Με αφορμή την κυκλοφορία του πολυαναμενόμενου “At War With Reality” και την επιστροφή τους στην Ελλάδα, ο Δημήτρης Κοντορούσης έκανε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις στον Anders Björler, κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος των At The Gates.
Καλησπέρα από το Rockin’Athens! Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που μιλάω μαζί σου! Που σας βρίσκω, αυτή τη στιγμή, και πώς πάει η περιοδεία;
Σήμερα είμαστε στο Μόναχο της Γερμανίας (σ.σ. η συνέντευξη απαντήθηκε τότε), για τις δύο τελευταίες μέρες της Ευρωπαϊκής περιοδείας με τους Triptykon και τους Morbus Chron. Όλα βαίνουν καλώς.
Είσαστε ενθουσιασμένοι που θα επιστρέψετε στην Ελλάδα, για τρίτη φορά;
Εννοείται πως είμαστε. Δώσαμε το τελευταίο show του reunion, το 2008, μία στιγμή πολύ συναισθηματική για όλους μας. Θα είναι ωραία να επιστρέψουμε και να παίξουμε το καινούριο μας υλικό στους Έλληνες οπαδούς μας.
Πως αισθάνεσαι που ξαναβρίσκεσαι σε περιοδεία με καινούργιο δίσκο; Απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ, όταν οι At The Gates επανασυνδέθηκαν, το 2007, δεν υπήρχαν σχέδια για νέα κυκλοφορία. Τι άλλαξε και πότε αρχίσατε να σκέφτεστε το ενδεχόμενο να κάνετε καινούριο δίσκο;
Πρώτα απ’ όλα, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είχαμε αρκετό χρόνο να παίξουμε όπου θέλαμε στο αρχικό reunion. Έτσι επανασυνδεθήκαμε το 2011, για μερικά ακόμα show. Επίσης, πραγματικά απολαμβάναμε το να παίζουμε, ξανά, μαζί, αλλά κάτι έλειπε. Ειδικά η δημιουργική πλευρά του να γράφουμε μουσική μαζί. Γι’ αυτό πήραμε την απόφαση να προσπαθήσουμε να γράψουμε έναν νέο δίσκο.
Οι At The Gates ξεκίνησαν σχεδόν πριν από δύο δεκαετίες και είναι γνωστοί ως οι πρωτοπόροι αυτού που αποκαλούμε Σουηδικό death metal. Κοιτώντας το παρελθόν, θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς ότι θα αλλάζατε τον τρόπο που βλέπουμε το μελωδικό death metal;
Όχι. Ποτέ δεν είχαμε μεγάλα σχέδια ή στόχους, απλά γράφαμε μουσική. Αφού χωριστήκαμε, το 1996, το “Slaughter of the Soul”, εξελίχθηκε σε κάτι μυθικό (χωρίς τη βοήθειά μας). Είναι κάτι που ποτέ δεν περιμένεις. Είμαστε ευγνώμονες για αυτό το γεγονός.
Η διαδικασία γραφής του “At War With Reality” θύμιζε καθόλου της παλιές στιγμές;
Η μεγαλύτερη αλλαγή, ήταν η χρήση νέας τεχνολογίας. Για παράδειγμα, νέος εξοπλισμός ηχογράφησης, νέο λογισμικό κλπ, τα οποία έκαναν τα πάντα πιο απλά, από το να φτιάξεις τον σκελετό του κομματιού, μέχρι την ηχογράφηση. Στο παρελθόν, έπρεπε να μάθουμε τα κομμάτια όλοι μαζί στο στούντιο, τώρα μπορείς να κάνεις demo με πολύ καλό ήχο στον υπολογιστή σου και να το στείλεις στους υπόλοιπους. Κερδίζεις πολύ χρόνο.
