Δεν ξέρω για όσους ήρθατε, αλλά προσωπικά περίμενα πολύ καιρό αυτή τη νύχτα. H Anneke έχει σίγουρα αγαπηθεί στην Ελλάδα όσο καμία άλλη τραγουδίστρια και έχει αποδείξει την ποιότητά της σε οτιδήποτε κάνει. Ίσως κάποιους να τους απογοήτευσε με την αλλαγή στον ήχο της, δεν μπορούμε να μιλάμε για μια καθαρά metal μουσικό πλέον, όμως η δουλειά της δεν γίνεται να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.
Ανταπόκριση: Δέσποινα Δευτεραίου / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Έτσι λοιπόν, 20.30 νταν (που έλεγε η αφίσα ότι ανοίγουν οι πόρτες) ήμουν εκεί, όπως και αρκετός κόσμος και 21.00 νταν (που έλεγε το δελτίο τύπου) άνοιξαν. (Πόσο κορυφαίο;;;)
Τα πρώτα δείγματα κόσμου; Άκρως απογοητευτικά, ας μην ξεχνάμε βέβαια και την 24ωρη απεργία των Μέσων Μεταφοράς που ταλαιπώρησε πολύ κόσμο εκείνη τη μέρα. Μαζί με την Anneke, θα βλέπαμε και άλλες τρεις μπάντες, τους E.V.E., τους Dreambleed και τους Elysion, οπότε ξέραμε ότι η νύχτα ήταν μακρά!
E.V.E.
Με αρκετή καθυστέρηση, γύρω στις 10 παρά, ξεκινούν οι E.V.E. (Equations Vanquish Equality). Την Vicky Psarakis, τραγουδίστρια του group, την είχα ξαναπετύχει σε διάφορα πράγματα που κάνει, οπότε ήξερα ότι η κοπέλα έχει μια εξαιρετική φωνή, αέρινη, πλέον είδα ότι έχει και πολύ καλή παρουσία επί σκηνής αν και την προσοχή μου την τράβηξε ο μπασίστας. Τεχνική μπάντα, με έντονο πειραματισμό, συνδυάζοντας ταυτόχρονα παρελθόν και παρόν στην μουσική τους. Σίγουρα αξίζει να τους προσέξετε!
Setlist: Intro, Planet’s Cry, Burning by Default, Hey You (Pink Floyd Cover), Spotlight, You Could
Dreambleed
Την σκυτάλη πήραν οι Dreambleed, το μοναδικό συγκρότημα με ανδρικά φωνητικά σε όλη τη βραδιά. Ο Μανόλης είναι σίγουρα το μεγάλο ατού αυτής της μπάντας, και αυτό φάνηκε σχεδόν από την είσοδό του στη σκηνή. Παρουσίασαν τα κομμάτια από το EP τους, τα οποία μου έδιναν την αίσθηση ότι έχουν επηρεαστεί από μπάντες όπως οι Evanescence. Πάντως, όσο για τη σκηνική τους παρουσία, υπήρχε κίνηση και ένταση, και βέβαια, το ζητούμενο: ανταπόκριση από το κοινό.
Setlist: Will Forget, Punishing Ghost, Changing, Dialogue with the Stars, Wave Goodbye, Hopeless
Elysion
Σειρά είχαν οι co-headliners της βραδιάς, Elysion, παλιές καραβάνες στον χώρο, με αρκετά live στο βιογραφικό τους, ένα από τα πιο σημαντικά ήταν αυτό με τους Evanescence το καλοκαίρι που μας πέρασε. Η αλήθεια είναι πως είχα αρκετό καιρό να τους δω live και η εξέλιξή τους ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Οι συνθέσεις των νέων κομματιών έχουν δώσει μια ακόμα πιο σκοτεινή πλευρά στη μουσική της μπάντας, ενώ η frontwoman Χριστιάννα, στέκεται επάξια στο μικρόφωνο και έχει μια εξαιρετική σκηνική παρουσία (με το ενδυματολογικό κομμάτι έχω ένα θέμα, ξέρω ότι δεν κολλάει σε ένα report, αλλά το αναφέρω απλά σαν μια μικρή παρατήρηση, άλλωστε «περί ορέξεως»…).
Επιπλέον φαίνεται πως τα κομμάτια τους από το πρώτο και μοναδικό τους δίσκο “Silent Scream” κρατάνε ακόμα στο χρόνο, ειδικά το “Killing My Dreams” και το “Never Forever”. Πολύ δυνατή στιγμή η πάντα πολύ καλή διασκευή του “Mein Henz Brennt” των Rammstein, την οποία η Χριστιάννα ερμήνευσε … στα πατώματα κυριολεκτικά! Χαίρομαι που πλέον όλη η μπάντα δίνει περισσότερη ψυχή επί σκηνής, υπάρχει κίνηση στην σκηνή, επικοινωνία με το κοινό και είμαι περίεργη για την επόμενη δουλειά τους.
