αν, λοιπόν, είσαι fan αυτού του ήχου το τσεκάρισμα κρίνεται απαραίτητο.
