Λίγα 24ωρα πριν ανέβουν στη σκηνή του New Long Fest για δεύτερη φορά, οι Sadhus, as known as “The Smoking Community”, απαντούν στις ερώτησεις του Χρήστου Κατσίμπα σχετικά με το τελευταίο τους album, το sludge metal αλλά και πόσο σημαντικές είναι για εκείνους οι ζωντανές τους εμφανίσεις.
Γεια και χαρά σας Sadhus!
Γεια χαρά σας ροκάδες της αθήνας.
Το “Big Fish” έχει ένα εύλογο χρονικό διάστημα στο οποίο έχει κυκλοφορήσει. Πως αισθάνεστε πλέον για το δεύτερο ‘παιδί’ σας;
Αισθανόμαστε χαρούμενοι που τα καταφέραμε. Κάθε δίσκος είναι σημαντικός για εμάς γιατί είναι το απόσταγμα των όσων έχουμε βιώσει και δημιουργήσει μέχρι και τη στιγμή παραγωγής του. Τώρα απλά απολαμβάνουμε το ταξίδι του στο χρόνο και προς τα αυτιά αυτών που θα συναντήσει.
Προσωπικά θεωρώ πως αυτός ο δεύτερος σας δίσκος χρειάζεται περισσότερο χρόνο ώστε ο ακροατής να τον κατανοήσει σε σχέση με το ντεμπούτο σας, καθώς έχει περισσότερα πράγματα να σου δώσει με τον καιρό. Εσείς που εντοπίζεται διαφορές σε σχέση με το πρώτο σας δίσκο, εκτός του ότι δε σας πήρε αυτή τη φορά ούτε πέντε χρόνια για να το κυκλοφορήσετε;
Αρχικά η παραγωγή του έγινε σε διαφορετικό μέρος σε σχέση με το πρώτο. Χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά μέσα και τρόποι ηχογράφησης, ενώ ο χρόνος που είχαμε στη διάθεση μας ήταν αυτήν την φορά περισσότερος. Κατά την άποψη μας είναι λιγότερο λασπώδες και ακατέργαστο, πιο κατασταλαγμένο και οριοθετημένο από το πρώτο αλλά από την άλλη τα ηχοχρώματα του είναι πιο πλούσια και ποικίλα. Αυτό βέβαια έχει να κάνει και με την εξέλιξη με τον καιρό των συνθετικών μεθόδων αλλά και των ακουσμάτων και των επιρροών μας.
Είναι δηλαδή το “Big Fish” η φυσική συνέχεια του ήχου των Sadhus;
Θεωρούμε, πως ναι καθώς δεν υπήρξε κάποια επιτήδευση κατά την δημιουργία του. Απλά πέρασε ο καιρός, μαζέψαμε τα πιο ολοκληρωμένα κομμάτια μας, πήραμε μια γεύση από την αύρα τους μέσω της διαδικασίας της προπαραγωγής και έπειτα μέσω της τελικής ηχογράφησης πετύχαμε ένα αποτέλεσμα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό που είχαμε φαντασθεί. Το αποτέλεσμα θα λέγαμε έχει μια συνάφεια με τον πρώτο δίσκο σαν ατμόσφαιρα, τοποθέτηση κομματιών και διαθέσεων αλλά σαν ήχος έχει υποστεί μια φυσική εξέλιξη λόγω και της δικής μας ωρίμανσης και εξέλιξης σαν ομάδα μουσικών και ακροατών.