Setlist: Walk Away, Loss, Never Forever, Erase Me, Made of Lies, The Rules, Mein Herz Brennt (Rammstein Cover), Killing my Dreams, Always a Dreamer
Anneke Van Giersbergen
Η ώρα είναι 12 (νταν!!!), ο κόσμος ήδη δείχνει αρκετά κουρασμένος μετά από περίπου 2, 2μιση ώρες συναυλίας, όμως ήρθε η στιγμή για την υπέροχη Anneke. Έτσι λοιπόν, με γρήγορο στήσιμο των οργάνων και γρήγορο mini soundcheck, με τον κόσμο να έχει αυξηθεί σημαντικά, η Anneke εμφανίστηκε με την μπάντα της επί σκηνής και δέχτηκε μια πολύ θερμή υποδοχή. “I Love Greece” είπε με ένα μεγάλο και πλατύ χαμόγελο και ύστερα ψιθύρισε “Just don’t tell the other countries” και βέβαια το κοινό από κάτω δεν έμεινε ασυγκίνητο, αλλά είχε εξίσου μεγάλα χαμόγελα.
Ξεκίνησε με το πρώτο single του “Everything is changing”, το “Feel Alive”, όπου χόρευε ασταμάτητα, και παράλληλα κοιτούσε το κοινό της μέσα στα μάτια, μη σταματώντας συνεχώς να κάνει νοήματα, να χαιρετάει όσους είχε ξαναδεί, να χαμογελάει. Είναι μαγεία να την βλέπεις επί σκηνής, να κάνει τόσα πράγματα μαζί και παράλληλα να ερμηνεύει με έναν τόσο ξεχωριστό τρόπο!
Σειρά είχε το “My Boy” (το τραγούδι που έγραψε για τον γιο της) και σιγά-σιγά ο κόσμος άρχισε να τραγουδά μαζί της. Μια από τις μεγάλες στιγμές ήταν όταν ερμήνευσε το “Beautiful One”, το κομμάτι που έχει γράψει για την όμορφη πόλη της Αθήνας, όπου έβλεπες μια τόσο εκφραστική ερμηνεία, γεμάτη συναισθήματα, από τα λίγα τραγούδια που είπε με κλειστά τα μάτια της.
Κάποια στιγμή, απευθυνόμενη στο κοινό, ρώτησε αν είναι ερωτευμένοι και τους ζήτησε να σηκώσουν το χέρι τους. Ελάχιστοι σήκωσαν το χέρι τους, πράγμα που όπως είπε την στεναχώρησε και είπε “I wanna do a love song to you, so maybe after this we will be all be in love”, χαμήλωσαν τα φώτα και ακολούθησε το “Circles”. Μαγική στιγμή. Όλοι ανεξαιρέτως οι θεατές ήταν με τα μάτια καρφωμένα στην σκηνή.
Όπως είχε υποσχεθεί και στην συνέντευξή της, θα περιείχε και διασκευές το setlist της, μια από αυτές λοιπόν αποτελεί το “Here Comes The Rain Again” των Eurythmics που το έφερε στα μέτρα της, το έκανε λίγο πιο rock και το απογείωσε! Δεν έλειψαν βεβαίως και τα κομμάτια από The Gathering, ο κόσμος ζητούσε το “Leaves” απεγνωσμένα, όμως εκείνη είπε το “Saturnine” όπου βέβαια υπήρξε κύμα ενθουσιασμού και εκείνη σχεδόν δεν πίστευε στη συμμετοχή του κόσμου, καθώς και το “Even The Spirits Are Afraid”.
Μιλώντας για την Anneke δε νομίζω πως μπορώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου. Είναι μια καλλιτέχνις που έχει αποδείξει την αξία της πολλά χρόνια τώρα, με την απλότητά της, την δυνατή της ερμηνεία, την εκφραστικότητά της, είναι αυτή που χάρη στην οποία μπορούμε να μιλάμε για female fronted μπάντες σε όλο το rock και metal φάσμα. Ειδικά το ελληνικό κοινό της έχει δείξει απίστευτη αγάπη και εκείνη την ανταποδίδει σε κάθε της εμφάνιση. “See you next year” μας είπε φεύγοντας και εύχομαι να κρατήσει την υπόσχεσή της.
Setlist:
Feel alive, My boy, Take me home, Beautiful one (Agua de Annique), Fury (Agua de Annique), You want to be free, Circles, Here comes the rain (Eurythmics Cover), Saturnine (The Gathering), Stay, Too late, 1000 miles away from you, Even the spirits are afraid ( The Gathering), Hope pray dance play, Hyperdrive (Devin Townsend)
Encore:
Witnesses (Agua de Annique)