Οι πολύπλοκες, ξεχωριστές ιστορίες τους, μπλέκονται μεταξύ τους και γίνονται η πρώτη ύλη για στίχους και μουσικές, ενώ το συλλογικό, μουσικό αποτέλεσμα είναι πάντα εκρηκτικό! Raps όλων των ειδών, ηχητική ποικιλία και στίχοι που αντανακλούν τις φανερές και τις αθέατες πλευρές της ζωής των καθημερινών ανθρώπων. O Drugitiz, o Dason και ο Frank the Zapper, κουβέντιασαν με τη Χαρά Ευδαίμων για το τι έχουμε να περιμένουμε, την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου, στη σκηνή του Ιστορικού “Κυττάρου”, αλλά και για το τι αντιπροσωπεύουν ως “ΛΙΓΚΑ”.
Περιέγραψε μας αυτοσχεδιάζοντας μέσα από τις ρίμες σου, τι θα ακούσει και τι θα δει το κοινό σας μέσα από τη δημιουργική σας διασταύρωση, την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου, στην ιστορική σκηνή του Κυττάρου.
Drugitiz | Νομίζω ο στίχος «Πιστός στην ομάδα όπως ο Γιάννης στους Bucks/ Είμαι σαν τον Johny Rotten άμα διάβαζε Marx» είναι ο κατάλληλος, μιας και ασχολείστε πρωτίστως με rock μουσική. Και όπως οι Sex Pistols, έχουμε σκοπό να τα κάνουμε αλεό στη σκηνή του Κυττάρου.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας; Τι στάθηκε αφορμή να δημιουργηθεί η δωδεκάδα της «ΛΙΓΚΑ» και είναι όντως “Dream Team”!
Drugitiz | Η Λίγκα σχηματίστηκε κάπου το 2019. Στην αρχή ήταν ένα project από τους Rebellion Connexion, τον Frank The Zapper, Το Σφάλμα και εμένα. Στη συνέχεια στη παρέα αυτή προστέθηκαν άνθρωποι τελείως οργανικά, γιατί πέρα από τη δουλειά είμαστε και φίλοι. Μέσα σε αυτό τον κύκλο βρίσκω τους αγαπημένους μου ανθρώπους και αυτό το live θα είναι για μένα μια βραδιά, που θα γιορτάσουμε αυτή τη φιλία.
Η hip hop παιδί των Αφροαμερικανών, με τόπο καταγωγής τη πληθωρική συνοικία του Bronx, σχηματίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και έδωσε φωνή στους καταπιεσμένους και τους επαναστάτες. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 έκανε την εμφάνιση της στην Ελλάδα και ο στίχος μέχρι τότε, ήταν κυρίως κοινωνικοπολιτικός. Οι «ΛΙΓΚΑ», ως σύγχρονοι εκπρόσωποι αυτού του μουσικού κινήματος, ποια ζητήματα έρχονται σήμερα να αγγίξουν;
Drugitiz | Το hip hop δεν είναι επαναστατική μουσική. Είναι όμως κουλτούρα που έρχεται από και εκφράζει την εργατική τάξη και αυτό είναι που την κάνει εν δυνάμει ριζοσπαστική μουσική. Ταυτόχρονα όμως, φέρει και όλες τις αδυναμίες της τάξης αυτής, ειδικά σε εποχές που δεν υπάρχει μαζικό επαναστατικό κίνημα. Έχει γίνει το όχημα για πολύ καλές και ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά και για ότι χειρότερο έχει ακούσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Ο στόχος μας σαν ΛΙΓΚΑ είναι να μπολιάσουμε όσο μπορούμε και μας αναλογεί πρώτα από όλα την τάξη μας με ριζοσπαστικές ιδέες και δευτερευόντως την κουλτούρα του hip hop. Ελπίζω πως το κάνουμε καλά.
Τι είναι αυτό που ενώνει τους «ΛΙΓΚΑ» εκτός από τη μουσική;
Dason | Μια πιο συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση κι αντίληψη του κόσμου από το στείρο ACAB και άλλες ακόμα και αντιδραστικές αντιλήψεις. Πριν βρεθούμε στην σκηνή είχαμε βρεθεί στους δρόμους, στις πορείες και στις πλατείες. Αυτά έφτιαξαν την Λίγκα, συστατικά που λείπουν από την πλειοψηφία της σκηνής.
Η hip-hop εκθέτει αλήθειες, που μια κοινωνία προσπαθεί επιμελώς να κρύψει. Εσύ μέσα από τις ρίμες σου, ποια σκοτεινά μυστικά λατρεύεις να εκθέτεις και γιατί;
Drugitiz | Δεν ξέρω αν θα το λέγαμε «σκοτεινά μυστικά», εγώ με τους στίχους μου στόχο έχω να δώσω τροφή για σκέψη και να παραμένω χρήσιμος. Χρήσιμος σε αυτόν που με ακούει να κάνει κάποιες σκέψεις που δεν είχε ξανακάνει, να παιδευτεί ίσως αισθητικά ή και να πάρει θάρρος στον αγώνα που δίνει σήμερα και σε αυτά τα όντως σκοτεινά που είναι μπροστά μας σαν χώρα και σαν ανθρωπότητα. Επίσης χρησιμοποιώ πολλές φορές δάνεια από ανθρώπους που σέβομαι- ποιητές ή rapper. Έχω «τρυπώσει» μέσα σε στίχους μου από Ελύτη και Καβάφη μέχρι 50 Cent- ή ακόμα και Χέγκελ. Με αυτό ευελπιστώ, εκτός από το να «διακοσμήσω» το τραγούδι μου, να κρατήσω ζωντανές κάποιες αναφορές και ίσως να «στείλω» σε αυτές τον ακροατή μου. Όλο αυτό είναι κάτι που φέρει η κουλτούρα του hip hop και μου αρέσει πολύ.
