Από τις μεγάλες επιστροφές στα μουσικά δρώμενα του 2022 είναι και αυτή των Καναδών Arcade Fire με το έκτο κατά σειρά studio album τους, και πέντε σχεδόν χρόνια από το εξαιρετικό για ένα πιο pop κοινό Everything Now, αλλά αφήνοντας μια κάποια πικρία στους indie φίλους τους με τις κλασικές κουβέντες περί ξεπουλήματος να δίνουν και να παίρνουν στις μουσικές παρέες ανά την υφήλιο. Έτσι μετά το απαραίτητο διάλειμμα και τις live εμφανίσεις τους να έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο ήρθε το WE. Ένας δίσκος που ξεκίνησε να γράφεται πριν την πανδημία και ολοκληρώθηκε βαθιά επηρεασμένος μέσα σε αυτή.
Με το WE να παραπέμπει στο αριστούργημα του Ρώσου συγγραφέα Yevgeny Ivanovich Zamyatin, μυθιστόρημα που επηρέασε τον George Orwell στην συγγραφή του 1984, όπως και πολλούς άλλους που καταπιάστηκαν με δυστοπικές μελλοντικές πραγματικότητες. Εδώ μιλάμε για την απόλυτα επιτυχημένη επική μετάβαση από το εμείς στο εγώ και από το εγώ στο εμείς για την μπάντα να ψάχνει τα χαμένα της κομμάτια σε μια σύνδεση του παρελθόντος με το μέλλον.
Το ζευγάρι των Régine Chassagne και Win Butler που πλέον μεγαλώνουν και τον εννιάχρονο γιο τους, έγραψαν το δίσκο, με αρκετή βοήθεια είναι η αλήθεια, στο σπίτι τους στη Νέα Ορλεάνη. Από τους γνώριμους Steve Mackey (Pulp) στην παραγωγή και τα γνωστά synths του Geoff Barrow (Portishead) μέχρι την μητέρα του Win να συμμετέχει παίζοντας άρπα σε μερικά κομμάτια αλλά και τον ίδιο τους τον γιο Eddie να μουρμουρίζει μέσα στις ηχογραφήσεις και τις αναπνοές του Father John Misty να ενώνουν τα κομμάτια του μουσικού τους παζλ. Πιο ΕΜΕΙΣ δεν νομίζω να μπορούσε να γίνει.
Στον ήχο τους θα συναντήσεις το μαγευτικό indie folk που τους έκανε διάσημους, αρκετά pop ξεσπάσματα, επικές στιγμές να μας θυμίζουν πόσο πολύ λάτρευαν τον David Bowie καθώς και beats που φέρνουν στο μυαλό τις χορευτικές διαθέσεις του Reflector. Ένας όμορφος θεματικός δίσκος που προσπαθεί να γιορτάσει το τέλος μιας ξεπεσμένης αμερικάνικης αυτοκρατορίας (End Of The Empire I -III) , αφού πρώτα σε έχει καλωσορίσει στην εποχή του άγχους και της αβεβαιότητας (Age Of Anxiety). Με τα “Lightning I “ και “Lightning II” να θέλουν να σε κάνουν να κουνηθείς και να σε προτρέψουν να μην παραιτηθείς από τη ζωή φωτίζοντας σου το δρόμο και θέλοντας να σε κάνουν να γεμίσεις χαμόγελα και ελπίδα ξανά. Στο φινάλε συναντάμε τις δύο εκδοχές για το “Unconditional”, με την πρώτη να μπορούσε κάλλιστα να είναι στο Funeral και την δεύτερη με την όμορφη συμμετοχή του Peter Gabriel να είναι η πιο electro pop στιγμή τους so far.
Μέσα από μια διαφορετική, πιο σοφή και ώριμη ματιά, η αγαπημένη μουσική κολεκτίβα κυκλοφόρησε ένα δίσκο που θέλει να μας δώσει ελπίδα και με μοναδική φροντίδα και αγάπη να μας βοηθήσει να ξανασταθούμε στα πόδια μέσα στους δύσκολους καιρούς που περνάμε. Να γίνουμε πάλι όλοι ΕΝΑ μετά το διαχωρισμό που υποστήκαμε για άλλη μια φορά και να ενωθούμε με τον μοναδικό τρόπο που μόνο η μουσική μπορεί να μας προσφέρει.