Θεωρείστε -και όχι άδικα κατά τη γνώμη μου- οι ηγήτορες της sludge σκηνής στη χώρα μας, μιας και μετά τη δημιουργία σας σας αρκετά συγκροτήματα έκαναν την εμφάνιση τους. Οι Sadhus θεωρούν τους εαυτούς τους ηγήτορες; Υπάρχει νέο αίμα στη ελληνική sludge metal σκηνή;
Αν θεωρούμαστε από κάποιους ηγήτορες είναι κάτι που μας τιμά και μας κάνει να αισθανόμαστε χαρούμενοι. Γενικά δε μας εκφράζουν και πολύ βέβαια αυτές οι ταμπέλες. Είναι χαρά μας να αποτελούμε επιρροή και παράδειγμα, όπως αντίστοιχα και για εμάς συνέβη κάτι παρόμοιο με άλλες μπάντες. Το σημαντικό θα λέγαμε είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις ώστε να το κάνεις με μεράκι. Έτσι κι εμείς όταν ξεκινούσαμε δε σκεφτόμασταν ότι υπάρχει ελάχιστη παραγωγή sludge ήχου στην Ελλάδα, αλλά ότι είναι ένα είδος που γουστάρουμε και θέλουμε να παίζουμε, μαζί βέβαια και με άλλα παρεμφερή είδη. Σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, παρατηρούμε νέο αίμα στο είδος, με φρέσκες ιδέες και όρεξη και αυτό αποτελεί σίγουρα μια πολύ θετική εξέλιξη όσον αφορά τους οπαδούς του είδους από τη μία, αλλά και εμάς από την άλλη, που πλέον μπορούμε να επικοινωνούμε τη μουσική μας με περισσότερο κόσμο, είτε σε επίπεδο live είτε σε επίπεδο παρέας.
Τα live σας είναι “καταστροφικά”, είτε παίζετε σε μεγάλη σκηνή, τύπου Desertfest, είτε σε πιο μικρό χώρο. Πως το καταφέρνετε εκτός του ότι μεταφέρετε όλο τον εξοπλισμό της Κρεαταγοράς; Επίσης έχετε προτίμηση σε μεγάλο stage ή σε κάποιο μικρότερο;
Το σημαντικότερο σε ένα live πιστεύουμε είναι να αισθανθείς την ατμόσφαιρα του αφήνοντας τον εαυτό σου ελεύθερο και απερίσπαστο από δεύτερες σκέψεις. Τότε ο χαρακτήρας της μουσικής σου περνάει με περισσότερη ευκολία στα αυτιά του κόσμου. Και βέβαια ο χαρακτήρας της μουσικής μας έχει μια βίαια ή καταστροφική -όπως παρατήρησες- ιδιομορφία η οποία αναδεικνύεται και ενισχύεται ηθελημένα μέσω της μαζικότητας των ηχείων και του boost-αρίσματος των ενισχυτών. Θεωρούμε σαν μπάντα ότι μας ταιριάζουν τα πιο μικρά stage, καθότι εκεί επιτυγχάνεται πιο εύκολα η ασφυκτική πίεση και παλμικότητα των μορίων του αέρα που έρχονται σε επαφή με τα αυτιά και τα υπόλοιπα μέρη του σώματος. Τα μεγαλύτερα stages από την άλλη, προσφέρουν άλλες ιδιαιτερότητες και γενικά τα απολαμβάνουμε κάθε φορά, ενώ αποτελούν και κατά κάποιο ενός είδους πρόκληση για εμάς καθώς είναι δύσκολο να τα «τιθασεύσεις».
Πόσο ζωτικής σημασία είναι τα live για τους Sadhus και ποια εμφάνιση σας θεωρείτε εσείς οι ίδιοι τη καλύτερη του συγκροτήματος;
Τα live αποτελούν για μας ένα μέσο αποσυμπίεσης και εκτόνωσης των όσων συμβαίνουν στον κύκλο των Sadhus. Είναι ο πιο άμεσος τρόπος επικοινωνίας της μουσικής μας με τον ακροατή και από αυτήν την άποψη η σημασία τους είναι αναμφισβήτητη. Όπως και όσον αφορά την μουσική μας εξέλιξη όπου υποσυνείδητα προσφέρουν νέες κατευθύνσεις και ηχητικές εμπειρίες. Κάθε live έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και όλα όσα έχουμε κάνει είναι ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα μας. Μια πολύ καλή εμφάνιση που έχει χαραχτεί στην μνήμη μας έντονα είναι στη σκηνή του πρώτου Desertfest εν Ελλάδι.
