Οι ίδιοι, χαρακτηρίζουν τον ήχο τους ως σκοτεινό, μοντέρνο rock ‘n’ roll, με θορυβώδεις και αξιομνημόνευτες μελωδίες. Στα δικά μας αυτιά, φτάνει ένα κράμα ήχων των Velvet Underground, The Jesus And Mary Chain και Black Rebel Motorcycle Club, με τη σφραγίδα της δικής τους ηχητικής ταυτότητας. Οι Ιταλοί New Candys, με τρία albums στο δυναμικό τους (Stars Reach The Abyss, New Candys As Medicine και Bleeding Magenta), έχουν καταφέρει να διασκορπίσουν τη μουσική τους στην Ευρώπη, την Αμερική, το Μεξικό και την Αυστραλία, συγκροτώντας ένα ισχυρό fan base και καταφέρνοντας να συγκαταλεχθούν ακόμη και στους αγαπημένους του δημοφιλούς ραδιοφωνικού show, KEXP. Λίγο πριν ξεκινήσει μία ακόμη ευρωπαϊκή περιοδεία, με την Αθήνα και συγκεκριμένα το Temple, την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου, αλλά και άλλες ελληνικές πόλεις, να αποτελούν μερικούς από τους σταθμούς τους, οι αγαπημένοι των Primal Scream μίλησαν στη Λουίζα Σολομών-Παντα και το Rockin’Athens.gr, για τη δική τους, ιταλική μουσική “μαφία”.
Ποιές οι ανησυχίες σας για το ό,τι συμβαίνει γύρω μας και στον κόσμο και πώς το εκφράζετε μέσω της μουσικής σας;
Η μουσική μας δεν είναι πολιτικοποιημένη. Προφανώς και είμαστε επηρεασμένοι από ό,τι συμβαίνει γύρω μας και πιστεύουμε πως η μουσική, η τέχνη αλλά και ο κόσμος μας σαν σύνολο δεν πρέπει να έχει όρια, φύλα και οποιεσδήποτε διαφορές. Βλέπουμε τη μουσική σαν ένα όχημα που μας βοηθάει να αποδράσουμε από την πραγματικότητα και να ξεχάσουμε την άγνοια και την ηλιθιότητα. Θέλουμε τον ακροατή να ταξιδεύει μαζί μας.
Ως μπάντα είστε ενεργοί για περισσότερο από δέκα χρόνια. Πιστεύετε πως αυτή τη στιγμή διανύετε την καλύτερη περίοδό σας;
Αναμφίβολα ναι. Από την κυκλοφορία του “Bleeding Magenta” τα πράγματα γίνονται για εμάς όλο και καλύτερα.
Τι έχει αλλάξει στην κατεύθυνση του ήχου σας και στον τρόπο που συνθέτετε κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων;
Οι επιρροές μας δεν είναι ίδιες με αυτές που είχαμε στο ξεκίνημά μας. Πέρα από αυτό, αλλάξαμε και τον τρόπο συγγραφής κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων ώστε να κρατήσουμε τη μουσική μας φρέσκια και διαφορετική. Για παράδειγμα, κάποια από τα νεότερα κομμάτια μας εξελίχθηκαν από demos που ηχογραφήσαμε στο home studio που έχουμε πλέον.
Τα τελευταία χρόνια η ελληνική alternative/psych rock σκηνή έχει ανθίσει. Τι συμβαίνει με το ιταλικό underground; Έχετε ακούσει κάποιες ελληνικές μπάντες;
Δυστυχώς όχι, αλλά έχουμε την περιέργεια να ακούσουμε. Ακούμε κάποιες ιταλικές μπάντες αλλά δεν αισθανόμαστε πως ανήκουμε στο underground, αλλά περισσότερο μέλη της Ευρωπαϊκής σκηνής.
Στην καριέρα σας είχατε την ευκαιρία να παίξετε μαζί με μεγάλα και επιδραστικά groups όπως οι Slowdive, The Dandy Warhols, The Warlocks, The Brian Jonestown Massacre και πολλά ακόμη. Υπάρχουν κάποιες συνεργασίες που έχουν μείνει εντυπωμένες στο μυαλό σας;
Οι Brian Jonestown Massacre, οι Dandy Warhols και οι Warlocks έχουν επηρεάσει τη μουσική μας βαθύτατα. Το ότι μοιραστήκαμε τη σκηνή μαζί τους αλλά και το ότι τους γνωρίσαμε προσωπικά ήταν κάτι το φανταστικό. Πιθανότατα όταν είδαμε τους Warlocks να παίζουν με δύο drummers μπροστά σε ένα τεράστιο και ‘τρελό’ κοινό στο Παρίσι ήταν η πιο αξιομνημόνευτη στιγμή.
