Το εξαιρετικό εξώφυλλο του θρυλικού Rodney Matthews, αλλά και οι παγιωμένες συμμετοχές τεράστιων ερμηνευτών, όπως οι Geoff Tate, Michael Kiske, Ronnie Atkins, Bob Catley, καθώς και οι πρώην και νυν τραγουδιστές των Kamelot, Roy Khan και Tommy Karevik, ήταν μερικά από τα στοιχεία που έθρεψαν την ανυπομονησία μου να ακούσω το νέο, δέκατο, άλμπουμ του καλλιτεχνικού οχήματος του κυρίου Tobias Sammet.
Προσωπικά, βρήκα τις τελευταίες δύο κυκλοφορίες του σχήματος εξαιρετικές, με το “A Paranormal Evening with the Moonflower Society” να φιγουράρει στα καλύτερα του 2022. Όλη αυτή η συνθήκη έκανε μεγαλύτερη την απογοήτευση όταν άκουσα το πρώτο single “Creep Show”, το οποίο είναι απλά μία pop metal πατάτα. Είναι συνηθισμένο, βέβαια, οι μπάντες να μην βγάζουν το καλύτερο κομμάτι ως πρώτο δείγμα, οπότε αποφάσισα να δώσω την πλήρη προσοχή μου στο σύνολο του υλικού.
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι καλά, καθώς οι περισσότερες συνθέσεις δείχνουν να μην βρίσκουν το στόχο. Το πρόβλημα δεν είναι η απόφαση του Sammet να γράψει πιο up-tempo υλικό, αφήνοντας πίσω του τη σκοτεινή ατμόσφαιρα των προηγούμενων άλμπουμ. Το έχει ξανακάνει στο παρελθόν με επιτυχία. Το θέμα είναι ότι εδώ λείπει η έμπνευση που θα οδηγήσει τα τραγούδια σε μία κορύφωση. Για παράδειγμα, το ομώνυμο τραγούδι, ενώ ακούγεται αρχικά μεγαλεπήβολο, δεν πηγαίνει πουθενά. Η φωνή του Kiske πάντα συγκινεί τον ακροατή, το “The Moorlands at Twilight”, όμως, πελαγοδρομεί χωρίς να καταλήγει σε κάποιο φοβερό ρεφρέν ή σε ξεσηκωτικό σόλο.
Λίγες συνθέσεις ξεχωρίζουν από τη συμφωνική euro power σούπα. Το “The Witch” με το κολλητικό ρεφρέν επιδεικνύει άριστη αρμονία φωνών του δίδυμου Sammet – Karevik. Το ‘Unleash the Kraken” είναι το μόνο που πραγματικά «δαγκώνει» με μεταλλικό σθένος, ενώ το ατμοσφαιρικό “Avalon” με τη συμμετοχή της Adrienne Cowan (Seven Spires) μεταφέρει τον ακροατή σε παραμυθένια ηχοτοπία. Άντε και το “Against the Wind” που ακούγεται σαν καλό b-side των Helloween.
Όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες, και ο Sammet είναι σίγουρα ένας τέτοιος, έχουν δικαίωμα σε στραβοπατήματα. Δυστυχώς, το “Here Be Dragons” δεν ανήκει στις καλύτερες στιγμές του.