New Long Fest και Sadhus είναι αλληλένδετα καθώς είστε fans του εν λόγω fest, μιας και όταν δε παίζετε σα συγκρότημα εκεί, σίγουρα θα βρεθείτε να απολαμβάνετε τη μουσική άλλων σχημάτων. Ποια η γνώμη σας για το μακροβιότερο festival της ελληνικής σκηνής;
Είναι ένα σημαντικό festival για τη σκηνή και η παρουσία του μέσα στα τόσα χρόνια που υπάρχει έχει προσφέρει πολλά. Εμείς πάντα απολαμβάνουμε τη μουσική στα ανοιχτά, έξω από την Αθήνα στο ημικαθαρό αεράκι, με την θάλασσα λίγο πιο κάτω και τον λόφο να δεσπόζει στα αριστερά της σκηνής, όπως απολαμβάνουμε να ανακαλύπτουμε νέες μπάντες και να αφουγκραζόμαστε την εξέλιξη των παλιών. Φέτος θα ανέβουμε για δεύτερη φορά και στο stage του, οπότε η παραπάνω εμπειρία θα είναι ακόμα πιο ολοκληρωμένη.
Πότε θα αρχίσουν οι Sadhus να τρομοκρατούν με τη μουσική τους και τους κατοικούντες στην Ευρώπη; Πότε θα το τολμήσετε;
Η αλήθεια είναι ότι με τον καιρό ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στην υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου. Γενικά είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και πόσο μάλλον όταν προσπαθείς να το οργανώσεις με δικά σου μέσα και χρήματα. Αυτή η χρονιά υποπτευόμαστε ότι θα είναι και η καθοριστική στο να τα καταφέρουμε, αλλά ας περιμένουμε μέχρι να οργανωθούν όλα όπως πρέπει και να μπορούμε να ανακοινώσουμε κάτι απτό.
Έχοντας παίξει support από τους Eyhategod ως τους Weedeater, τι είναι αυτό που αποκομίζετε κάθε φορά παίζοντας με τέτοια συγκροτήματα που καθόρισαν ή καθορίζουν το sludge metal;
Συνήθως το πόσο επικοινωνιακοί και ωραίοι τύποι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Επικοινωνούμε την αγάπη μας για τη μουσική και αυτό από μόνο του είναι κάτι πολύ όμορφο. Παρατηρούμε βέβαια και όσα τεχνικά ζητήματα μας ενδιαφέρουν και την προσέγγιση τους σε αυτά, μαζεύουμε εμπειρίες αλλά στην τελική αυτό που συμβαίνει στο τέλος είναι να χτυπιόμαστε μεθυσμένοι με τις μουσικές που έχουμε «λιώσει» από μικροί. Και αυτό για εμάς αποτελεί τη μεγαλύτερη ικανοποίηση τελικά.
Τι είναι sludge metal για εσας;
Εκτός από το προφανές, δηλαδή ένας μουσικός προσδιορισμός, είναι και η μουσική που μας μάζεψε εξαρχής και μας έκανε να θέλουμε να παίξουμε μαζί. Ανεβάζει την αδρεναλίνη μας και παράλληλα γκρουβάρει υπέροχα. Συνοδεύεται υπέροχα με το πρώτο όσο και με το τελευταίο ποτοτσίγαρο και βουίζει τα αυτιά μας λίγο πριν τον ύπνο. Γενικά είναι η μουσική που αρέσει σε οποιονδήποτε αρέσκεται στο rock n’ roll τύπου Motorhead αλλά θέλει παράλληλα να νιώθει και την ηχητική ογκώδη ασφυξία.
Και αντί επιλόγου: Αν κάνατε ο καθένας από εσάς μια ερώτηση στον εαυτό τους, ποια θα ήταν;
Μάλλον την κλασσική φιλοσοφική ερώτηση «ποιος είμαι» μπας και ξυπνήσουμε τίποτα πιο βαθύ και αληθινό απ’ το εγώ μας.