Το καλοκαίρι που μας πέρασε, το Rockin’Athens.gr είχε την ευκαιρία να συναντήσει από κοντά τον Aviv Geffen, ιθύνοντα νου των Blackfield. Ο Aviv Geffen πέταξε μέχρι την Αθήνα, για να δει από κοντά δημοσιογράφους και στον όμορφο χώρο του “Use” bar και της Πλατείας Καρύτση, μας περίμενε για να μοιραστεί μαζί μας τις απόψεις του “περί τέχνης”, το νέο album των Blackfield, “IV”, αλλά και την παγκόσμια περιοδεία τους τον Φεβρουάριο. Μπορεί κάποιοι να τον κατηγορήσουν για “σταριλίκι”, ειδικά αυτοί που τον έχουν δει στις εμφανίσεις του στη χώρα μας, είτε με είτε χωρίς τους Blackfield. Αν σου αρέσει η μουσική του, θα αποδεχθείς πιο εύκολα και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Σίγουρα, μετά από αυτή τη συζήτηση έφυγα με τις καλύτερες των εντυπώσεων για το ποιόν του χαρακτήρα του…
*Ευχαριστούμε τον Στ. Στριλιγγά για την ευκαιρία
Aviv, σε ευχαριστούμε που είμαστε μαζί σου σήμερα, οι Blackfield κυκλοφορούν τον τέταρτο δίσκο τους, “IV”. Διαβάζουμε ότι ο Steven Wilson συμμετέχει στο “IV”, είναι ένα μέλος της μπάντας ή απλά συνεισφέρει;
Όχι, μετά το DNA album, εγώ έγινα ο αρχηγός του συγκροτήματος, ωστόσο παίζει ακόμη κιθάρα και τραγουδά. Μπορεί να είμαι υπεύθυνος τώρα βέβαια αλλά θα περιοδεύσουμε μαζί τον Φεβρουάριο σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες.
Οπότε, οι στίχοι και η μουσική είναι δική σου ευθύνη;
Πάντα ήταν…
Επιμένω, γιατί πολύς κόσμος θεωρεί ότι οι Blackfield είναι μία ακόμη μπάντα στην οποία παίζει ο Steven Wilson και ειδικά στην Ελλάδα όπου οι Porcupine Tree σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Πολύς κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι είσαι υπεύθυνος για το συγκρότημα. Επίσης, βλέπω ότι οι στίχοι δεν αλλάζουν θεματολογία…
Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι οι Blackfield είναι κυρίως εγώ, είναι Aviv Geffen, ήταν πάντα τραγούδια μου, οπότε πάντα προσπαθήσαμε να περνάμε και τα ίδια μηνύματα. Ωστόσο, έχουμε κάποιους guests όπως ο Vincent (Cavanagh) και ο Brett Anderson από τους Suede. Κάποτε χρειαζόταν να ταξιδέψω τον κόσμο για να δω τους Suede και τώρα είναι απίστευτο να τον έχουμε μαζί μας, είναι όνειρο που έγινε αληθινό.
Αν ψάξουμε τον όρο “Blackfield”, δε θα μπορέσουμε να τους βρούμε κάτω από ένα “είδος” μουσικής
Ναι, το έχω προσέξει! Αυτή είναι η ομορφιά! Θα μας περιέγραφα ως “art pop”, αν ήμουν αναγκασμένος να το κάνω, δεν είναι η cheesy pop, έχει βάθος. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, δεν υπάρχει είδος στη μουσική μας και αυτή είναι η ομορφιά του.
Ένα ακόμη πράγμα που δεν ξέρει πολύς κόσμος για εσένα και τους Blackfield, είναι ότι έχεις ψηφιστεί από τους συμπατριώτες σου ως ένας από τους σημαντικότερους Ισραηλινούς όλων των εποχών. Τι ωθεί έναν άνθρωπο τόσο αγαπημένο από τους συμπατριώτες του να ανοιχθεί προς τα έξω και να συνεχίσει στον επόμενο δίσκο;
Θα μπορούσα εύκολα να ζω στο Tel Aviv και να αράζω αλλά το να είμαι εδώ και γνωρίζω εσένα και τόσους άλλους ανθρώπους, τους fans παλιούς και νέους, είναι το όλο νόημα του να μεταδόσεις την τέχνη σου. Ο κόσμος μας αγάπησε στην Αγγλία, στην Νέα Υόρκη, οπότε γιατί όχι; Για μένα, το να συνεχίζω να μεταδίδω αυτό που κάνω, είναι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσα να πράξω.