Ποιο ήταν το πρώτο riff, κιθαριστικό ή φωνητικό, που γράφτηκε για το “At War With Reality” και ποιο το κομμάτι που ηχογραφήθηκε πρώτο;
Νομίζω ότι το πρώτο κομμάτι που έγραψα ήταν το “The Book of Sand (The Abomination)” και το πρώτο κομμάτι που ηχογραφήθηκε ήταν το “At War With Reality”.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα μουσικά projects που έχετε, πόσο δύσκολο είναι να συμβαδίσετε με όλα? Το να γράφετε μουσική και για άλλες μπάντες, πόσο επηρεάζει τη δουλειά σας με τους At The Gates;
Ήταν αρκετά εύκολο για εμένα, αφότου έφυγα από τους The Haunted. Οι At The Gates ήταν ο κύριος στόχος μου, μουσικά, μετά από το solo project μου, Antikythera, το 2013. Νομίζω και οι υπόλοιποι δεν ήταν πολύ δημιουργικοί με τα δικά τους projects. Οι Disfear βρίσκονταν σε διάλειμμα. Ο Jonas έγραψε κάποια κομμάτια με τους The Haunted, αλλά φαντάζομαι πρώτα γράφει και μετά αποφασίζει αν κάτι ταιριάζει στους At The Gates ή στους The Haunted.
Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο, ήταν η χρήση του λογότυπου που είχε χρησιμοποιηθεί στο “With Fear I Kiss the Burning Darkness”. Πώς πήρατε αυτή την απόφαση;
Πραγματικά, δεν ξέρω. Πιστεύω πως ταίριαζε με τη γενικότερη ιδέα του album. Επίσης είναι πιο καθαρό (αναγνώσιμο) από τα υπόλοιπα.
Το εξώφυλλο του δίσκου είναι αυστηρό και μίνιμαλ. Αντιπροσωπεύει κάτι; Υπάρχει κάτι κρυμμένο πίσω από αυτό που βλέπουμε;
Βασικά, είναι το όραμα του Costin Chioreanu για τη μουσική και τους στίχους και επίσης είναι πολύ κοντά σε αυτό που αρχικά είχαμε σκεφτεί. Θέλαμε κάτι απλό και εντυπωσιακό.
Σαν μπάντα, τι σχέση έχετε με τις παλιές σας δουλειές; Είστε ακόμα περήφανοι για όλη τη μουσική που έχετε αφήσει πίσω σας; Ακούτε αυτούς τους “At The Gates” όταν οδηγείτε προς τη δουλειά;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ακούω τις παλιές μας δουλειές χωρίς να σημαίνει ότι ντρέπομαι για αυτές. Πιστεύω ότι υπάρχουν κάποια καλά κομμάτια από τις παλιές εποχές. Το πρόβλημα με το παλιό υλικό, είναι ότι ο ήχος (παραγωγή) είναι αρκετά κακός. Επίσης, δεν μπορούσμε καλά καλά να παίξουμε.
Θέλατε να κρατήσετε το “old school” συναίσθημα στον καινούργιο δίσκο και πόσο δύσκολο ήταν αυτό ενώ ηχογραφείτε με εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας;
Όχι ακριβώς old school, αλλά ήμασταν προσεκτικοί στο να επιλέξουμε την σωστή παραγωγή και ήχο, τα οποία θα αντιπροσώπευαν τα κομμάτια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μερικά από τα παλαιότερα At The Gates έχουν συγκεκριμένο νεύρο, το οποίο θέλαμε να ξαναπετύχουμε. Το να αποφύγεις να πετύχεις πολύ μοντέρνο ήχο δεν είναι τόσο δύσκολο. Απλά χαμηλώνεις τη συμπίεση ώστε να έχεις καλό, φυσικό ήχο σε όλα τα όργανα.
Πιστεύεις το καταφέρατε; Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι η ατμόσφαιρα του “At War With Reality” μου θύμισε πολύ το “Terminal Spirit Disease”.
Πιστεύω ότι το πετύχαμε. Όλοι είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Αλλά όπως είπα και νωρίτερα, ήμασταν πολύ προσεκτικοί με όλες τις λεπτομέρειες που περικλείουν αυτό το album. Γι’ αυτό επιλέξαμε τον Jens Bogren (Opeth, Katatonia, Soilwork κλπ) να το μιξάρει. Μας αρέσει το στυλ του πολύ.
Αρκετά χρόνια πριν, είχα διαβάσει σε μία συνέντευξη των Carnal Forge, ότι ένα μέλος τους δούλευε σε κάποιου είδους οίκο ευγηρίας και προφανώς κανείς, εκεί, δεν ήξερε ποιος ήταν. Ποιες είναι οι δουλειές σας, πέρα από τους At The Gates; Τα άτομα που δουλεύετε μαζί, ξέρουν ποιοι ακριβώς είσαστε;
Πράγματι, έχουμε καθημερινές δουλειές. Ο Tomas είναι δάσκαλος, εγώ δουλεύω στην παραγωγή βίντεο, ο Jonas είναι λογιστής, ο Martin δουλεύει σε ένα Live Club και ο Adrian έχει στούντιο φωτογραφίας, στο Λονδίνο. Μας αρέσει η ανωνυμία. Νομίζω ο κόσμος αναγνωρίζει τον Tomas, όταν περπατάει στην πόλη, αλλά για εμένα είναι ασυνήθιστο. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι underground death metal.
