Τοποθεσία Gagarin 205 και ώρα 8:30 έγραφε το πρόγραμμα, ήδη από τη μέρα που ανακοινώθηκε το release show των Bazooka για το καινούριο album “Κάπου Αλλού”, με special guests τους AMKA. Μπορεί να μη βρήκαμε ουρά απέξω να πιάνει τετράγωνο, αλλά ξέραμε πολύ καλά πώς θα εξελισσόταν η βραδιά και ανυπομονούσαμε. Και προφανώς δικαιωθήκαμε.
Ανταπόκριση: Λευκοθέα Μακρή / Φωτογραφίες: Μαργαρίτα Κουρή (πλήρες photo report εδώ)
Η χαλαρή ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο χώρο έγινε αμέσως πιο ηλεκτρισμένη, όταν ανέβηκαν στη σκηνή οι ΑΜΚΑ, μία από τις καλύτερες νέες μπάντες, όπως έλεγε και το δελτίο Τύπου. Και ναι. Με το χέρι στην καρδιά, δεν υπάρχει καμία υπερβολή σε αυτή τη δήλωση. Η αλήθεια είναι πως οι ΑΜΚΑ βρίσκονταν συνεχώς «μπροστά μου», καθώς έβλεπα πολύ θετικά σχόλια γι’ αυτούς αλλά εγώ δεν είχα καταφέρει ακόμη να τους δω ζωντανά και ένιωθα λίγο στην απέξω (παρά τα επιτυχημένα λάιβ τους σε Saristra και Communitism). Η επίσημη κυκλοφορία των singles “Elephant/Grantham”, λίγο καιρό πριν, ήταν και η στιγμή που το συγκρότημα έγινε ένα από τα αγαπημένα μου. Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Οι ΑΜΚΑ ανέβηκαν -ευτυχώς- στην ώρα τους στο stage και από τα πρώτα λεπτά άρχισαν να ζεσταίνουν τον κόσμο, που είχε ήδη πλησιάσει τη σκηνή, και να τον προσελκύουν όλο και περισσότερο με τον ήχο τους. Οι ΑΜΚΑ είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες που μπορείτε να πετύχετε τώρα στην alternative σκηνή της Αθήνας. Είναι σαν να ακούς και να βλέπεις βρετανικό ποστ-πανκ συγκρότημα, το οποίο πειραματίζεται με jazz και funk στοιχεία, διατηρώντας ένα καθαρά πανκ attitude. Δηλαδή, ό,τι καλύτερο, ειδικά όταν καταλήγουν να παίζουν μουσικάρες.
Με setlist 11 τραγουδιών, όλα ξεχωριστά και ιδιαίτερα, κατάφεραν να κερδίσουν τον κόσμο που χόρευε και χειροκροτούσε σε όλη τη διάρκεια – plus και ένα crowdsurfing. Ο τραγουδιστής ενάλλασσε τα ηχηρά ξεσπάσματα και τις κραυγές με πιο μελωδικές και γλυκές στιγμές, θυμίζοντάς μου κάποιες φορές έναν πιο νευρωτικό Howard Devoto στη χροιά, το μπάσο ήταν in all its glory, και κιθάρα και ντραμς στο τέρμα. “Elephant”, “Looking for us”, “Yellow card”, από τις στιγμές που ξεχώρισα, καθώς και το “We don’t like it”, ένα από τα πιο χορευτικά και ξεσηκωτικά τους κομμάτια, με το οποίο έκλεισαν και το σετ τους. Εν ολίγοις, ψάξτε τους, δείτε τους live, στηρίξτε τους.
Στη συνέχεια, είχε έρθει φυσικά η ώρα για τους Bazooka. Τι να πούμε πάλι για το συγκρότημα αυτό. Συνεχίζει ακάθεκτο το σερί των επιτυχημένων εμφανίσεων. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα albums τους. Το Σάββατο βέβαια ήταν η μέρα που θα μας παρουσίαζαν ζωντανά την καινούρια τους δουλειά, οπότε το “Κάπου Αλλού” είχε την τιμητική του. Απρόσμενο το ξεκίνημα με το “Το όνειρο των παλαβών”, που το υπολόγιζα για αργότερα, ενώ η συνέχεια φυσικά είχε όλα τα κομμάτια του album, με ενδιάμεσους σταθμούς στην υπόλοιπη δισκογραφία τους. Οριακά η βραδιά όμως ήταν σαν παρουσίαση ολόκληρης της δισκογραφίας τους, διότι κοινό και μπάντα ήταν αχόρταγοι και δεν λέγανε να σταματήσουν μετά και από ένα μεγάλο encore. Θα μου πείτε τι λάιβ των Bazooka θα ήταν αυτό, αν δεν φτάναμε στο σημείο να πεταχτούν όλα τα ποτηράκια μπίρας στον αέρα και να βρεθεί ο Ξάνθος στο πάτωμα ιδρωμένος να παίζει κιθάρα. Δεν θα ήταν, οπότε μας τα είπαν σχεδόν όλα. Δεν έχουμε να προσάψουμε κάτι στην απόδοση των Bazooka.
Με μπόλικη ενέργεια και όρεξη, απέδωσαν τέλεια και τα πιο πανκ κομμάτια τους, όπως το “Καταραμένοι Άνθρωποι”, και τα ελάχιστα αλλά εξίσου «δυνατά» slow τραγούδια όπως το “Κατά βάθος”, παρασύροντας το κοινό, το οποίο προφανώς χόρευε και τραγουδούσε σε όλα. Το νέο album φάνηκε και εκείνο το βράδυ ότι αγαπήθηκε πολύ γρήγορα από τον κόσμο. “Jazooka”, “Βελούδινο Κακό”, από τις πολλές ωραίες στιγμές, μας μετέφεραν στο “Κάπου Αλλού” και έστω για εκείνες τις ώρες μάς «θύμισαν τι θα πει μια όμορφη ζωή». Από τα παλαιότερα, ακούστηκαν οι «ύμνοι», “Άχρηστη Γενιά», “Οθόνη”, “Οι βλάκες κάνουνε παρέλαση”, “Ζούγκλα”, “Εξαϋλώσου”, “Έλα” και πάει λέγοντας. Προς το φινάλε, το “Κορίτσι Στην Ακτή” και η “Επανάληψη” είναι πάντα μια σωστή επιλογή που την περιμένουν όλοι, με το “Mr George” να μας υπενθυμίζει τις τοπ γκαραζοψυχεδελικές στιγμές του παρελθόντος τους.
Το πόρισμα: Οι Bazooka διατηρούν ακόμη την «τρέλα» που τους χαρακτηρίζει σε όλη την πορεία τους έως και σήμερα και συνεχίζουν να εξελίσσονται χωρίς σταματημό. ΑΜΚΑ σπουδαία μπάντα, αναμένουμε πολλά για τη συνέχεια!