Ποια θα έλεγες ότι ήταν η πιο μοδάτη rock/indie/pop επιλογή των τελευταίων δέκα ετών; Τα είδη, ακόμη δεν ξεχωρίζουν πια μεταξύ τους, είναι θέμα έμπνευσης και μουσικής ανοιχτομυαλιάς το ότι δεν τα ξεχωρίζουμε;
Δε θα τα έλεγα “μόδες” αλλά ανθρώπους που φτιάχνουν καλή μουσική και αν το δούμε έτσι τότε μπορείς να διαχωρίσεις τα albums ως καλά ή ως κακά. Αν ακούσεις τους Radiohead, είναι indie, rock, ποιος ξέρει; Όπως και αν το δεις είναι καλή μουσική! Αν πρέπει να μιλήσουμε για μόδες, μπορώ να πω ότι το indie έχει πάρει την κάτω βόλτα τα τελευταία χρόνια.
Μία ακόμη αστεία διαπίστωση για τους Blackfield, είναι ότι ανήκουν στις μπάντες που ο κόσμος μπερδεύει το όνομά τους επειδή έχουν και το ομότιτλο τραγούδι με αποτέλεσμα πολλοί να λέτε ότι είστε “η μπάντα που παίζει το “Blackfield”!
(Διακόπτει γελώντας) Είναι όντως αστείο αλλά δεν μας επηρεάζει ούτε μας νοιάζει! Αν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που μας σέβονται και με σέβονται, είμαι χαρούμενος!
Μας έχετε επισκεφθεί στο παρελθόν πάντως…
Αλήθεια, είτε με τους Blackfield είτε μόνος μου και όλα κύλησαν τόσο όμορφα…ξέρω όμως από μερικούς καλλιτέχνες που λένε ότι δεν ξέρουν αν θα επιστρέψουν στη χώρα σας, λόγω της οικονομικής κρίσης και αυτό δεν είναι δίκαιο, είναι αχαριστία. Έχω πει τόσο στον Steven όσο και στον promoter μας ότι, όταν είμαστε σε περιοδεία θέλουμε να παίξουμε στην Ελλάδα ακόμη και δωρεάν…δεν είναι δίκαιο, είναι σαν να γυρίζει κάποιος την πλάτη του, στον καλύτερό του φίλο…
Νομίζω ότι πολλοί θα θέλουν να το ακούσουν αυτό ακόμη και αν δεν ακούνε τους Blackfield…ένα ακόμη πράγμα που θα ήθελα να σε ρωτήσω…
(Διακόπτει ξανά γελώντας) Για τον Παναθηναϊκό με τη Maccabi; Είμαστε καλύτεροι…
Όχι, σε καμία περίπτωση, επίτρεψέ μου να διαφωνήσω γιατί υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να σε ρωτήσω είναι σχετικά με τους guests σε ένα album. Θεωρείς ότι υπάρχει ένα όριο μέχρι του οποίου προσθέτουν, πράγματι, κάτι καλό σε ένα album;
Σίγουρα, υπάρχει ένα όριο. Πρέπει να διαλέξεις αυτούς που πρέπει, για παράδειγμα ο Vince έχει μία απίστευτη μπάντα και μία απίστευτη φωνή ή o Brett από τους Suede, αυτά τα γεμάτα celebrities albums πάντα καταλήγουν σκατά!
Η ζωή σου περιβάλλεται από μουσική, τόσο από τη δουλειά σου όσο και από τις σπουδές σου στη μουσική. Ποιοι θα έλεγες ότι είναι οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες;
Αν με ρωτούσες δύο τρία χρόνια πριν, θα σου έλεγα τους Radiohead αλλά τώρα δύσκολα θα μπορούσα να επιλέξω έναν και μόνο. Αν ανοίξεις το Pitchfork ή το Spotify θα βρεις πάρα πολλούς καλλιτέχνες αλλά εκτίμησα ιδιαίτερα το τελευταίο album των Broads Of Canada.
Υπάρχει ακόμη και κάτι που μου κάνει εντύπωση. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τους δημοσιογράφους. Δίνεις συνήθως συνεντεύξεις face to face αντί δια τηλεφώνου ή μέσω mail. Είναι κάτι, πάλι, που φέρει την υπογραφή σου ως καλλιτέχνη, υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο το κάνεις αυτό;
Πρώτα από όλα είναι ένδειξη σεβασμού σε εσένα και κάθε δημοσιογράφο. Το να ανταλλάζεις emails είναι ok αλλά δεν υπάρχει καμία επαφή με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και οι Blackfield είναι εναντίον αυτού του κρύου κόσμου, δεν μπορείς να εγκαταλείπεις έτσι απλά τις ιδέες σου.
Πολλοί συνάδελφοί σου θα έλεγαν ότι είσαι τρελός…
Το ξέρω, είναι η τέχνη μου όμως και έχω πάθος για αυτήν!
Οι Blackfield, λοιπόν, θα κάνουν περιοδεία σε όλον τον κόσμο, θα είναι ένα club tour ή θα έχουμε εμφανίσεις σε αρένες ή festivals;
Είμαστε σε ένα σημείο τώρα που μπορούμε να κόβουμε 2000 εισιτήρια σχεδόν κάθε βράδυ οπότε θα έχουμε ένα hall tour.
Προτιμάς την Ευρώπη ή τις Ηνωμένες Πολιτείες;
Την Ευρώπη, σίγουρα, νομίζω ότι υπάρχει καλύτερη επαφή με τον κόσμο εδώ, αγαπάω το L.A. και την Νέα Υόρκη αλλά μέχρι εκεί.
Θεωρείς ότι το να μεγαλώνει κάποιος σε μία χώρα όπως η δικιά σου, που έχουν συμβεί τόσα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια, μπορεί να σημαδέψει συναισθηματικά κάποιον που τελικά γίνεται καλλιτέχνης;
Φαίνεται σίγουρα στην μουσική των Blackfield, μπορούσα να ακούσω τον πόλεμο, τους πυραύλους τον ίδιο το Θεό, ακόμη και αν είμαι άθεος και μετά από όλα αυτά, η μουσική σου γίνεται κάτι παραπάνω από μερικά ωραία τραγούδια…
Οπότε θα έλεγες ότι η κρίση μίας κοινωνίας, της δικής μας ας πούμε, ακόμη και αν δεν είναι της ίδιας κλίμακας, μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για έμπνευση για έναν καλλιτέχνη;
Έχω πολλούς φίλους εδώ και η καρδιά μου είναι μαζί τους αλλά νομίζω ότι γίναμε θύματα του εαυτού μας, θέλουμε πάντα το νέο iPhone ή την καινούρια Samsung τηλεόραση και η Αμερική μας έδωσε το καύσιμο για να καούμε με αυτόν τον τρόπο. Νομίζω ότι είναι ευκαιρία να γυρίσουμε σε έναν πιο απλό τρόπο ζωής.
Κλείνοντας, θεωρείς ότι η rock και η pop μουσική, πενήντα χρόνια μετά από τη γέννησή τους, μπορούν να δείξουν τον τρόπο και να φέρουν ελπίδα για καλύτερες ημέρες;
Ναι, νομίζω ότι μπορούν ακόμη να αλλάξουν τον κόσμο. Το χαρτί και η πένα, είναι ακόμη τα πιο θανάσιμα όπλα που υπάρχουν…
—————————————————————————————————————————————————————-
English Version
Thank you for having us with you today Aviv, Blackfield are now releasing their fourth record, “IV”. We’ ve read that Steven Wilson is participating in “IV”, is he now a band member or a contributor in this album?
No, since the last album, the DNA album, I became the leader of the band, but he is still playing guitars and sings. We are going to tour together though, in February, in Europe and in the States but I’m in charge of the band now.
Lyrics and music is your responsibility?
Like always…
I insist, because most people think that Blackfield is another band where Steven Wilson plays and mostly in Greece, Porcupine Tree have been very famous and many people don’t know that you are responsible of the band. Also, I’ve seen that the lyrics are focused on the main concept that they’ve always been.
People should understand that Blackfield is mainly me, it’s Aviv Geffen, it was always my songs and so we have always been passing the same messages. However, we have some guests like Vincent (Cavanagh) and Brett Anderson. It used to take me a trip around the world to see Suede play and it’s amazing to have him sing with us, it’s a dream that came true.
