Από παλιά είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία στους 36 Crazyfists, κυρίως λόγω του αγαπημένου μου “Rest Inside the Flames” που στο παρελθόν
ουκ ολίγες φορές είχα λιώσει στο repeat. Οκ, μπορεί ποτέ να μη κυκλοφόρησαν κάποιο μεγάλο έπος, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι εδώ και 15 χρόνια μας χαρίζουν μόνο “τίμιους” δίσκους. Μάλιστα το τελευταίο τους πόνημα που κυκλοφόρησε προ διετίας, αποτέλεσε απίστευτο comeback, με το συγκρότημα να ακούγεται πιο φρέσκο από ποτέ. Συνεχίζοντας σε αυτό το πνεύμα ανανέωσης, λοιπόν, η παρέα από την Αλάσκα επέστρεψε και μας παρουσιάζει την όγδοη ολοκληρωμένη της δουλειά ονόματι, “Lanterns”.
Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα φροντίζουν να σε κολλήσουν στο τοίχο με το ωμό riff του εναρκτήριου “Death Eater” και τα αρρωστημένα
screams αλά Suicide Silence του Brock Lindow, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια του album μας αποδεικνύει ότι η ιδιαίτερη φωνή του διατηρείται σε αρκετά καλή φόρμα. Επόμενα στη tracklist έρχονται τα “Wars To Walk Away From” και “Better To Burn” που παρόλο το heavy groove-άρισμα τους συνδυάζουν τέλεια και τη μελωδία, κυρίως στα refrain. Γενικά, στα μελωδικά parts έχει γίνει εξαιρετική δουλειά με χαρακτηριστικά παραδείγματα να αποτελούν το ατμοσφαιρικό “Sea and Smoke” και το συναισθηματικά φορτισμένο “Bandage For Promise”.
Άλλες αξιομνημόνευτες στιγμές του δίσκου είναι το “Laying Hands” με το αλήτικο rock solo του, το προσωπικό αγαπημένο “Sleepsick” με το
μικρό αλλά περιεκτικό breakdown και φυσικά το στοιχειωμένο “Dark Corners”, το οποίο αποκτάει μεγαλύτερη αξία ακούγοντάς το και χαζεύοντας ταυτόχρονα το απλό, αλλά πολύ όμορφο εξώφυλλο.
Οι 36 Crazyfists με το “Lanterns” συνεχίζουν ακριβώς από εκεί που το άφησαν με το εξίσου καλό “Time and Trauma”. Δημιουργούν συνθέσεις που περιλαμβάνουν μερικά πολύ έξυπνα riffs, ωραίες μελωδίες και εναλλαγές φωνητικών που σου τραβάνε το ενδιαφέρον και σου κάνουν την ακρόαση πέρα για πέρα ευχάριστη. Άλλωστε αυτό ξέρουν να κάνουν όλα αυτά τα χρόνια και μάλιστα τα έχουν καταφέρει περίφημα.