Το ντεμπούτο των Μπαλάντες για Φόνους ήταν απο τις καλύτερες δουλειές που κυκλοφοόρησαν φέτος στην Ελληνική σκηνή, οπότε το release show αναμενόταν με ενδιαφέρον.
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης
Λίγο μετά τις 22:00 εμφανίστηκαν οι The Man and His Failures, το project του Μάνου Καρακατσάνη των Mani Deum, τους οποίους τίμησε με μια διασκευή. Κινούμενοι σε dark Wave/post punk ύφος ήταν ιδανική επιλογή για opening act και τα τραγούδια του πρόσφατου “Persona Non Grata” παιγμένα live γίνονται ακόμη καλύτερα, με περισσότερη δύναμη και με τη σκοτεινή ατμόσφαιρα που χρειαζόταν η βραδιά.
Το “Tupelo” του Nick Cave που ακούγεται στα ηχεία είναι η ιδανική προετοιμασία, λίγα μόλις λεπτά πρίν εμφανιστούν επι σκηνής οι Μπαλάντες για Φόνους. Οχι μόνο επειδή χρωστάνε σ’αυτόν την ονομασία τους αλλά και το σκοτάδι της μουσικής τους, όπως και αυτής σκοτεινών ηρώων των 80’s (Cure, Bauhaus), όπου σε συνδυασμό με αγαπημένους τους Έλληνες και ξένους συγγραφείς (Κατερίνα Γώγου, Μίλτος Σαχτούρης, Julio Cortazar, Dylan Thomas) δημιουργούν ένα ενδιαφέρον αμάλγαμα που αποτυπώνεται και στο ντεμπούτο τους “Εκείνη που έρχεται μέσα απ’τις στάχτες”.
Τόσο απο σκηνική παρουσία, όσο και απο απόδοση η μπάντα αποτύπωσε μέσα σε ένα δίωρο περίπου set τα τραγούδια του δίσκου με το σωστό feeling (όπως και κάποια ακυκλοφόρητα που λογικά θα εμφανιστούν στο μέλλον). Και κάπου εδώ θα επαναλάβω πως οι Μπαλάντες για Φόνους δεν είναι περασμένα μεγαλεία, ούτε ξαναζεσταμένο φαγητό μιας εποχής που ήλθε και παρήλθε, αλλά μια ευχάριστη νότα μέσα στην Ελληνική σκηνή των τελευταίων ετών. Μουσική επηρεασμένη από εκείνα τα παιδιά του Καλοκαιριού που έχουν μέσα τους Χειμώνες (όπως τα ανέφεραν οι ίδιοι αποδίδοντας φόρο τιμής στον Dylan Thomas).
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΕΔΩ