Στα τέλη του 2018 κυκλοφόρησαν το 3ο album τους, “D.Y.E.”, το οποίο μας άρεσε πολύ. Τους είδαμε στη σκηνή του Release Athens Festival πριν από μερικές ημέρες και μας άρεσαν ακόμα περισσότερο. Γι’αυτό την ερχόμενη Κυριακή θα πάμε και μέχρι τη Νέα Μάκρη και το New Long Festival 2019 για να τους απολάυσουμε ακόμη μία φορά. Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος μίλησε πριν από μερικές μέρες και εν μέσω καύσωνα, με τους Monovine.
Γεια χαρά! Που σας πετυχαίνουμε; Την παλεύετε με τη ζέστη;
Γεια! Μόλις επιστρέψαμε στα Εξάρχεια μετά από πρόβα και ετοιμάζουμε ένα σχέδιο μάχης ενάντια στην καταραμένη ζέστη που περιλαμβάνει ηλεκτρολύτες και άφθονα ice tea. Λεμόνι.
Πρόσφατα ήσασταν μέρος του line-up του Release Athens Festival. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Τελικά σας ταιριάζουν τα φεστιβάλ, ή οι μικρότερες σκηνές; Που περνάτε καλύτερα;
Ξεκινήσαμε από τις μικρές σκηνές και τον μαγνητισμό τους δύσκολα θα τον απωθήσουμε. Η εμπειρία του να νιώθεις τον κόσμο τόσο κοντά σου και τους τοίχους να υποφέρουν από τις δυνατές εντάσεις είναι συγκλονιστική. Ένα μεγάλο φεστιβάλ είναι μια δύσκολη πρόκληση. Απαιτεί το 100% του εαυτού σου για να νιώσεις τη μουσική σου να αντηχεί με τον ίδιο τρόπο. Είναι μια συναρπαστική εμπειρία που κάθε φορά μας μεταμορφώνει.
Υποθετικά μιλώντας, αν ήσασταν curators ενός φεστιβάλ, ποιες μπάντες (εν ενεργεία ή μη) θα καλούσατε να μοιραστείτε τη σκηνή;
Κλασικά η δυσκολότερη ερώτηση! Για να ευχαριστήσουμε τους φίλους, γνωστούς και μη, θα καλούσαμε τους Idles που όλοι είχαν κρυφή προσμονή πως όλο και κάπου θα τους έβλεπαν φέτος το καλοκαίρι. To υπόλοιπο της βραδιάς θα θέλαμε να το μοιραστούμε με δύο απίστευτες μπάντες που εκπροσωπούνται από δύο απίστευτες frontwomen, τους Blonde Redhead και Melt Banana.
Η μουσική σας έχει έντονα χαρακτηριστικά από το κιθαριστικό 90’s ανεξάρτητο rock. Στα δικά μου αυτιά, πέρα από τους Nirvana (και τη grunge σκηνή) συναντώ μεταξύ άλλων στοιχεία από μπάντες όπως τους Local H, τους πρώτους δίσκους των Spoon, αλλά κι αρκετές δόσεις από punk. Αυτό είχατε εξ αρχής στο μυαλό σας για τους Monovine, ή ήταν απλώς ένας ήχος που προέκυψε στις πρόβες; Ποια είναι τα συστατικά που οδηγούν την μπάντα στο studio;
Το κεντρικό σημείο ανέκαθεν ήταν η μουσική και η θεματολογία μας. Αυτά μας οδηγούσαν πάντα. Με τον ήχο και την ενορχήστρωση πειραματιστήκαμε αρκετά μέχρι να αποδεχτούμε πως αυτοί είμαστε, έτσι θέλουμε να παίζουμε. Δοκιμάσαμε αναλογικά synthesizer, a capella εκδοχές, drum machine, τσέλα μέχρι και ακορντεόν, αλλά επιστρέψαμε στον ωμό και άμεσο ήχο που μοιράζονται, όπως είπες, η punk και η grunge. Στα δικά μας αυτιά τουλάχιστον, όλο αυτό το ηχητικό παιχνίδι δεν πήγε χαμένο μιας και εμπλουτίζει με τον δικό του τρόπο τη μουσική μας.
