Αν και τους Decemberists τους ήξερα ως μπάντα, η σχέση μου με τη μουσική τους ήταν περιορισμένης αντίληψης. Πέρα από ένα δυο τραγουδάκια τους που μου έτυχαν σε ανύποπτες στιγμές, δεν είχα μπει ποτέ στ…
The Sword – Used Future
Οι Αμερικανοί The Sword είναι μάλλον μια από τις πιο ακομπλεξάριστες heavy rock μπάντες που κυκλοφορούν εκεί έξω. Έχοντας ξεπεράσει το στίγμα των πρώτων δίσκων τους, έχουν πάει τον ήχο τους ακριβώς εκ…
Maudlin – Sassuma Arnaa
Οι Βέλγοι Maudlin κυκλοφορούν αισίως τον τέταρτο κατά σειρά δίσκο τους, φιλτράροντας συνθετικά την τάση της εποχής στον βαρύ και ασήκωτο ήχο. Post metal και prog rock δηλαδή, στο δρόμο που χάραξαν οι …
Nick Oliveri – “N.O Hits At All” VOL.4
Το τέταρτο και τελευταίο μέρος της σειράς “N.O Hits At All” του ημίτρελλου -και ενίοτε ημίγυμνου- Nick Oliveri είναι εδώ. Για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, μέσα στο 2017 κυκλοφόρησαν α…
Dwarves – Take Back The Night
Ο μύθος λέει πως οι Dwarves, αν μπορούσαν να αποφύγουν έστω και λίγο το τρίπτυχο σεξ / βία /ναρκωτικά, θα μπορούσαν να ήταν μία από τις μεγαλύτερες rock μπάντες του κόσμου. Ο σεξισμός, μισογυνισμός, μ…
Killer Boogie – Acid Cream
Αυτό είναι ακόμη ένα review μιας ακόμη heavy rock / psych / stoner rock μπάντας. Αν άρχισες να ξεφυσάς απελπισμένος και να χασμουριέσαι, δεν υπάρχει λόγος να διαβάσεις παρακάτω. Από την άλλη, αν σε τρ…
Fu Manchu – Clone of the Universe
Για αρκετούς εκεί έξω οι καλιφορνέζοι Fu Manchu έχουν να βγάλουν καλό δίσκο απ’ το “King of the Road” του 2000. Απ’ το “California Crossing” (που οκ, είχε κ αυτό αρκετές καλές στιγμές) και έπειτα, η υ…
Τεφλόν – Κομμάτια από τα Ερείπια
Το 2018 βρίσκει την εγχώρια δισκογραφία σε μεγάλα κέφια. Η studio επιστροφή των Τεφλόν, είναι μάλλον ότι καλύτερο έχουν προσφέρει μέχρι στιγμής, κρατώντας μια minimal αλλά και ταυτόχρονα επική post ατ…
Turbonegro – RockNRoll Machine
Μετά από μια πενταετία δισκογραφικής σιγής, το νορβηγικό deathpunk των Turbonegro επέστρεψε για τα καλά. Το “RockNRoll Machine” είναι ο δίσκος που περιμένεις. Έχει νεύρο, χαβαλέ, κολλητικά refrains, σ…
Philip H. Anselmo & The Illegals – Choosing Mental Illness as a Virtue
Τη φάση του Phill Anselmo λίγο πολύ την ξέρεις. Είναι βλάχος, καμένος και όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος, έχει χεσμένη κάθε είδους κριτική, σχόλιο αλλά και εσένα μαζί. Όσον αφορά τις μουσικές του, Τα τ…