Οι “παλιοί” μάλλον τους θυμούνται. Ήταν αυτό το… περίεργο κουαρτέτο από τη Θεσσαλονίκη, που έμπλεκε indie, alternative, psych και funky rock n’ roll ρυθμούς και το αποτέλεσμα έβγαινε εξαιρετικό; Ε, αυτοί είναι οι National Pornografik. Πριν 10 χρόνια, κυκλοφόρησαν το ένα και μοναδικό album τους, το “D.”. Πριν λίγες ημέρες, το album αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά και σε ψηφιακή μορφή. Κι αφού πιάσαμε τα παλιά, πάμε να δούμε που βρίσκονται σήμερα οι National Pornografik;
Γεια χαρά! Που έχετε χαθεί εσείς βρε παιδιά;
Xρύσα: Γεια σας και χαρά σας! Ζούμε όλοι και βασιλεύουμε. Δεν χαθήκαμε ποτέ η αλήθεια είναι, απλά δεν έχουμε κάνει άλλο live ή δίσκο σαν National Pornografik.
Φοίβος: Ναι, δε θα έλεγα ότι χαθήκαμε μιας και όλοι μας παίζουμε με διάφορες μπάντες και συνεχίζουμε να παραμένουμε ενεργοί. Σίγουρα επίσης δε χαθήκαμε μεταξύ μας σα φίλοι και παρέα.
Που βρίσκονται λοιπόν τα μέλη της μπάντας τα τελευταία χρόνια; Με τι ασχολείστε;
Φοίβος: Βρισκόμαστε εκεί που ήμασταν πάντα. Με εξαίρεση τη Χρύσα οι υπόλοιποι μένουμε μόνιμα στη νύφη του Θερμαϊκού, την όμορφη και ερωτική συμπρωτεύουσα. Η ενασχόληση με τη μουσική δεν έχει σταματήσει ούτε κατά διάνοια. Όλοι μας ανακατευόμαστε σε διάφορα μουσικά projects που κρατάνε το ενδιαφέρον μας στο να παίξουμε και να φτιάξουμε μουσική αμείωτο.
Xρύσα: Nαι, ασχολούμαστε όλοι με τη μουσική… ακόμη! Ο Σάκης και ο Φοίβος εδώ και χρόνια τρέχουν τους Agnes Vein. Ο Φοίβος επίσης παίζει με τους Free Fall, χρόνια τώρα, ο Ηλίας τριγύρισε σε διάφορα πρότζεκτ, από πνευστός μέχρι drummer με πιο πρόσφατο πόνημα το black metal ντουέτο Throne of Blood, και εγώ, έχοντας φτιάξει και ασχοληθεί με διαφορετικά πρότζεκτ και μπάντες (N3rse, Bella Fuzz, Petula Russ, Travel Mind Syndrome, Biotech, Anal Veritas κλπ , τρέχω τον τελευταίο χρόνο το προσωπικό μου project ονόματι Spineless.
Το albums σας “D.” κυκλοφόρησε ψηφιακά με αφορμή τα δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος, ή υπάρχει και κάποιο σενάριο παραπέρα από αυτό;
Φοίβος: Η αρχική αφορμή ήταν ότι εφόσον ο δίσκος δεν είναι διαθέσιμος σχεδόν πουθενά στη ψηφιακή ζωή, αν εξαιρέσουμε κάνα δυο σκόρπια links εδώ και εκεί, και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι φέτος κλείνουμε δέκα χρόνια από τη κυκλοφορία του, θα έπρεπε να κάνουμε κάτι για αυτό. Ας μη ξεχνάμε ότι η metal και η rock γενικότερα κατακλύζεται από έντονη επετειακή παρελθοντολαγνεία. Στη σκέψη αυτή παρεμβλήθηκε η Growl Records η οποία προθυμοποιήθηκε να αναλάβει την ψηφιακή κυκλοφορία του “D.” βοηθώντας έτσι να φτάσει το album σε αυτιά που δεν είχαν έως τώρα την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το υλικό.Xρύσα: Για την ώρα δεν υπάρχει κανένα άλλο σενάριο. Πραγματικά ήταν αναπάντεχη αυτή η εξέλιξη και ταυτόχρονα πολύ πολύ ευχάριστη μιας και εμείς οι ίδιοι μετά το release του δίσκου το 2009, δεν ασχοληθήκαμε κάθόλου με την προώθηση του.
