Ο χρόνος είναι αμείλικτος και περνάει τόσο γρήγορα…Το μισό του 2013 έχει ήδη περάσει και το καλοκαίρι ανοίγεται μπροστά μας. Σε όρους υπολογιστή, η μουσική που ακούμε όλοι μαζί εδώ, στο Rockin’Athens.gr, φθάνει μεγάλες ποσότητες terrabytes και, σίγουρα, το να βρει οποιοσδήποτε, μέσα σε αυτό το συρφετό συγκροτημάτων, δίσκων και λοιπών κυκλοφοριών, αυτά που θα τον ενθουσιάσουν και θα ακούσει στο repeat, είναι ένα εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο. Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, τα albums που στου…χρόνου τα μισά, μας ενθουσίασαν και ελπίζουμε ότι θα ενθουσιάσουν και εσάς.
Δε λέμε “τα καλύτερα” γιατί το “καλύτερα” είναι ένας όρος αξιωματικός και απόλυτος για κάτι τόσο ρευστό στο να το αξιολογήσεις, όπως η rock μουσική. Σήμερα, παρουσιάζουμε κάποια από αυτά που κατάφεραν να πιάσουν το “Άριστα”, στα αυτιά των συντακτών. Ο αριθμός τους στο σύνολο, 16 και σήμερα έχετε τα υπόλοιπα 8 μετά τα πρώτα που παρουσιάσαμε χθες!
Ghost – Infestissumam
Ο μυστικισμός και η θεατρικότητα είναι βασικό τους στοιχείο και καλό θα είναι να το αποδεχτούν κάποιοι πολέμιοι τους. Άλλωστε δεν είναι οι μόνοι εδώ και κάμποσες δεκαετίες που κάνουν κάτι τέτοιο. Δεν θα συγκατοικήσετε δα και μαζί τους. Το “Infestissumam” είναι ένας δίσκος που θα τον άκουγες σε ταξίδι με την παρέα σου, στην παραλία με μπύρες και φίλους, σε μπαράκι με τα κολλητάρια αλλά και σε παλιές horror ταινίες. Και αυτό είναι που γουστάρω πιο πολύ από όλα.
Πάρης Δημητρόπουλος
Cathedral – The Last Spire
Εν κατακλείδι οι Cathedral επέλεξαν μόνοι τους το πώς θα γίνει η κηδεία τους, πάντα ήταν ένα συγκρότημα που έθετε αυτό τους όρους του παιχνιδιού για τη μουσική του,δεν πουλήθηκαν ποτέ και όταν κάποια στιγμή άρχιζαν να τους μπερδεύουν με stoner μουσικές αυτοί είπαν ένα μεγάλο FUCK OFF,εμείς παίζουμε DOOM METAL.
Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχης μας για όσα μας χαρίσατε αυτά τα 24 χρόνια.
Χρήστος Κατσίμπας
Kadavar – Abra Kadavar
70′s heavy rock στα καλύτερα του . Το “Abra Κadavar” θα θυμίσει πολλά αλλά συνάμα και τίποτα, πως γίνεται αυτό; Έχοντας απλά φιλτράρει με τον καλύτερο τρόπο τις επιρροές τους, έβγαλαν στην επιφάνεια το προσωπικό τους στίγμα για την μουσική τους. Ο ήχος ζεστός και σε κερδίζει με τη μία. Άκου τα “Come Back Life” το εναρκτήριο τραγούδι, “Doomsday Machine”, “Eye Of The Storm”, “Black Snake”, “Dust”, “Fire”, “Liquid Dream”, “Rhythm for Endless Minds”, “Abra Kadabra” και “The Man I Shot”, ουπς τα έγραψα όλα! Άρα δεν υπάρχει κομμάτι που να υστερεί κατά την ταπεινή μου άποψη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ήδη από τα highlights της χρονιάς και σίγουρα θα φιγουράρει σε πολλές λίστες στο τέλος του 2013 και όχι άδικα.
Χρήστος Κατσίμπας
Black Star Riders – All Hell Breaks Loose
Το Ιρλανδικό ροκ λοιπόν είναι ξανά στο προσκήνιο με ένα σκληρό, αλλά και αριστοκρατικό κλασικό ύφος κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο από το punkier του “Black Rose” στο pubby new wave του “Chinatown”. Είναι σαν το ρόλοι που στάματησε στα 1983 να ξαναξεκινά το όμορφο μουσικό του ταξίδι με τραγούδια τα οποία ειναι ποτισμένα με ένα διαχρονικό μοναδικό χαρακτήρα.
