Είσαι μεταλάς, δουλεύεις νυχθημερόν και η κούραση εκεί γύρω στο καλοκαίρι αρχίζει να σε καταβάλλει. Πιάνεις, λοιπόν, ένα χάρτη της Ελλάδος και αρχίζεις να κοιτάζεις τα νησιά του τόπου μας. Την Μύκονο την απορρίπτεις λόγω στυλ και σε καταλαβαίνω, όπως και την Σαντορίνη, λόγω ηλικίας αυτήν την φορά και πάλι σε καταλαβαίνω. Σου μένουν τα νησιά, όπως η Ίος και η Αντίπαρος, αλλά βαριέσαι να πας για εξακοσιοστή εξηκοστή έκτη φορά (you see what I did there?), έχεις και πάλι την συμπαράσταση μου, όμως αυτήν την φορά έχω να σου προτείνω και λύση, λύση που συνδυάζει και τα δύο και metal και διακοπές και το όνομα αυτής, Chania Rock Festival.
Χθες ήταν η συνέντευξη τύπου για το συγκεκριμένο φεστιβάλ, που θα λάβει χώρα στην Κρήτη, το πρώτο Παρασκευοσάββατο του Ιούλη, στις 5 και 6 αντίστοιχα. Την διοργάνωση εκπροσώπησε ο Σάκης Φράγκος και από καλλιτέχνες είχαμε την παρουσία του frontman των Rotting Christ, Σάκη Τόλη. Ειπώθηκαν αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα και από τους δύο, οπότε θα προσπαθήσω να αναφέρω τα σημαντικότερα.
Αρχικά άξια αναφοράς είναι η ιστορία του φεστιβάλ που ξεκίνησε το 2002 και από το 2007 – 2008, έγινε σταθερός, ετήσιος θεσμός. Ο χώρος στον οποίο φιλοξενείται το φεστιβάλ, είναι ένας ενετικός προμαχώνας του 16ου αιώνα και κατά τον Hansi Kürsch των Blind Guardian, είναι από τους ιδανικότερους χώρους για live shows (κάτι θα ξέρει για να το λέει). Όλο αυτό το διάστημα πολύ σημαντικά ονόματα της παγκόσμιας σκηνής έχουν φιλοξενηθεί στην Κρητική σκηνή, ονόματα όπως οι Blind Guardian, οι Soulfly, οι Kreator, οι Μοοnspell και άλλοι πολλοί που μπορεί τώρα να μου διαφεύγουν. Φυσικά είναι ένας θεσμός που έχει τιμήσει και σύσσωμη η αφρόκρεμα της ελληνικής σκηνής, αφού οι παρευρισκόμενοι είχαν την δυνατότητα να απολαύσουν ζωντανά μπάντες του βεληνεκούς των Rotting Christ, των SepticFlesh, των InnerWish και πάλι μπορεί να ξεχνάω κάποιους. Βλέπουμε λοιπόν να κάνουν την εμφάνιση τους ονόματα, που θα ζήλευαν οι χειμερινές αθηναϊκές συναυλίες.
Άλλο ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ο εναγκαλισμός του φεστιβάλ από την τοπική κοινωνία. Το οποίο αποκτά πολύ μεγαλύτερη σημασία, αν αναλογιστούμε πως σε μία επαρχιακή πόλη, ξαφνικά συρρέει ένα τσούρμο τύπων με μακριά μαλλιά, μούσια, σκουλαρίκια, τατουάζ, μαυροντυμένοι μες στον ντάλα ήλιο και κάτι μπλούζες με νεκροκεφαλές και ανάποδους σταυρούς. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ αν έβλεπα κάτι τέτοιο για πρώτη φορά στην ζωή μου, ένα σοκ θα το πάθαινα.
Πάμε όμως στα φετινά, όπου δεσπόζει η παρουσία των headliners, Demons & Wizards, οι οποίοι θα είναι headliners και σε ένα φεστιβάλ της Γερμανίας, νομίζω Wacken το λένε. Με αποκλειστικό show για την χώρα μας, ετοιμάζει τις βαλίτσες της για να μας επισκεφθεί και η Tarja. Την δική μας σκηνή θα εκπροσωπήσουν οι Rotting Christ, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του 14ου δίσκου τους, The Heretics.
Γιατί όμως να κάνεις όλο αυτόν τον κόπο και να τραβιέσαι μέχρι την Κρήτη για μπάντες που ήδη έχεις δει ή πιθανότατα να δεις, αν είσαι Αθηναίος. Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την έδωσε ο Σάκης (ο Τόλης), εξηγώντας πως τα φεστιβάλ είναι τρόπος ζωής, όπως ανέφερε, στα πρώτα του φεστιβάλ ως θεατής δεν πήγε για τα συγκροτήματα αυτά καθαυτά, αλλά για τη φάση, τον συνδυασμό, δηλαδή, metal και διακοπές.
Άλλος ένας λόγος που στα μάτια φαντάζει σημαντικός, ώστε να στηριχθεί η προσπάθεια που γίνεται, είναι ο κόπος που απαιτείται. Είδαμε ότι οι πρώτοι headliners ανακοινώθηκαν τον Νοέμβρη, πράγμα που σημαίνει πως με την λήξη του ενός φεστιβάλ, αρχίζει η προετοιμασία του επόμενου. Γιατί ο χρόνος και ο κόπος που απαιτούνται για το στήσιμο ενός τέτοιου φεστιβάλ, είναι δυσανάλογος με το κέρδος που αποφέρει στους διοργανωτές, αν αποφέρει κιόλας. Θα μου αναρωτιέστε τότε γιατί το κάνουν, για τον ίδιο λόγο που οι περισσότερες μπάντες στην χώρα μας παίζουν μουσική, για τον ίδιο λόγο που εμείς γράφουμε άρθρα, για να ικανοποιήσουμε την τρέλα μας.
Τέλος, να αναφέρω και τον διαγωνισμό που γίνεται στο πλαίσιο του φεστιβάλ, στην του εκλιπόντα Γιώργου Μανουσέλη, όπου λαμβάνουν μέρος μπάντες από όλη την χώρα για να γίνουν και αυτές μέρος όλης αυτής της γιορτής. Ραντεβού τον Ιούλιο.