Την τελευταία δεκαετία μόνο δύο album ατόφιου παραδοσιακού metal κατάφεραν να μου δημιουργησουν την ίδια αίσθηση ψυχικής ανάτασης και γνήσιας συγκίνησης με αυτήν που είχα παιδάκι όταν πρωτοανακάλυπτα τη μαγική αυτή μουσική. Το ένα ήταν το “The Crowning of the Fire King” (2017) των Sorcerer και το άλλο το “The White Godess” (2013) των Atlantean Kodex. Με τον προηγούμενο δίσκο τους οι Γερμανοί κατέκτησαν τις απάτητες κορυφές του επικού μετάλλου που όρισαν οι χρυσές στιγμές των Manowar, Manilla Road και Bathory αλλά και το epic doom των Candlemass.
Ήταν λοιπόν μεγάλη η προσμονή για τη νέα τους κυκλοφορία, αλλά και η περιέργεια για το αν θα ήταν ικανοί να κυκλοφορήσουν κάτι αντάξιο. Ε, λοιπόν το κατάφεραν, καθώς το “The Course of Empire” κερδίζει από τα αποδυτήρια μία θέση στη δεκάδα των καλύτερων φετινών albums.
To ωριαίο μας ταξίδι πάνω στην “πορεία της Αυτοκρατορίας” ξεκινά με το εισαγωγικό “The Alpha And The Occident” το οποίο οδηγεί με φυσικό τρόπο στον ύμνο “People Of The Moon”. Από την αρχή γίνεται εμφανές ότι επίκεινται συναρπαστικές εμπειρίες καθώς τα θεόβαρα riffs στολίζονται από τις χαρακτηριστικές, ευρηματικότατες και πανέμορφες φωνητικές γραμμές του Markus Becker, οι οποίες δεν αναλώνονται στον χαρακτηριστικό για το είδος ερμηνευτικό τρόπο αλλά ενστερνίζονται στοιχεία από 70’s μπάντες όπως οι Magnum (βλέπε Storyteller’s Night) και οι Kansas (Point of no Return) προσαρμοσμένες όμως πάντα στον βαρύ επικό ήχο.
Το “Lion Of Chaldea” αποτελει άμεσο συναυλιακό hit με την επέλαση των τυμπάνων του Mario Weiss να οδηγεί στο απόλυτο sing-along ρεφρέν. Φοβερό solo επίσης από την νέα προσθήκη στο roster της μπάντας, την Coralie Baier. Γιγαντιαίο doom riff εισάγει το σαρωτικό “Chariots” που εξελίσσεται σε οδοστρωτήρα στον οποίο η δύναμη εναλλάσσεται με υπερ-επικά ιντερλούδια απαγγελίας και κορυφώνεται στο chorus. Λυρική ανάπαυλα από τη μάχη στο ατμοσφαιρικό “The Innermost Light” με όμορφες φωνητικές αρμονίες.
Βρισκόμαστε στο μέσο του album και ο επικός οργασμός εντείνεται με το slow tempo “A Secret Byzantium” για να αγγίξει την κορυφή ξανά με το απιστευτο “He Who Walks Behind The Years”. Ο Σκάλδος αρχινά με ακουστικό τρόπο το παραμύθι και το τραγούδι εξελίσσεται σε έναν 70’s epic pomp rock ύμνο ντυμένο με την αμφίεση μιας σύγχρονής metal παραγωγής. Η δυτική θάλασσα ρίχνει το ξόρκι της (Spell Of The Western Sea) και αλλάζει την πορεία της αυτοκρατορίας και την ισορροπία όλης της Ευρωπαϊκής ηπείρου με την κορύφωση της ιστορίας στο ομώνυμο μεγαλειώδες τραγούδι. Ο κοσμος του χθες (Die Welt Von Gestern) αφήνει τα ερείπιά του στα πόδια της δυτικής Ευρώπης μετα την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ο ακροατής επανέρχεται στην πεζή πραγματικότητα επιθυμώντας μόνο να ξαναπατήσει το play και να ξαναζήσει όλο αυτό το συναρπαστικό ταξίδι.
Το The Course of Empire αποτελεί ένα σημαντικό μουσικό επίτευγμα-σταθμό που θα μνημονεύεται ως φάρος έμπνευσης και δημιουργίας σε ένα μουσικό είδος που πνέει τα λοίσθια, ενώ η απόκτησή του αποτελεί μονόδρομο στους λάτρεις του σκληρού ήχου.