Το “D.” για την εποχή του (μα ακόμη και σήμερα) ήταν μια εντυπωσιακή κυκλοφορία. Ποιες ήταν οι επιρροές σας όταν γράψατε τον δίσκο; Θα αλλάζατε κάτι αν κυκλοφορούσε σήμερα;
Xρύσα: Σ’ ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια! Ακούγαμε όλοι πολλά και διαφορετικά πράγματα, από Celtic Frost, Mr.Bungle και Dj Shadow μέχρι No Means No και Isis, Neurosis, Nasum κλπ. Προσωπικά δεν θα άλλαζα τίποτα στον συγκεκριμένο δίσκο, αλλά σίγουρα αν θα μπαίναμε τώρα στούντιο, θα έβγαινε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η αισθητική του album ήταν εξαιρετική. Μπλέξατε ιδανικά, heavy/ funk αλλά και ψυχεδελικούς ρυθμούς χωρίς να το φοβάστε. Πως ακριβώς προέκυψε η ηχογράφηση του και αυτό το ιδιαίτερο “πάντρεμα” ήχων; Ήταν κάτι που απλώς σας έτυχε, η μια μουσική συνθήκη που είχατε μελετήσει;
Φοίβος: Καταρχάς σ’ ευχαριστούμε για τα κολακευτικά σχόλια. Η κυκλοφορία αυτή κουβαλά πολλά χρόνια πριν το 2009 στις πλάτες της, μιας και τα κομμάτια άρχισαν να σχηματίζονται τουλάχιστον μία τετραετία πριν την ολοκλήρωση του δίσκου. Εκείνη τη εποχή, όντας βρισκόμενοι πάνω κάτω στο μισό της δεύτερης δεκαετίας των ζώων μας θελήσαμε να συνδυάσουμε το αρχέγονο metal και punk με το οποίο γαλουχηθήκαμε με τις τότε καινούριες μουσικές που ρουφούσαμε σα σφουγγάρια. Έτσι προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε όλα τα παραπάνω σε ένα μουσικό χωνευτήρι που -τότε τουλάχιστον- ακουγόταν στ’ αυτιά μας ομοιογενές και ολοκληρωμένο σα καλλιτεχνική άποψη. Έτσι η αισθητική του doom ατμοσφαιρικού metal μπλέχτηκε με το funk το dark wave το post rock το punk και την improv jazz (εδώ γελάμε)!
Xρύσα: Στο τότε (το οποίο πλάκα πλάκα είναι απο το 2001 που βρεθήκαμε μέχρι το 2005 που μπήκαμε στούντιο) ακούγαμε ένα σκασμό διαφορετικά πράγματα όλοι μας. Στις πρόβες μας στο αγαπημένο μας στουντιάκι, τις περισσότερες φορές θα φέρναμε ο καθένας το πιο πρόσφατο μουσικό κόλλημα του και θα ακούγαμε μουσική όλοι μαζί. Κάπως έτσι με βάση πάντα το σκληρό ήχο, δημιουργήθηκε ένα περίεργο κράμα post rock/ doom metal, με αρκετά Mike-Patton-ικά punk και λοιπά στοιχεία, το οποίο όμως στα δικά μας αυτιά ακουγόταν πολύ ολοκληρωμένο. Δεν μελετήσαμε τίποτα απολύτως, απλά βρισκόμασταν πολλές φορές σε καθημερινή βάση και jam-άραμε ατελείωτα.
Φοίβος: Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε μας απασχόλησε ιδιαίτερα, τουλάχιστον σε πρωταρχικό επίπεδο, το κατά πόσο θα αρέσουμε στον κόσμο. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν το να περάσουμε εμείς καλά και να εκφράσουμε όλα αυτά που κουβαλούσαμε στα κεφάλια μας . Όλα προέκυψαν έπειτα από ατελείωτα jam-αρίσματα αρχικών ιδεών που οδήγησαν στην ολοκλήρωση των ηχογραφηθέντων τραγουδιών. Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, είχαμε μια ακόρεστη δίψα να φτιάξουμε μουσική που θα συμπεριλάμβανε όλα τα ετερόκλητα μουσικά στοιχεία που απολαμβάναμε εκείνη την εποχή. Το κατά πόσο το κάναμε επιτυχημένα είναι κάτι που σκέφτομαι κατά καιρούς και αλλάζω συνέχεια γνώμη περί τούτου.
Για ποιους λόγους δεν έγινε ποτέ το επόμενο βήμα;
Xρύσα: Η αλήθεια είναι οτι δεν είχαμε κανένα πλάνο και καμία οργάνωση. Συνήθως υπάρχει κάποιο μέλος στις μπάντες που αναλαμβάνει να κάνει το promo και όλα αυτα που χρειάζεται να γίνουν σε αυτό το κομμάτι, αλλά εμείς ήμασταν και οι 4 στα ίδια χάλια! Βλέπω πώς το κάνουν τα τελευταία χρόνια οι νεότερες μπάντες και πραγματικά εκπλήσσομαι με την ταχύτητα που θα κλείσουν περιοδείες, συνεντεύξεις και γενικότερα θα έχουν άμεσα έτοιμο όλο το γραφιστικό κομμάτι, το merchandise, όλο το πακέτο ρε παιδί μου. Εμείς εκτός απο τη μουσική, δεν ασχολούμασταν με τίποτα άλλο. Αυτή η δυσκολία μας σε συνδιασμό με το γεγονός οτι εγώ έφυγα για σπουδές, έβαλε το όλο θέμα στο ψυγείο.