Η τρίτη και πιο πρόσφατη κυκλοφορία σας, το “Bleeding Magenta”, αύξησε τη δημοτικότητά σας και έκανε τη μουσική σας γνωστή σε μέρη όπως το Μεξικό, την Αμερική και την Αυστραλία. Που συναντήσατε το πιο παθιασμένο κοινό. Μπορείτε να μας περιγράψετε μερικές αξέχαστες στιγμές;
Αυτή η ερώτηση είναι δύσκολο να απαντηθεί γιατί σε κάθε χώρα που παίξαμε είχαμε εξαιρετικά shows. H Αυστραλιανή περιοδεία ξεκίνησε με μερικές δυσκολίες καθώς ο μπασίστας μας εκείνη την περίοδο, ο Stefano, τραυματίστηκε πέντε ημέρες πριν από την πτήση και ο Blair, ο ατζέντης μας στην Αυστραλία, έπρεπε να μάθει όσα περισσότερα τραγούδια μπορούσε μέσα σε λίγες ημέρες. Μετά από ένα-δύο shows, αρχίσαμε να ακουγόμαστε σωστά και απολαύσαμε κάθε στιγμή. Η χώρα είναι υπέροχη. Με την ευκαιρία να ευχηθούμε στην Αυστραλία ό,τι καλύτερο. Περιοδεύαμε με τους Baudelaires και μας άρεσε πολύ η μουσική τους. Περάσαμε πολύ καλά στο δρόμο μαζί τους. Πιθανότατα η εμφάνισή μας στο Melbourne Psych Fest στο θρυλικό venue The Tote, να είναι η αγαπημένη μας ανάμνηση.
Περιοδεύσαμε και στη Βόρεια Αμερική δύο φορές. Την πρώτη φορά, το 2018, μας άρεσε πολύ το show στην Πόλη του Μεξικό. Η δεύτερή μας περιοδεία ήταν σε όλα ένα σκαλοπάτι καλύτερη. Κάθε μεγάλη πόλη ήταν υπέροχη. Μας άρεσε πολύ το Seattle, το Portland, το Los Angeles, το Austin, το Milwaukee, το Toronto, το Chicago. Μας άρεσε πολύ το show στην έρημο στο Joshua Tree, στο Desert Stars Festival. Παίζαμε την ώρα του ηλιοβασιλέματος και η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη. Απολαύσαμε επίσης το show στο Manhattan στο Mercury Lounge. Ήταν Δευτέρα και δεν περιμέναμε πολύ κόσμο, γιατί όλη η underground σκηνή βρίσκεται στο Brooklyn. Τελικά το show είχε πολύ κόσμο και ο ήχος ήταν εξαιρετικός.
Στην Ευρώπη παίξαμε σε δύο μεγάλα festivals τα πρόσφατα χρόνια. Στο Fuzz Club του Eindhoven, το 2018, και στο Levitation France το 2019. Περάσαμε εκπληκτικά καθώς παίζαμε μπροστά σε μεγάλο κοινό.
Πείτε μας λίγα πράγματα για την τρέχουσα περιοδεία σας στην Νοτιανατολική Ευρώπη καθώς και τα μελλοντικά σας πλάνα.
Μόλις ξεκίνησε και ανυπομονούμε για το κάθε show. Θα τελειώσουμε με τις ηχογραφήσεις του νέου μας album μετά την περιοδεία και το album πρόκειται να κυκλοφορήσει αργότερα μέσα στη χρονιά.
Το 2018 βρεθήκατε φιλοξενούμενοι του KEXP, έναν από τους πιο επιδραστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς παγκοσμίως. Ήταν μια σημαντική εμπειρία για εσάς; Πολλές μπάντες έγιναν ευρέως γνωστές μέσω της παρουσίας τους στον KEXP.
Στο συγκεκριμένο session, ήταν η πρώτη φορά που θα χρησιμοποιούσαμε τα όργανα με τα οποία παίξαμε. Φτάσαμε λοιπόν την προηγούμενη ημέρα στο Portland όπου παραλάβαμε κιθάρες, μπάσο και ενισχυτές. Είχαμε μόνο μία ώρα πριν το session να σετάρουμε για να παίξουμε. Η όλη εμπειρία ήταν σίγουρα συναρπαστική. Όλοι οι εργαζόμενοι στο σταθμό ήταν πολύ cool και καλοί μαζί μας και ελπίζουμε να επιστρέψουμε για ακόμα ένα session εκεί στο μέλλον.
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να έχετε κάνει διαφορετικά στο ξεκίνημα της καριέρας σας;
Πιθανότατα θα είχαμε κυκλοφορήσει το πρώτο μας album μέσψ ενός ξένου label κι όχι μέσω του ιταλικού στο οποίο το κάναμε. Πολύ απλά γιατί κανείς έξω από την Ιταλία δεν έμαθε ότι κυκλοφόρησε ο δίσκος.
Ποιο είναι το πρώτο Ιταλικό κομμάτι που θυμόσαστε να ακούσατε στην παιδική σας ηλικία;
Fernando: Μάλλον κάποια νανουρίσματα από το νηπιαγωγείο.
Alex: Πιθανότατα κάτι του Lucio Battisti.
Dario:΄Κάτι από τον Zucchero ή τους Litfiba.
Andrea: Ένα παιδικό τραγούδι, το “Il Coccodrillo Come Fa”.
Υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή που γνωρίσατε ένα μεγάλο καλλιτέχνη από κοντά και σκεφτήκατε πως δεν μπορεί να συμβαίνει αληθινά;
Την τελευταία φορά που παίξαμε στο Portland, ο Peter Holmstrom των Dandy Warhols μας ξενάγησε στο Odditorium, έναν υπέροχο χώρο τέχνης που έχουν φτιάξει, και συζητήσαμε μαζί του για τη μουσική τους και τις αναμνήσεις τους. Ήταν μια υπέροχη ημέρα.
***ENGLISH VERSION***
What worries you the most concerning about what’s happening around us in the world and how do you express it through your music?
Our music is not political, obviously we are influenced by what is happening around us and we think music, art and the world as a whole should not have any boundaries, genders, and any differences. We see music as a vehicle to escape from reality, forget about ignorance and stupidity. We want the listener to have a journey with us.
As a band you’re active for more than ten years. Do you feel that you are experiencing your best moments so far?
Yes, without a doubt. Since “Bleeding Magenta” came out things started to get better and better.
What has changed in the direction of your sound and the way you compose, over those years?
Our influences are not the same of when we started. Also, we changed the songwriting style over the years to keep the music fresh and different. For example some of our newest songs developed from demos recorded in our home studio.
In recent years, the greek alternative/psych rock scene has blossomed. What about the Italian underground scene? Have you heard of any greek rock bands?
Unfortunately no, but we are curious to know. We listen to a few Italian bands, but we don’t feel connected with the underground scene, we consider ourselves part of the European scene.
In your career so far, you had the pleasure to play alongside influential groups, such as Slowdive, The Dandy Warhols, The Warlocks, The Brian Jonestown Massacre and many more. Are there any collaborations that have been “imprinted indelibly” on your mind?
BJM, The Dandy Warhols and The Warlocks have influenced our music deeply. Sharing the stage with them and getting to know them personally has been amazing. Probably when we saw The Warlocks playing with two drummers in front of huge crazy crowd in Paris has been the most memorable moment!
Your 3rd and latest release, “Bleeding Magenta”, has increased your popularity and has spread your music all the way to Mexico, America and Australia. Where did you meet the most passionate crowd during your tours? Describe for us some unforgettable moments.
Every country we played had great shows, it’s a difficult question to answer. The Australian tour started with some difficulties because Stefano, our bass player at the time, got injured 5 days before the flight and Blair, our agent in Australia, learnt as many songs as possible in a few days. After a couple of shows we started to sound right and we enjoyed every moment. The
country is beautiful (in regards we wish Australia the best), we were touring with The Baudelaires and we loved their music, we had so much fun on the road together. Probably playing Melbourne Psych Fest at the legendary venue The Tote is our favorite memory. We toured North America two times, the first time in 2018 we loved the Mexico City show. The second tour has been a step above, every big city has been great, we loved Seattle, Portland, LA, Austin, Milwaukee, Toronto, Chicago. We loved playing in the desert in Joshua Tree at Desert Stars Festival, it was during the sunset, and the whole atmosphere was awesome. We also enjoyed a lot the show in Manhattan, New York City, at Mercury Lounge. Was a Monday
and we didn’t expect much, because nowadays the underground scene is based in Brooklyn. But ended up having a big crowd and the sound was great. In Europe we played two big festivals in recent years, Fuzz Club Eindhoven 2018 and Levitation France 2019, we had a blast seeing so many people in front of us.
Tell us a few things about your current tour in Southeast Europe and your future plans.
The tour just started, we are looking forward to play every show! We’ll finish record our new album after the tour, it’ll be released this year.
In 2018, you “had a blast” as guests of KEXP, one of the most influential radio stations in the world. Was it a memorable experience for you, due to the fact that many bands around the world have been made known to the general public through that show?
That was the first time we were using those instruments. We landed the day before in Portland and picked up the guitars, bass and amps. We had 1hr before the show to set our sounds and
play. Has been exciting for sure! all the people that worked at the radio were very nice and cool, hopefully we’ll record another session in future.
Is it anything that you wish you had the knowledge to do it differently during the start of you career?
Probably we would have released the first record with a foreign label instead of an Italian one. Just because no one outside of Italy knew it was out.
What’s the first Italian song that you remember from your childhood? Was there a moment that you’ve met a great artist in person and you thought: “wow, we can believe we are standing next to them right now”?
Fernando: some lullabies from the Kindergarten.
Alex: probably something by Lucio Battisti.
Dario: something by Zucchero or Litfiba.
Andrea: Il Coccodrillo Come Fa.
The last time we played in Portland, Peter Holmstrom from The Dandy Warhols brought us to the Odditorium, their beautiful art space, and we had the chance to tour it and chat with Pete about their music and memories. Was a really cool day!