Η hip – hop είναι ένα μουσικό κολάζ και η «ΛΙΓΚΑ» είναι ένα τρανό παράδειγμα! Πόσα άραγε μουσικά είδη εμπλέκονται στη συλλογικότητα σας;
Frank the Zapper | Οτιδήποτε μπορεί να εκφράσει αυτά που έχουμε να πούμε είναι ευπρόσδεκτο. Ήδη έχουμε πειραματιστεί με πολλές «γεύσεις» και ανυπομονούμε για τα επόμενα πειράματα. Υπάρχουν κομμάτια που κλίνουν προς το funk, το punk, το metal, τα blues, την παραδοσιακή μουσική όλων των ελληνικών τόπων, την EDM, τα ρεμπέτικα κ.ά. Η μέθοδος είναι πάντα, φυσικά, η hip hop μέθοδος και ο στόχος πάντα παραμένει η μορφή να εξυπηρετεί το περιεχόμενο και με τη σειρά της να το ανυψώνει, να το αναδεικνύει. Προσπαθούμε να λέμε πάντα τα πράγματα που δεν ειπώνονται συχνά, αυτά για τα οποία λίγοι γράφουν, κάτι που καθιστά αναγκαίο για εμάς να ψάχνουμε νέους δρόμους, νέους ήχους, άρα είναι αναπόφευκτο να ακούμε και να δοκιμάζουμε όλα τα μουσικά είδη, να παίζουμε με αυτά, πάντα με σεβασμό στην ουσία τους και στις συνθήκες που τα γέννησαν.
Ο Αμερικανός τραγουδιστής-τραγουδοποιός και μουσικός παραγωγός Terius Adamu Ya Gesteelde-Diamant, γνωστός με το ψευδώνυμο “The-Dream”, είχε δηλώσει «Δε χρειάζεται συγκρότημα για να κάνεις hip-hop. Χρειάζεται μόνο ένας DJ». Ποια είναι η προσωπική σου άποψη;
Drugitiz | To hip hop έχει στηριχθεί σε μια πολύ ριζοσπαστική ιδέα για την εποχή, αυτή του sampling. Δηλαδή, παίρνοντας δείγματα από άλλες μουσικές φτιάχνεις το δικό σου τραγούδι. Εγώ προσωπικά όταν με ρωτάνε τι κάνω σαν μουσικός παραγωγός, συνήθως απαντάω «μοντάζ ήχου» ακριβώς για αυτό το λόγο. Αυτό, όπως τα πάντα στον κόσμο, έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Από τη μια αφενός προσφέρει σε ανθρώπους που δεν είχαν την δυνατότητα να σπουδάσουν μουσική ή να έχουν πρόσβαση σε ακριβά στούντιο να κάνουν μουσική, αφετέρου δημιουργείται μια ευκολία στο να κάνεις τα πράγματα που κρύβει το κίνδυνο της στειρότητας και της έλλειψης δημιουργικότητας. Από κει και πέρα είναι στο χέρι του καθενός το πώς θα χειριστεί αυτό το εργαλείο. Και βέβαια στις μέρες μας το να δουλεύεις και με φυσικά και ψηφιακά μουσικά όργανα είναι αναπόσπαστο μέρος της δουλειάς.
Αν σου έδιναν μια επιφάνεια τοίχου και σου έλεγαν να δημιουργήσεις ένα γκράφιτι και να δείξεις χωρίς λόγια τι είναι η hip – hop, ποια εικόνα θα σχημάτιζες;
Dason | Κάποιες από τις πιο ιερές μορφές της παγκόσμιας σκηνής όπως, 2pac, Chuck D, Grandmaster Flash και έναν μαύρο πάνθηρα. Πρέπει να θυμόμαστε από ποιους, γιατί και πώς ξεκίνησε αυτή η κουλτούρα και τι έχει να πει. Σε μια εποχή που οι φασίστες κάνουν ραπ και οι ραπερς γίνονται αφεντικά, αυτός ο τοίχος θα υπενθύμιζε τους ανθρώπους και τις ρίζες του χιπ χοπ.
Είναι το hip – hop rock n’ roll;
Frank the Zapper | Έχουν ένα πολύ μεγάλο και ουσιαστικό κοινό: ότι είναι και τα δύο αφροαμερικάνικα μουσικά είδη. Η μεγάλη τους διαφορά είναι ότι το hip hop άργησε παραπάνω να πέσει θύμα της «αποικιοκρατίας» της μουσικής βιομηχανίας. Όπως και να ‘χει, το δικό μας rap είναι rock n’ roll στο πνεύμα.
Είσαι εκείνος που θα μας αποκαλύψεις μια από της εκπλήξεις τις εκρηκτικής βραδιάς…
Dason | Η έκπληξη θα είναι ότι θα είμαστε όλοι εκεί με τα μπιτ μας, τα στικάκια μας, προβαρισμένοι, χωρίς σπασμένα άκρα και άπειρη ενέργεια. Συνήθως κάτι από αυτά λείπει στα live μας.
Συμμετέχουν αλφαβητικά: Dason – Drugitiz – Κοινοί Θνητοί – Λάβα – Lap – Raibo – Retro of RC – Το Σφάλμα – Ταφ Γ.Δ. – Urban Pulse – Frank the Zapper. On decks: Léf Kay
