Οι Bολιώτες Bazooka με το νέο τους EP δείχνουν να βρίσκουν το δρόμο τους. Μετά το (σχεδόν cult) “Άχρηστη Γενιά” του 2016, η psych/punk ελληνόφωνη αισθητική δείχνει να τους ταιριάζει γάντι. Μπλέκοντας ιδανικά τα μουσικά κολλήματα τους, έχουν εμπνευστεί μια φάση που ενώ θυμίζει σχεδόν τα πάντα, ακούγεται πιο πρωτότυπη από ποτέ.
Ηχογραφώντας πλέον στη δική μας Inner Ear, η “Ζούγκλα” τους είναι το νέο μας local κόλλημα. Πιο viral πεθαίνεις. Το ομώνυμο του νέου τους EP κομμάτι, πέρα από το κολλημένο στο repeat εξαιρετικό video του, μουσικά βρίσκει τους Bazooka ένα βήμα παρακάτω. Tribal ρυθμοί στο βάθος, ξεκούρδιστα σολίδια, fuzz και παράνοια στα καλύτερα της. Θες δε θες, μια ζημιά θα την πάθεις.
Αν και το “Ζούγκλα” την κλέβει την παράσταση πανηγυρικά , οι υπόλοιπες τρείς συνθέσεις του EP δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα. Το χαλαρό, σχολής Syd Barrett, “Εξαϋλώσου” κρύβει μέσα του λίγο 60’s πολύχρωμη νοσταλγία. Το “Η δική σου η σειρά” είναι σχεδόν ένα ελληνικής 90’s σχολής punk κομμάτι. Μια χαρά δηλαδή. Το “Θέλω Φύση” (η δεύτερη καλύτερη σύνθεση εδώ μέσα) είναι πολύ κοντά στη συνταγή του “Ζούγκλα”, χωρίς να έχει την ίδια επιθετική τακτική. Πιο ψυχεδελικό, πιο ώριμο, πιο εγκεφαλικό. Δείχνει cool, αλλά είναι πολύ πιο ζόρικο αν το προσέξεις καλά.
Τελικά οι Bazooka δεν έτυχαν. Πέτυχαν. Και απ’ ότι δείχνει το βιογραφικό τους, ήρθαν για να μείνουν.