Χάρης Πάνος
Rob Zombie – Venomous Rat Regeneration Vendor
Ο Rob Zombie επέστρεψε στα παλιά του λημέρια. Τι και αν λοξοδρόμησε με το “Educated Horses” και το “Hillbilly Deluxe 2″; (όχι ότι δεν είχαν και αυτά τα δυνατά τους σημεία). Ο δίσκος είναι heavy, alternative metal με την απαραίτητη δόση dance, σχεδόν house στοιχείων. Είναι ο Rob Zombie που αγαπάμε.
And in the words of YouTube user Terrence Rollins : «Buy it, listen to it, dance to it, headbang to it, repeat as needed». Και αν πεις ότι δεν κουνήθηκες έστω και λίγο με αυτό το δίσκο θα πεις ψέματα και θα σε κάψει ο Βελζεβούλης. Και μετά θα σε πετάξει σε εκείνο το χώρο του Mάτριξ ανάμεσα από το Alter και την Ετ1.
Μαριάνθη Γκίμτσα
Jex Thoth – Blood Moon Rise
Ίσως κάποιες στιγμές να πιάσεις το εαυτό σου να συγκινείται, δεν έχει καμία σημασία όμως γιατί αυτός ο δίσκος κατά ένα περίεργο τρόπο τέτοιου είδους συναισθήματα θα σου προξενήσει, ακόμα και αν δεν το θέλεις. Ίσως να είναι η μαγεία της φωνής της JexThoth, ίσως να είναι οι συνθέσεις. Μάλλον είναι ο συνδυασμός όλων αυτών.
Χρήστος Κατσίμπας
Daft Punk – Random Access Memories
Εντάξει, το άνοιξε το δώρο του. Επιτέλους. Ήταν ένα κράνος. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί του το πήρε, δεν έχει καν μηχανή. Είναι τρελή η Έλενα. Δεν ξέρει τι της γίνεται. Αυτός από την άλλη χάρηκε, τον είδα να την φιλάει χωρίς σταματημό, για ένα δώρο που πραγματικά δεν ξέρω που θα το χρησιμοποιήσει. Λες να πάρει μηχανή; Δεν έχει δίπλωμα, από ότι ξέρω.
Δώρα Πανταζή
Lucky Funeral – Find Your Soul In Beautiful Lunatics
Θα ήταν σφάλμα να ξεχωρίσεις κάποια τραγούδια, γιατί σε αυτόν το δίσκο υπάρχει μια συνοχή και όλα τα κομμάτια συνδέονται μεταξύ τους κατά κάποιο τρόπο. Μουσικά τώρα, έχουμε τον πιο ποικιλόμορφο δίσκο των Lucky Funeral, από sludge σε alternative και από εκεί σε grind (αλήθεια λέω)! Θυμάμαι παλιότερες συνεντεύξεις της μπάντας που έλεγαν ότι δεν γνωρίζουν στο πώς θα κινείται ο κάθε δίσκος τους μουσικά και το κάνουν πράξη σε κάθε δισκογραφική τους απόπειρα.
Χρήστος Κατσίμπας
Στο…τσακ βρέθηκαν στην παραπάνω λίστα οι εξής κυκλοφορίες, τις οποίες οι συντάκτες μας φιλοδώρησαν με…4,5 στα 5! Αξιόλογοι δίσκοι, ασχέτως των βαθμών, ωστόσο.
Hypocrisy – End Of Disclosure
Bad Religion – True North
Valor – The Yonder Answer
Vulvectomy – Abusing Dismembered Beauties
Furor – Blind Faith Revolver
Exarsis – The Brutal State
Black Veil Brides – Wretched and Divine: The Story of the Wild Ones
My Bloody Valentine – MBV
Lilacs & Champagne – Danish & Blue
I Shit On Your Face – Defecation Domination
Altar of Plagues – Teethed Glory and Injury
August Burns Red – Rescue & Restore
Orchid – The Mouths Of Madness
Dimlight – Psychosynthesis