Κατά τη διάρκεια του live οι At The Gates δικαιολογήθηκαν για αυτό το νέο τους ξεκίνημα. Ο κόσμος όμως που είχε γεμίσει το Fuzz, κάθε άλλο παρά απογοητευμένος ήταν με αυτή την απόφαση των Σουηδών. Παρασκευή βράδυ λοιπόν και οι φίλοι του σκληρού ήχου κατηφόρισαν προς τον Ταύρο. Πάμε να δούμε τι έγινε;
Aνταπόκριση: Δημήτρης Κοντορούσης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Η βραδιά ξεκίνησε με τους Αθηναίους Endsight, που αποτέλεσαν την ιδανική επιλογή ως opening act, μιας και το melodic death metal τους ακολουθεί τα βήματα των headliners. Ορεξάτοι και δυναμικοί, εκτέλεσαν υλικό βασισμένο κυρίως στο album τους “A Vicious Circle”, ενώ ο αεικίνητος frontman τους, έπεισε το κοινό να δημιουργήσει τα πρώτα pit.
Δεύτεροι στη σκηνή, ανέβηκαν οι εξίσου ‘δικοί μας’ Cerebrum. Με αρκετά χρόνια ύπαρξης και δύο δίσκους στο ενεργητικό τους, έχουν καταφέρει να εξελιχθούν σε μία από τις πολύ καλές εγχώριες μπάντες του τεχνικού death metal. Με αρκετά καλό ήχο και πολύ καλή σκηνική παρουσία, ήταν ένας καλός προπομπός για αυτό που επρόκειτο να συμβεί.
Η ώρα 22:30 και τα φώτα σβήνουν. Οι ιαχές “At the Gates! At the Gates!”, όλο και δυναμώνουν. Το “El Altar del Dios Desconcido” ακούγεται και η τρίχα σηκώνεται κάγκελο! Αναμενόμενο “Death and the Labyrinth”, για αρχή, και παρά τον λίγο κακό ήχο (από το δεύτερο κομμάτι έφτιαξε), κεφάλια αρχίζουν να κουνιούνται και κάποια δειλά, ντροπαλά σπρωξίματα παρότρυνσης, αγωνιούν για αντίποινα. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, οι πρώτες νότες του “Slaughter of the Soul” θα ακουστούν στο χώρο και οι ντροπές κόβονται μαχαίρι. Πόλεμος! Ένα γεμάτο Fuzz, ταρακουνήθηκε για μιάμιση, περίπου, ώρα ασταμάτητα.Η επιλογή των κομματιών ήταν φανταστική και με άρτια ακολουθία. Όπως μας πληροφόρησε ο Tomas Lindberg (vocals), ο καινούριος δίσκος κυκλοφόρησε για να υπάρξει και νέα γενιά At the Gates fans, μιας και η γενιά του “Slaughter of the Soul”, θα έχει πια μεγαλώσει. Από το “At War With Reality”, κατά τη διάρκεια της κανονικής διάρκειας, ακούστηκαν το ομώνυμο έπος, καθώς και τα “Heroes and Tombs”, “The Book of Sand (The Abomination) και “The Circular Ruins”.Οι κορυφαίες στιγμές και οι μεγαλύτεροι κύκλοι, όπως ήταν αναμενόμενο, άνοιξαν σε ότι αφορούσε το “Slaughter of the Soul”. “… we shall not live as one”, φωνάζει ο Tomas και η τρίχα κάγκελο για δεύτερη φορά στη διάρκεια της νυκτός, καθώς οι πρώτες νότες του “Under a Serpent Sun” ηχούν στον αέρα. “Suicide Nation”, “Nausea” και “Wold of Lies” ακόμα, μιας και “ … ξεκολλάτε γιατί στις προηγούμενες δύο επισκέψεις μας παίξαμε το “Slaughter of the Soul” από την αρχή μέχρι το τέλος κι έχουμε κι έναν καινούργιο δίσκο, οπότε ας μην το παρατραβήξουμε..”!
Κάθε λίγο, δεν σταματούσαν να μας θυμίζουν το πόσο σημαντική είναι η Ελλάδα για τους ίδιους, μιας και το live στην Αθήνα το 2008, επρόκειτο να σημάνει το παντοτινό τέλος των At the Gates. Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται, συνεπώς δεν έλειψαν και οι αναφορές στα πρώτα χρόνια των Σουηδών. “Raped by the Light of Christ”, “Windows” και ασύλληπτο “The Burning Darkness”. Το encore, φυσικά, επιφύλασσε ό,τι αναμενόταν και δεν είχε ακουστεί μέχρι τη στιγμή εκείνη, συν μία έκπληξη, γιατί όπως είπαμε και πριν “… we have a new record out there και εντάξει ξέρω ‘γω τσάμπα το γράψαμε”; “Blinded by Fear” για ξεκίνημα και κάπου εκεί ήταν όπου και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου! “Kingdom Gone” για τη συνέχεια και συνεχίζω κάπου να ίπταμαι. Ο επίλογος ήρθε με μια “μπαλάντα” για να ηρεμίσουν λίγο τα πνεύματα (το “γιατί” ακόμα δεν το κατάλαβα!). “Night Eternal”, λοιπόν, για κλείσιμο και ενώ το κομμάτι σβήνει και ένας-ένας μας αποχαιρετάει, και τα μάτια γουρλώνουν και κοιτάς εκεί ψηλά, καθώς σιγά-σιγά χάνονται και η αυλαία πέφτει, μένεις μόνος με τον εαυτό σου να αναρωτιέσαι: “Μπορώ να τους ξανά δω και αύριο… και μεθαύριο… και την επόμενη… και την μεθεπόμενη… και…”
