Κάποιοι χαρακτήριζουν τους At The Gates “απλώς” ως πρωτοπόρους της death metal σκηνής του Gothenburg, για μένα είναι κάτι περισσότερο από από αυτό. Για μένα οι At The Gates είναι το σκαλοπάτι ενός αγαπημένου μου μουσικού είδους. Η αρχή έγινε με την κυκλοφορία του “The Red in the Sky is Ours” και έπειτα από πέντε κυκλοφορίες οι Σουηδοί metallers κατάφεραν να καθιερωθούν ως ένα από τα καλύτερα extreme metal σχήματα της υφηλίου. Τις 30 Νοεμβρίου θα έχουμε τη χαρά να τους δούμε να παίζουν ζωντανά στη χώρα μας. Αλλά πριν φτάσουμε εκεί, έχουμε μια έκπληξη για εσάς: μια συνέντευξη μαζί τους!
Καταρχάς, σας καλωσορίζω στο Rockin’Athens και σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Πως ήταν η περιοδεία σας;
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία! Η περιοδεία σε ΗΠΑ/Καναδά με τους Behemoth και τους Wolves in the Throne Room μόλις ολοκληρώθηκε και γυρίσαμε σπίτι για λίγες ημέρες, πριν το ταξίδι μας στην Ελλάδα. Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι με το αποτέλεσμα της περιοδείας, στην οποία παίξαμε μπροστά σε πολλούς καινούριους fans. Το να είσαι μέρος σε τέτοια πακέτα, σου επιτρέπει να σε δει κόσμος που κανονικά δε θα ερχόταν αν κάναμε εμείς μια headline περιοδεία. Αυτό είναι φοβερό όπως και να ‘χει!
Έχουν περάσει μερικά χρόνια από την τελευταία φορά που σας είδαμε στη χώρα μας. Τι διαφορετικό να περιμένουμε;
Φέρνουμε ένα καινούριο line-up, ένα νέο album, ένα καινούριο σκηνικό και μία νέα setlist. Οπότε θα υπάρχει διαφορά και ανανέωση. Επίσης συμπεριλάβαμε όλα τα παλαιότερα πιο κλασικά μας κομμάτια. Θα δείτε τους καινούριους At The Gates φουλ στην ενέργεια!
Μία προφανής διαφορά είναι το τελευταίο σας album, “To Drink From The Night Itself”. Γνωρίζω ότι πρόκειται για concept δίσκο βασισμένο σε βιβλίο του Peter Weiss που φέρει το όνομα “The Aesthetics Of Resistance”. Tι σας ενέμπνευσε να γράψετε ένα album γι’αυτό;
Ζούμε μέσω της τέχνης μας και ολόκληρο το album έχει να κάνει με την έννοια της τέχνης. H τέχνη ως εργαλείο για επανάσταση ή καταστολή. Το να πίνεις από την ίδια τη νύχτα είναι ακριβώς αυτό, η μεταφορά του να ζεις και να αναπνέεις μέσω της τέχνης. Φυσικά το concept πηγαίνει βαθύτερα απ’ αυτό, αλλά αυτό το κομμάτι είναι η καρδιά αυτής της έννοιας, το άγριο κάλεσμα στα όπλα, να το πουμε έτσι. Είμαστε ακόμη σε πόλεμο, αλλά αυτή τη φορά πολεμάμε την άβυσσο, την άβυσσο της απάθειας και της καταπίεσης.
Διορθώστε μας αν κάνω λάθος, αλλά νομίζω πως αυτή είναι η πρώτη φορά που ηχογραφήσατε έναν δίσκο εκτός της Σουηδίας. Υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της ιδέας του concept album σας και το μέρος των ηχογραφήσεων;
Όταν κάναμε τη μίξη του “At War With Reality” είχαμε μερικούς παραγωγούς που την έκαναν ώστε να αποφασίσουμε ποιος είναι ο καταλληλότερος να ολοκληρώσει το album και ο Russ Russels ήταν στο επίπεδο του Jens Bogren, με τον οποίο και καταλήξαμε να δουλεύουμε. Ωστόσο το όνομα του Russ μας έμεινε και όταν φτάσαμε να σχεδιάζουμε τις ηχογραφήσεις του “To Drink From The Night Itself” ήταν η προφανής μας επιλογή. Ήταν τέλειο να έχεις κάποιον εκεί από την αρχή ως της τελική μίξη.
Δεν μπορώ παρά να ρωτήσω, αλλά αυτό είναι το πρώτο album χωρίς τη συνεισφορά του Anders Björler. Πόσο διαφορετική ήταν η διαδικασία της σύνθεσης για εσάς;
Ήταν διαφορετική με την έννοια ότι ο Jonas που έγραψε πολύ από το υλικό, έπρεπε να το πάρει περισσότερο πάνω του. Αυτό μπορεί να συνέβαινε ακόμη κι αν ο Anders ήταν ακόμη στην μπάντα. Οπότε μια μεγάλη αλλαγή ίσως να ήταν το φόρτο εργασίας του Jonas αλλά δε θα λέγαμε ότι άλλαξε πολύ την κατεύθυνση του συγκροτήματος.
