Τα ’90s, πέρα από τη δεκαετία κατά την οποία είχαμε μια σημαντική αλλαγή πλεύσης στον κιθαριστικό ήχο (και μας στιγμάτισε γι’ αυτό), ήταν και η περίοδος που ο ηλεκτρονικός χορευτικός ήχος ξέφυγε από τις υπόγες και χτύπησε την πόρτα του mainstream. Είχαμε μάνες ρέιβερ, Prodigy με πετροπόλεμο, ντου στους Chemical Brothers, το The Box των Orbital, I Can’t Get No Sleep, τη Ninja Tune, την αρρώστια του Aphex και των Autechre, τους τεράστιους Massive Attack, τους Portishead, τη Global Underground, αλλά και ένα σωρό one-hit -φριστάιλα- wonders που συνόδευαν τα ποτά μας στο dancefloor (και όχι μόνο).
Μέσα στον ατελείωτο σωρό των beats, οι εκ Γαλλίας ορμώμενοι Air κατάφεραν να βάλουν στον χάρτη μια εντελώς διαφορετική συνθετική άποψη για την electronica της εποχής. Το Moon Safari, μια σχεδόν απ’ το πουθενά lounge/easy listening, καναπεδάτης αισθητικής κυκλοφορία, ήρθε και έδεσε με τη μουσική κουλτούρα των mid-’90s, σαν ένα απολύτως απαραίτητο soundtrack ενός κυριακάτικου hangover. Laid-back χαρακτηριστικά, πειραματισμοί με φυσικά όργανα, Moogs και old-school Korg ρυθμοί, ύποπτα ψυχεδελική διάθεση και 2-3 singles που σου κολλάνε με την πρώτη.
Κατά βάση downtempo η μουσική του άποψη, μα απολύτως εθιστική η ακρόασή του. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη μπασογραμμή του Kelly Watch the Stars ή τα mellow φωνητικά του anthemic Sexy Boy; Ποιος δεν λάτρεψε/ζήλεψε το νεαρό ζευγάρι στο video του All I Need (με τα skateboards και τις αφίσες Fugazi και Beastie Boys); Πέρα όμως από τα χιτάκια, στο Moon Safari εντοπίζεις μια ολοκληρωμένη μουσική εμπειρία, και όχι απλώς μια chill-out ξεπέτα καφετέριας, όπως αρκετοί από τους κλώνους τους προσπάθησαν.
Easy listening; Μπορεί. Απλοϊκό; Σίγουρα όχι. Το Moon Safari είναι απ’ τα λίγα ’90s albums που, πέρα από το διαχρονικό του στίγμα, ακούγεται ακόμη και σήμερα ολόφρεσκο και καινοτόμο. Αυτούς τους ήχους, λοιπόν, θα απολαύσουμε σύντομα στο Ηρώδειο — έναν χώρο που φαντάζει ιδανικός για το ονειρικό trip των Γάλλων.
Air play Moon Safari, 29 Ιουνίου, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού (εισιτήρια ΕΔΩ)
