Χωρίς αμφιβολία τα Μωρά στη Φωτιά είναι απο τις ιστορικότερες μπάντες της Eλληνόφωνης rock σκηνής, καθώς κι απο εκείνες που κρατάνε τη σημαία του ψηλά για 35 ολόκληρα χρόνια. Η νέα τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Το Χρυσό Κλειδί” δείχνει πως ο Στέλιος Σαλβαδόρ και η παρέα του έχουν ακόμη άσβεστη τη φλόγα της έμπνευσης.
Το ξεκίνημα με το “Ο Παπαγάλος” σε εκπλήσσει θετικά με τη βαριά κιθαριστική μελωδία που χρωματίζουν τα πνευστά και τους στίχους που δεν αποκλείεται να μουρμουρίσεις ακούγωντας το. Εξίσου ενδιαφέρουσες είναι και οι υπόλοιπες συνθέσεις καθώς κυλάει η ακρόαση με “Το Νησί (Του Κρυμμένου Θησαυρού)” σε πιο γρήγορες ταχύτητες και το “Ο Ράφτης” με τα ηλεκτρονικά σημεία και τις κοφτές κιθάρες που δείχνουν πόσο ψαγμένη και ανοιχτή σε σύγχρονους ήχους είναι η μπάντα. Οι τόνοι χαμηλώνουν στο “Σκιές στη Σελήνη” που αποτελεί μια απο τις καλύτερες συνθέσεις του δίσκου, μαζί με το “Ο Μονομάχος” που κλείνει το album σε υψηλές ταχύτητες και θυμίζει αρκετά την παλιότερη εποχή του συγκροτήματος με μια πιο σύγχρονη άποψη. Να σημειωθεί πως για άλλη μια φορά, η μπάντα δείχνει την αγάπη της για τον Οδυσσέα Ελύτη (όπως και παλιότερα με τον “Χαμαιλέων”) με δύο συνθέσεις σε στίχους του.
Χωρίς καμία νοσταλγική διάθεση και φορτωμένα με πολλή έμπνευση τα Μωρά στη Φωτιά είναι εδώ με το “Χρυσό Κλειδί” για να δείξουν πως δεν είπαν ακόμη την τελευταία τους λέξη. Ένας δουλεμένος δίσκος που ακούγεται ευχάριστα και οι συνθέσεις του διεκδικούν επάξια μια θέση δίπλα στις παλιότερες της μπάντας, ενώ αναμένεται να ικανοποιήσουν και με το παραπάνω τους φίλους της.