Το πρόσφατο “D.Y.E” απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Τι σας εμπνέει όταν γράφετε μουσική; Τι ιστορίες κρύβονται πίσω απ’ τα κομμάτια σας;
Μοιραζόμαστε πολλά κοινά βιώματα, αναμνήσεις και αρκετή από την καθημερινότητα μας. Συνήθως όλα ξεκινούν από μια μικρή ιδέα και πολύ αυτοκριτική μέχρι να νιώσουμε ελεύθεροι να την εξερευνήσουμε και να να την εξελίξουμε. Το λεκτικό κομμάτι ανήκει εξ ολοκλήρου στον Στράτο και βασίζεται σε προσωπικές του εμπειρίες, που ακόμα και αν δεν ήμασταν εκεί για να τις βιώσουμε παρέα, σίγουρα τις τραγουδάμε μαζί του.
Έχετε ήδη δέκα χρόνια στην πλάτη ως μπάντα, και τρείς δισκογραφικές δουλειές. Τι σας κρατάει ζωντανούς; Είναι εύκολο τελικά να διατηρείς στα ίδια επίπεδα το πάθος σου για τη μουσική, παράλληλα με την αναγκαία καθημερινότητα;
Δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε και δύσκολο αφού η ίδια καθημερινότητα που σε πλήττει είναι αυτή που γεννά την ανάγκη για μουσική, την ανάγκη να νιώσεις δημιουργικός. Σε αυτές τις ενδιάμεσες στιγμές συνεχίζεις να καταγράφεις όλα όσα ζεις και όσα σου διηγούνται μέχρι να έρθει η στιγμή να τα κάνεις λέξεις και μουσική και ο κύκλος να ξαναρχίσει.
Μιλήστε μας λίγο για την Πάτρα. Πως είναι η ζωή για μια rock μπάντα εκεί; Υπάρχει κόσμος που στηρίζει τη τοπική σκηνή;
Τα τελευταία 10 χρόνια ζούμε στην Αθήνα, αλλά επισκεπτόμαστε την Πάτρα πολύ συχνά για συναυλίες. Την περίοδο που ξεκινούσαμε συναυλιακά δεν υπήρχε η υποδομή για μεγάλα live παρα μόνο σε ανεξάρτητους χώρους και κάποια bar που φιλοξενούσαν τους τοπικούς μουσικούς. Τα τελευταία χρόνια όμως ή Πάτρα εκτός από το φρέσκο κοινό μπορεί να υποστηρίξει την τοπική σκηνή συναυλιακά και δισκογραφικά με τον καλύτερο τρόπο.
Από άποψη παραγωγής και δισκογραφίας, ο πήχης στην Ελλάδα έχει ανέβει κατά πολύ τα τελευταία χρόνια, δημιουργώντας παράλληλα κι μεγάλες προσδοκίες για το «επόμενο βήμα» κάθε μπάντας. Αυτό αποτελεί θετικό ερέθισμα για τα group, ή τελικά τα εγκλωβίζει συνθετικά στην ίδια συνταγή; Σας επηρεάζει εσάς κάτι τέτοιο;
Οι περισσότερες μπάντες που γνωρίζουμε, όπως και εμείς δεν λειτουργούν με γνώμονα την εμπορικότητα. Είναι μια περίοδος μεγάλης άνθησης για την εναλλακτική σκηνή στην Ελλάδα και σίγουρα ακόμα δεν έχει κορεστεί. Πέρα από τις μπάντες, έχει δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για να εκφραστούν και να εξελιχθούν και όλοι αυτοί που κρύβονται πίσω από τον ήχο και την εικόνα μιας μπάντας. Αυτή η αλληλεπίδραση και συνεργασία μας γεμίζει με ανυπομονησία για το κάθε επόμενο βήμα μας.
Σε λίγες μέρες θα σας δούμε στο New Long Fest. Πέρα από μπόλικο ιδρώτα και ένταση, τι άλλο να περιμένουμε από σας;
Μπόλικη ένταση, γρήγορους ρυθμούς και τραγούδια και από τους τρεις δίσκους μας. Το χορευτικό ensemble δεν θα τα καταφέρει να παραβρεθεί οπότε θα χρειαστεί να βάλετε τα δυνατά σας.
Υπάρχουν σχέδια για υπόλοιπες εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι; Ποια είναι τα πλάνα για τους Monovine για το υπόλοιπο του 2019;
Τον Αύγουστο θα μας βρείτε στο Φεστιβάλ Βρύσης Τυρνάβου. Αμέσως μετά επιστρέφουμε Αθήνα για να δουλέψουμε καινούργιο υλικό για το επόμενό μας “παιδί”.
Ευχαριστούμε πολύ!