Οι New Zero God κυκλοφόρησαν πρόσφατα το νέο τους album “MMXIII” και ο Γιώργος Χούλλης βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει με τη φωνή της μπάντας, Μιχάλη Πούγουνα…
MMXIII λοιπόν. Τι κρύβεται πίσω απο τον λατινικό συμβολισμό του 2013;
Το “MMXIII”, ο τίτλος του νέου μας album δηλαδή, προέκυψε αρχικά από το έτος κυκλοφορίας του. Η ημερομηνία κυκλοφορίας από την Αγγλική εταιρία Secret Sin Records, ήταν 13/01/2013. Από την άλλη, ετσι όπως πήγαινε το 2012, με όλες αυτές τις ανακατατάξεις στον κόσμο, σκεφτήκαμε ότι τα πράγματα θα γινόντουσαν ακόμα πιο περίεργα και πιο άσχημα τον επόμενο χρόνο.
Ολόκληρος ο δυτικός κόσμος επιστρέφει σε μια φάση διακυβέρνησης αρχαιορωμαϊκού τύπου με πολύ πλούσιους που κάνουν ότι θέλουν, πολύ φτωχούς που ίσα που επιβιώνουν, άρτων και θεάματα για να ξεχνιόμαστε, θεοκρατία κλπ. Έτσι επιλέξαμε την χρονιά να την γράψουμε στα λατινικά. Σε λίγο όπως πάμε θα φτάσουμε και στην φεουδαρχία μόνο που δεν θα είναι γαιοκτήμονες οι φεουδάρχες αλλά οι τράπεζες και οι πολυεθνικές.
Ποιά η διαδικασία της ηχογράφησης του δίσκου;
Αρχίσαμε να ηχογραφούμε τον Ιούνιο του 2012. Είχαμε μόνο δύο νέα τραγούδια οταν μπήκαμε στο studio και παίζαμε ώρες ατελείωτες ότι μας ερχόταν στο μυαλό. Ηχογραφούσαμε κάθε νέα ιδέα και την βάζαμε στην άκρη ώστε να την ξαναδουλέψουμε αργότερα. Τέλη Νοεμβρίου τελειώσαμε και τις μίξεις, οπότε και στείλαμε το album στην Αγγλία για mastering και κυκλοφορία.
Τι άλλαξε στον καινούργιο σας δίσκο σε σχέση με τον προηγούμενο;
Πρώτα απ ‘όλα άλλαξε η σύνθεση των New Zero God. Τώρα το συγκρότημα αποτελείται από τρία μέλη των Flowers Of Romance της σύνθεσης της δεκαετίας του ‘80: Λάο στις κιθάρες, Χάρη Σταύρακα στο μπάσο κι εμένα στα φωνητικά, καθώς και τον Δημήτρη Στεβή (πρώην Drops – ενώ εγώ έπαιζα μαζί με τον Δημήτρη και στους Nexus).
Ηχητικά νομίζω είναι πιο σκοτεινό και πιο συγκεκριμένο σε ύφος από το “Fun Is A Four Letter Word”. Για να πω την αλήθεια, οταν κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ δεν γνωρίζαμε πως θα το δεχόταν ο κόσμος. Η ανταπόκριση όμως που βρήκε από τα ξένα έντυπα, με άρθρο στο Terrorizer, παραμονή σε κάποια Αγγλικά ραδιοφωνικά charts για δύο μήνες, Αγγλικές και Γερμανικές συλλογές καθως και ατελείωτες ραδιοφωνικές αναμεταδόσεις των τραγουδιών καθως και συνεντεύξεις σε ξένα έντυπα, ανέβασαν τις απαιτήσεις για το επόμενο album.
Κι όταν τον Ιανουάριο του 2012 κάποιοι Αγγλοι μουσικοκριτικοί μας κατέταξαν στα leading bands της παγκόσμιας gothic σκηνής, η ανεμελιά με την οποία ηχογραφήσαμε το πρώτο album εξαφανίστηκε…Τα πράγματα είχαν σοβαρέψει πολύ πλέον και Αγγλικές δισκογραφικές εταιρίες μας χτυπούσαν την πόρτα…
Ενα νέο συγκρότημα με παλιούς συνεργάτες. Πόσο νομίζεις οτι βοηθάει αυτό;
Με ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεσαι χρόνια, υπάρχει μια άμεση επικοινωνία. Ξέρει ο άλλος τι θα παίξεις και ξέρεις κι εσύ τι σου ζητάει. Πέρα από τον Δημήτρη Στεβή που συνεργαζόμαστε τώρα 14 χρόνια, με Nexus και New Zero God, κάπου τόσα χρόνια έπαιξα και με τον Χάρη Σταύρακα στους Flowers Of Romance και γύρω στα πέντε χρόνια με τον Λάο. Είναι πολύς καιρός και πέρα από την μουσική συνδεση που έχεις με αυτούς τους ανθρώπους, έχεις ζήσει μαζί τους και προσωπικές τους στιγμές, πέρα από studio, συναυλίες και τέτοια πράγματα…
Τι θυμάσαι απο την εποχή των Flowers of Romance;
Τα πάντα…(γέλια). Οι Flowers of Romance αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και ξεκίνησε με παιδικούς φίλους από την γειτονιά και με έφτασε να συνεργαστώ ή να γνωρίσω μουσικούς που έπαιζαν αυτά που άκουγα ως έφηβος. Πέρασα καλά και κακά με εκείνο το συγκρότημα, έκανα πολλούς φίλους, γνώρισα νέο κόσμο, με πήγε σε μέρη που αλλιώς δεν θα πήγαινα κι έφτασαν τα τραγούδια μου σε χώρες που ίσως δεν θα πάω ποτέ.
