Να φύγει και να μην ξαναγυρίσει. Ναι για το 2020 λέω, καλά το καταλάβατε. Μια χρονιά δύσκολη, ιδιαίτερη και ταυτόχρονα παράξενη σε όλους τους τομείς. Στο χώρο της μουσικής που μας ενδιαφέρει όμως τα τεκταινόμενα παρουσίασαν σημαντικό ενδιαφέρον.
Από τη μία είχαμε μηδαμινές συναυλίες και festivals, κυρίως στο ξεκίνημα του έτους γιατί στη συνέχεια οι ακυρώσεις και οι αναβολές ήρθαν βροχή, κι από την άλλη η ιδιαιτερότητα της κατάστασης έφερε νέους τρόπους παρουσίασης μουσικών εκδηλώσεων.
Είδαμε συναυλίες σε streaming, μπάντες να μας παρουσιάζουν τους δίσκους τους live σε ένα μικρό δωμάτιο με λίγα ηχεία και μια κάμερα, εκδηλώσεις από δισκογραφικές εταιρείες στο YouTube και άλλα τέτοια παράξενα αλλά εξόχως συναρπαστικά.
Οι συνεχείς καραντίνες δεν πτόησαν συγκροτήματα και μουσικούς κι έτσι είχαμε μια πληθώρα από εξαιρετικές κυκλοφορίες, τουλάχιστον στον χώρο του metal που ασχολούμαι προσωπικά. Θρυλικές μπάντες όπως οι Armored Saint, Cirith Ungol, Grave Digger, Sepultura, U.D.O, Rage, Annihilator, Napalm Death, Testament, Dark Tranquillity και τόσοι ακόμη μας προσέφεραν νέες, προσεγμένες δουλειές.
Η Ελληνική σκηνή έδειξε για μια ακόμη φορά την κλάση και το υψηλό της επίπεδο με κυκλοφορίες σε όλα τα genres και νέα albums από τους Kawir, Firewind, Dexter Ward, Northwind και πολλούς ακόμη.
Ακούσαμε επίσης εντυπωσιακά ντεμπούτο albums που έδωσαν νέα πνοή και ιδέες στο χώρο. Μου είναι δύσκολο και πραγματικά χρονοβόρο να προσπαθήσω να γράψω τα πάντα σε μερικές αράδες, οπότε το προσωπικό μου Top-10 για τη χρονιά του 2020 συνοψίζεται στην παρακάτω λίστα:
01. Romuvos – The Baltic Crusade
03. Eternal Champion – Ravening Iron
04. Ecclesia – De Ecclesiæ Universalis
05. Spirit Adrift – Enlightened In Eternity
06. Cloven Hoof – Age of Steel
07. Cirith Ungol – Forever Black
08. Ελίνα Εγγλέζου & Bob Katsionis – Goditha: The Rock Opera
09. Mezmerized – “Electrolyze”
10. Unleash the Archers – “Abyss”
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω σε πέντε albums που οριακά έχασαν μια θέση στη δεκάδα. Αυτά είναι (σε τυχαία σειρά): το πεφωτισμένο “III: Pentecost” των Wytch Hazel, το τρομερό death ντεμπούτο “On Human Devolution” των δικών μας Deathcraeft, το κύκνειο άσμα των αγαπημένων μου Falconer με τίτλο “From a Dying Ember”, το doom έπος “Lamenting of the Innocence” των Sorcerer και φυσικά το τρομερό “Electric Pentagram” από τις μοναδικές γιαπωνέζες Lovebites.
Όσο αφορά την Τop-10 λίστα μου, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην φοβερή κόντρα που έγινε μέσα στο μυαλό μου για την πρώτη θέση ανάμεσα στα albums της Myrkur και στους Λιθουανούς Romuvos. Αν και o δίσκος της Amalie Bruun στοιχειώνει ακόμη τα ηχεία μου με το τρομερό του ηχόχρωμα και τη παγωμένη του μελαγχολία, εντούτοις το “The Baltic Crusade” έκοψε οριακά πρώτο το νήμα. Αποτελεί έναν μοναδικό φόρο τιμής σε τεράστιες και θρυλικές μπάντες όπως οι Bathory και οι Falkenbach ενώ οι ξεσηκωτικοί και επικοί του ρυθμοί δεν έχουν σταματήσει να μου προκαλούν ρίγη σε κάθε άκουσμα τους. Το επικότερο album του 2020, λοιπόν, και μια από τις καλύτερες folk/viking κυκλοφορίες των τελευταίων ετών έχει άρωμα Λιθουανικό.
Μακάρι το 2021 να μας προσφέρει απλόχερα μουσική ποιότητα και πάνω από όλα υγεία. Καλή χρονιά σε όλους! Metal on!