Φοίβος: Αρχικά πιστεύω ότι κάτι που μας έκοψε αρκετά τη φόρα και μας σάπισε ήταν ότι τα πράγματα έμειναν στάσιμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, άλλες φορές λόγω δικής μας… βαρεμάρας και άλλες φορές λόγω αστάθμητων εξωτερικών παραγόντων. Επίσης, για να είμαι ειλικρινής, και κοιτώντας πίσω μετά από μια δεκαετία, οφείλω να παραδεχτώ ότι ποτέ δε πιστέψαμε πραγματικά στους εαυτούς μας παίρνοντας μας στα σοβαρά σα μπάντα με πλάνο και συντονισμένες κινήσεις, σε αντίθεση με τη μουσική καθαυτή η οποία ανεξάρτητα αποτελέσματος ήταν προϊόν συλλογικής και μεθοδικής προσπάθειας. Όπως και να έχει, η αναχώρηση της Χρύσας στο εξωτερικό για σπουδές ήταν κάτι που έβαλε το όλο θέμα μόνιμα στον πάγο και μας έκανε να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα μουσικά μας projects τα οποία αισθανθήκαμε ότι μας αντιπροσώπευαν περισσότερο στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Υπήρχε υλικό για κάτι παραπέρα;
Φοίβος: Μετά το “D.” ηχογραφήσαμε ένα ακόμη κομμάτι για μια συλλογή που θεωρώ ότι είναι ότι καλύτερο είχαμε κάνει ποτέ και επίσης αφήσαμε και δύο -αν θυμάμαι καλά- σχεδόν ολοκληρωμένα κομμάτια. Επιπλέον, πριν από περίπου ένα ή δύο χρόνια, και καθαρά για προσωπική μας ευχαρίστηση, δοκιμάσαμε κάποιες νέες ιδέες τις οποίες και έχουμε ηχογραφήσει σε πρόχειρη μορφή, χωρίς όμως να υπάρχει κάποιο πλάνο.
Η ελληνική σκηνή έχει ξανανιώσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Το κοινό δίνει παραπάνω σημασία και τα venues γεμίζουν. Υπάρχει “χώρος” για τη μουσική των National Pornografik σήμερα;
Xρύσα: Ναι, σίγουρα υπάρχει, ο Φοίβος θα σας πει που τα λέει ωραία.
Φοίβος: Θαρρώ πως ναι, μιας και πλέον τα μουσικά σύνορα τείνουν να εκλείψουν ολοσχερώς το οποίο ίσως μας κάνει κατά κάποιον τρόπο ακόμη επίκαιρους (ακόμη μια απόδειξη πόσο μπροστά βρισκόμασταν από την εποχή μας, χαχα). Επίσης σίγουρα μπορώ να διακρίνω “φασέικα” vibes στη μουσική μας που θα κάνανε τη φασούλα μας να ρολάρει με τη τρέχουσα κατάσταση (βλέπε “RBTK“)!
Υπάρχουν μπάντες που έχετε ξεχωρίσει; Με ποιες από αυτές νιώθετε πιο κοντά μουσικά;
Φοίβος: Αν αναφέρεσαι σε εντόπιες μπάντες, αυτές είναι πάρα πολλές για να αναφερθούν συνοπτικά μιας και ως γνωστόν η σκηνή της χώρας μας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτές του εξωτερικού κτλ. Σίγουρα όμως, μια από τις μπάντες που εξαρχής ήρθε κοντά μας και μας έκανε να αισθανθούμε απίστευτη οικειότητα μαζί της, είναι οι Universe217.
Xρύσα: Στον καιρό που παίζαμε, ξεχωρίσαμε μπάντες με τις οποίες είχαμε την τύχη να παίξουμε μαζί όπως oι Universe217, αλλά και οι Sun Of Nothing, Tardive Dyskinesia, Ludmila, Yellow Devil Sauce μεταξύ άλλων. Στο μεταξύ, “έσκασαν” κι άλλα διαμάντια όπως οι Poem, Allochiria, Mother of Millions, Nochnoy Dozor, Kemerov και η λίστα συνεχίζεται…
Τον Απρίλη του 2009 είχε γίνει η παρουσίαση του album σας στην Αθήνα. Θα μπορούσατε να υποστηρίξετε μια ζωντανή εμφάνιση αν σας το ζήταγε κάποιος σήμερα; Πως θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια πρόταση;
Xρύσα:Προσωπικά θα ήθελα πολύ να ξαναπαίξουμε μιας και για μένα η μπάντα αυτή είναι η πρώτη μου αγάπη και παντοτινή! Κατά καιρούς συζητιέται το θέμα, μετά μένει πίσω κ.ο.κ. Το σίγουρο είναι οτι αν δεν θέλουν όλοι, δεν γίνεται τίποτα, οπότε άγνωστη η απάντηση!
Φοίβος: Ας φτάσουμε σ’ εκείνο το σημείο και το βλέπουμε τότε! Αν ρωτάς εμένα, η προοπτική του να παίζαμε και πάλι μαζί φαντάζει ελκυστικότατη, απλά επειδή δε μοιραζόμαστε όλοι το ίδιο mindset το κυριότερο είναι να γουστάρουμε και οι τέσσερίς μας. Το συγκρότημα μπορεί να είναι dead and buried που λένε και στο χωριό μου, αλλά έτσι κι αλλιώς όλοι δε προσδοκούν την ανάσταση νεκρών;