If you search the term “Blackfield” you will never be able to find them under a certain genre of music.
Yes, I know! That’s the beauty of it! I would call it “art pop”. It’s not the cheesy one, it’s in a deep way. But there’s no genre, to be honest and that’s the beauty of it.
Also, it’s one thing that many people don’t know about Blackfield, you have been voted one of the most important Israelis of all time. What moves someone so appreciated in his country, move on to the next record?
I could easily live in Tel Aviv and lie there…but to be here, to meet you, to meet people, to meet fans and new fans…this is the whole point, to spread your music out. In the past things with Blackfield have been crazy, in England in New York so why not? So, for me to spread the word, is the best thing I can do.
What would you say that has been the main rock/indie/pop trend of the last ten years? Is there so much inspiration going on that you cannot seperate these genres anymore?
It’s not a trend it’s people who produce good music. If you understand this, only then you can define things only as good or bad. If you listen to Radiohead, for example, is it indie is it rock, who knows? Still, it’s good music! However, when talking about trends, I believe indie has been going down the hill for the last few years.
A funny thing about Blackfield is that they are among these bands that people who is not into pop or rock, confuses the band with the band’s song title and many refer to Blackfield as the band that plays this song, “Blackfield”, without actually knowing that the band’s name is the same!
It’s a funny thing but we don’t care! If there are people that respect Blackfield and me personally, I am happy.
You’ve visited us many times in the past…
Yes, with Blackfield or as “Aviv Geffen” and everything went so well…but I know from a few artists who say that they don’t know if they’re gonna be back again, due to the economy crisis, soon to Greece and I think it’s not fair and ungrateful. I’ve told Steven and my promoter that if we are on tour as a full band that I want us to play in Athens even for free…it’s not fair, it’s like turning your back on your best friend…
I think that many people want to hear this even they don’t listen to Blackfield or not…another thing I’d like to ask you is…
Panathinaikos against Maccabi? (laughing) We’re better…
I’m not to ask anything about this, beg to differ though cause I support Panathinaikos…! I was actually going to ask you about the number of guests in an album. Do you think that after a certain number of them, you cross a thin line and things are getting worse instead of better?
Yes, obviously. You must pick the right ones for sure, you know Vince has an amazing band and an amazing voice…Suede for example…these celebrity packed albums that you hear from time to time are mostly shit…
Your life revolves around music, studies and personal work. Who would you say that are or have been your favorite artists?
If you asked me two or three years ago, I would pick Radiohead but now I can’t say that I can pick one and say this is the one. There are so many bands if you open up Pitchfork or Spotify but I especially liked the last album of Broads Of Canada.
There’s something also about you when approaching the media. You mostly give interviews face to face instead of giving phone interviews or mail interviews, is it something that has the signature of you as an artist, is it a choice you make for a specific reason?
First of all, it’s out of respect to you and every journalist. Switching emails is alright but there’s no real connection, it’s really cold and with Blackfield, we’re against this cold world so you can’t be giving up your own ideas!
Many colleagues of you would say that you’re crazy…
I know! It’s my art and I’m passionate about this!
So, Blackfield will be touring around the world, is it going to be a tour involving club shows or even arena or festival shows?
Blackfield can now sell up to 2000 tickets per night so it’s going to be a big hall tour.
Would you say that you pick Europe or the States?
Europe, definetely, I feel there’s more connection here, I love L.A. or New York but that’s it.
Do you feel that a person growing up in a country like yours, that has gone through a lot over the years, can be emotionally scared when becoming an artist?
It’s shown really clearly in Blackfield’s music, you can hear the war, you can hear the missiles, you can even hear God, even if I am an atheist myself and after all that, your music becomes more than a pair of nice songs.
So, would you say that this crisis of our society, even if it’s not compared to a war, could be a chance of inspiration for an artist?
I have friends here and my heart is with them but I think we became victims of ourselves. We want the new iPhone and the new Samsung TV, America gave us the fuel to do it…and I think it’s the time to go to a more simple way of living.
Do you think that rock and pop, 50 years after their foundation, is a way of make things move on and bring hope for better days?
I think they can still change the world and pen and paper are the deadliest weapon there is, still…