Υπήρξε ένα κενό τεσσάρων ετών ανάμεσα στο “At War With Reality” και το “To Drink From The Night Itself”. Να περίμενουμε άλλα τέσσερα χρόνια για το επόμενό σας album;
Όχι, έχουμε ήδη ξεκινήσει να γράφουμε το διάδοχο του ““To Drink…”. Ελπίζουμε να έχει κυκλοφορήσει μέχρι το καλοκαίρι ή φθινόπωρο του 2020.
Οι At The Gates υπάρχουν τα τελευταία τρίαντα περίπου χρόνια, αλλά είτε μας αρέσει είτε όχι, κάποια μέρα θα σταματήσετε να παίζετε, να ηχογραφείτε και να περιοδεύετε. Ποια είναι η κληρονομιά που θα θέλατε να αφήσετε πίσω σας; Πως θα θέλατε να σας θυμάται ο κόσμος;
Αυτό είναι πολύ δύσκολο να το πούμε. Θα θέλαμε να μας θυμούνται για τις πρωτότυπες ιδέες μας και για μερικά από τα φοβερά τραγούδια μας που αντέχουν στο χρόνο, όπως επίσης και για το ότι οι συναυλίες μας είναι γεμάτες ενέργεια.
Τώρα, η ερώτηση που πάντα ήθελα να σας κάνω. Oι At The Gates ήταν σε παύση για κάποια χρόνια. Πιστεύετε ότι αυτό το διάλειμμα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί;
Αν ήμασταν πιο ώριμοι την εποχή που το διαλύσαμε, το 1996, ίσως να το είχαμε αποφύγει. Είναι πραγματικά δύσκολο να μαντέψεις τι μπορεί να είχε γίνει. Έχουμε μάθει από τα λάθη μας και είμαστε πιο ανοιχτοί σε συζητήσεις, οπότε αμφιβάλλουμε ότι κάτι τέτοιο θα γίνει ξανά.
Ο επίλογος είναι δικός σας!
Τα λέμε σύντομα Ελλάδα! Ανυπομονούμε να έρθουμε να παίξουμε για εσάς και πάλι! Θα τα πούμε στο pit!!!
***ENGLISH VERSION:***
Some describe At The Gates as “simply” pioneers of Gothenburg death metal sound, for me are something more than that. For me, At The Gates are the stepping stone of a music genre that is one of my favorites. The begging was the release of The Red in the Sky Is Ours and after five releases the Swedish metallers have achieve to establish themselves one of the best extreme metal bands around the globe. We will have the pleasure to see them performing live in our country at Friday, on November the 30th. But
before we go there, we have a little surprise for you: an interview with them.
First of all, let me welcome to you Rockin’Athens and thank you for your time. How has your tour been?
Thanks for having us! The US/Canadian tour with Behemoth and Wolves in the throne room has just finished and we have returned home for a few days before our journey to Greece. We are all very happy with the outcome of the tour which saw us playing to a lot of new fans. Being part of these kind of packages enables you to reach people that would not normally come if you were doing a headline tour. Which is a great all round!.
It’s been a few years since the last time we saw you in our country, what differences should we expect?
We bring a new lineup, a new album, a new stage design and a new setlist. So it will be quite different and refreshing. We also include all of our older more classic songs.
You will see a new ATG full of energy!
One obvious difference is your latest album, “To Drink From The Night Itself”. I am aware that is a concept album based on a book by Peter Weiss which is called “The Aesthetics Of Resistance”. What kind of inspiration led you make an album based on it?
We live through our art, and the whole album deals with the concept of art. Art as a tool either for revolution, or suppression. To drink from the night itself is just that, a metaphor for living and breathing through art. Of course, the concept goes deeper than that, but this song is the heart of the concept, the fierce call to arms so to say. We are still at war, but this time we are fighting the abyss, the abyss of apathy and oppression.
Correct me if I am wrong, but I think that this was the first time that you recorded an album out of Sweden. Is there any connection between the whole concept album idea and the place of the recordings?
When we mixed “At war with reality” we had a few producers do a mix to choose who was more suited to complete the album and Russ Russells mix was on par with Jens Bogren who we ended up working with. However Russ name stuck with us and when we came to plan the recording for TDFTNI he became to obvious choice. It was great having someone there from the beginning of the session to the final mix.
Couldn’t avoid asking, but it’s the first At The Gates album without any contribution from Anders Björler. How different was the composing procedure for you?
It was different in the sense that Jonas who wrote a lot of the material before had to step up and do even more of the writing. This might still have been the case if Anders was still in the band. So a big change perhaps on the work load for Jonas but it i wouldn’t say it majorly has changed the direction of the band.
There has been a four-year gap between “At War With Reality” and “To Drink From The Night Itself”. Should we expect another four years for the next album?
No, we have already started writing the follow up to TDFTNI. It will hopefully be out by the summer/autumn of 2020.
At The Gates has kept going for about thirty years, but whether we like it or not, one day you will quit playing, recording and touring. What’s the legacy you’d like to leave behind? How would you want to be remembered?
That is very hard to say. I would like the band to be remembered for our original ideas and that we created some good tunes that stand the test of time. Also that we put on a very energetic live show.
Now, the question that I always wanted to ask you. ATG went on hiatus for several years. Do you think that this break could have been avoided?
If we were more mature at the time of the breakup in 1996 we could perhaps have avoided the split. Its really hard to guess what would have happened. We have learnt from our mistakes and are much more open with discussions in the band so i doubt it will happen again.
Final words are yours!
See you soon Greece! We are very much looking forward to coming to play for you again!! See you in the pit!!!