Sisters of Mercy, Mission, Cure, Gary Numan, New Model Army, γράμματα κι επικοινωνία με ανθρώπους από Αμερική, Αυστραλία, Ιαπωνία, Φιλιππίνες, Ιταλία κι ένα σωρό άλλες χώρες. Συναυλίες, γνωριμίες face to face και άλλοι άνθρωποι που αλληλογραφήσαμε και που δεν θα έχω ποτέ στη ζωή μου την ευκαιρία να κάτσω μαζί τους και να τα πούμε πίνωντας έναν καφέ. Είναι πάρα πολλά και όλα ξεκίνησαν από κάποια στουντιάκια στην Καλλιθέα και χάρη στη μουσική, έκανα και συνεχίζω να κάνω ένα ταξίδι στον κόσμο…
Επειδή ως γνωστόν είσαι αρκετά χρόνια στη μουσική θα έχεις δεί πολλές αλλαγές στη μουσική.Τι είναι αυτό που πιστεύεις οτι άλλαξε προς το καλύτερο και τι προς το χειρότερο;
Το internet άλλαξε τα πράγματα και προς το καλύτερο αλλά και προς το χειρότερο. Εξαρτάται βέβαια σε ποια μεριά του φράχτη στέκεσαι…αν είσαι δισκογραφική εταιρία θα πεις ότι το internet είναι ότι χειρότερο. Αν είσαι μουσικόφιλος θα πεις πως είναι ότι καλύτερο συνέβη…Σήμερα νομίζω πως έχει μεγαλώσει πολύ η διαφορά που πάντα υπήρχε ανάμεσα στα δύο επίπεδα της μουσικής βιομηχανίας. Το πάνω επίπεδο είχε και έχει τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες που έχουν τα μεγάλα ονόματα αλλά λίγο-λίγο πλέον κατεδαφίζονται. Το κάτω επίπεδο, το underground, έχει πάρα πολλούς μουσικούς και συγκροτήματα, τα οποία πλέον έχουν άμεση επαφή με το κοινό, ίσως να ανήκουν σε κάποια ανεξάρτητη εταιρία ή κινούνται μόνοι τους.
Αυτό το επίπεδο είναι ακόμα πιο ζωντανό σήμερα, χάρη στο internet, ακόμα πιο ευέλικτο και πλέον υπάρχει άμεση επικοινωνία με το κοινό ή τα ηλεκτρονικά έντυπα ή ακόμα βοηθά και στη συνεργασία με άλλους μουσικούς. Όλα αυτά δεν μπορούσαμε να τα διανοηθούμε ούτε στη δεκαετία του ’80 ούτε στην δεκαετία του ’90…Τότε στέλναμε ακόμα γράμματα…
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Υπάρχουν σχέδια για εξωτερικό;
Οι New Zero God ανήκουν στο δυναμικό της Αγγλικής Deadfall Management μαζι με συγκροτήματα όπως οι Grooving In Green, Joy Disaster, Faces of Sarah και άλλοι. Από τον Απρίλιο και μετά θα ξέρουμε για συναυλίες στο εξωτερικό, δηλαδή ένα tour στην Αγγλία και εμφανίσεις σε Γερμανία κι Ελβετία. Προς το παρόν, το Σάββατο 27 Απριλίου θα εμφανιστούμε στο 7 Sins. Αυτές τις ημέρες οι New Zero God κυκλοφορούν και το τραγούδι που γράψαμε για το Sophie Lancaster Foundation. Στο τραγούδι συμμετέχει και η φίλη μας Maxi Nil, η τραγουδίστρια του Αυστριακού Symphonic Metal συγκροτήματος Visions Of Atlantis. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για να βοηθήσουν το Αγγλικό ίδρυμα Sophie Lancaster. Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία της Sophie, ήταν ένα εικοσάχρονο κορίτσι το οποίο το σκότωσαν στον δρόμο πέντε άτομα το 2007 επειδή ειχε gothic εμφάνιση. Το ίδρυμα το δημιούργησε η μητέρα της το 2009 με σκοπό να στηρίξει την διαφορετικότητα των ατόμων αλλα και να συγκαταλέξουν επιθέσεις σαν κι αυτην στα “εγκλήματα μίσους” στην Αγγλική νομοθεσία. Οποιος θελει να αγοράσει το τραγούδι, μπορεί να το κάνει από αυτήν την διεύθυνση.
Κάτι πήρε το αυτί μου για μία ταινία που εμφανίζεστε. Μπορείς να μας πείς λίγα λόγια;
Ο Άγγλος σκηνοθέτης Paul Druce μας πρότεινε να πάρουμε μέρος στην ταινία του “Athens Drift” πέρυσι. Κάναμε ένα γύρισμα τον Σεπτέμβριο του 2012 και έχω κι εγω έναν μονόλογο στα Αγγλικά. Η ταινία γυρίστηκε σε Βερολίνο, Ζυρίχη κι Αθήνα και δεν ξέρω εάν εκαναν και σε άλλες χώρες γυρίσματα…Με λίγα λόγια μπλέκει μια αστυνομική περιπέτεια με την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση. Δεν ξέρω εάν κάτι άλλαξε στο σενάριο στο μεταξύ…
Και μια ερώτηση για το τέλος. Ποιοί είναι οι τρεις δίσκοι που σου άλλαξαν τη ζωή;
Sex Pistols – Never Mind The Bollocks, The Clash – The Clash, και The Ruts – The Crack.
OΚ Μιχάλη ευχαριστώ για τη συνέντευξη.Τα καλύτερα σας εύχομαι!
Ευχαριστούμε πολύ Γιώργο! Να είστε και να περνάτε όλοι καλά!