Ποιες είναι οι κύριες μουσικές επιρροές σου;
Θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε ακούω και μου αρέσει. Τα πάντα, από κλασική μουσική, jazz, ατμοσφαιρική, ambient, death metal, pop, rock, soundtracks ταινιών κλπ.
Είσαι σε πόλεμο με την πραγματικότητα;
Δεν είμαστε όλοι, κάθε μέρα;
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μου αφιέρωσες. Έχεις κάτι άλλο να πεις στους οπαδούς σας;
Ναι. Θα σας δούμε όλους τον Ιανουάριο, όταν παίξουμε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ευχαριστώ!!!
***
ENGLISH VERSION:
Hello from Rockin’Athens! I am very excited to speak with you! Where in the world am I finding you at the moment and how is the tour going?
Anders: Today we are in Munich, Germany, the last couple of days of our European tour with Triptykon & Morbus Chron. Things are going great.
Are you exited to return to Greece for a third time?
Anders: Yes of course we are. We did our last ever show on the re-union run in 2008 which was very emotional for us all. It will be very fun to come back and play some new material for our greek fans…
How do you feel to be on the road with a new album? As far as I can recall, when At the Gates first reformed in 2007, there were no plans at all for a new studio album. What changed and when did you start thinking about doing this album?
Anders: Well, first of all, we realized we didnt have time to play everywhere we wanted on the initial reunion. That’s why we reformed in 2011 for some more shows. Also, we really enjoyed playing together again, but felt something was missing. Especially the creative side of writing and arranging music together. That’s why we made the decision to try to write another album.
At The Gates began almost two decades ago and you are known as the pioneers of what we call Swedish death metal. Looking back could you have ever imagined that you would change the way we look at melodic death metal?
Anders: Not really. We never had any big plans or goals, we just wrote music, and it was definately on a very small level in the beginning. After we broke up in 996 SLAUGHTER OF THE SOUL grew into something legendary (without our help). It’s something you can never expect. We are grateful and humble to the fact…
The writing process of “At War With Reality”, was anything close to the old times?
Anders: The biggest change was all the new technology. Ie – recording equipment/computer software etc that made everything pretty simple. Everything from making song sketches to the actual recording. In the past we had to learn the songs/ideas in the rehearsal room altogether, but nowadays you can make good sounding demos on your computer that you just upload to the other guys. Saves a lot of time.
What was the first guitar or vocal riff written for “At War With Reality” and what was the first recorded song?
Anders: I think the first song I wrote was THE BOOK OF SAND (THE ABOMINATION), and the first song recorded maybe AT WAR WITH REALITY?
Considering all the musical projects all of you have, has the writing process been difficult to navigate? How writing music for other bands influences your work with At The Gates?
Anders: It was pretty easy for me after leaving THE HAUNTED. ATG was my main focus musically after doing my solo project ANTIKYTHERA in 2013. I guess the other guys weren’t super creative with their other projects. DISFEAR have had a break. Jonas wrote some with THE HaUNTED, but I guess he writes stuff and decides afterwards if something sounds more AT THE GATES or THE HAUNTED.
What surprised me the most, was the use of “With Fear I Kiss The Burning Darkness” logo! Why you made that choice?
ANDERS: I don’t know really. I think it fits more the album concept we were after. Also it’s a little cleaner (readable) than the other ones.
The cover of the album is strict and minimal! Does it represent something? Is there any special meaning behind?
Anders It is basically Costin Chioreanu’s vision of the music & lyrics, but it’s also at the same time very close to our initial idea. We wanted something visually simple and striking.
As a band, what kind of relation do you have with your earlier work? Are you still proud of all the music that’s behind you? Do you listen to those “At The Gates” dudes when you’re driving to work?
Anders: I don’t really listen to the old stuff that much, but it’s nothing I am ashamed of. I think there are still some cool songs and arrangements from the old days. The biggest problem with the old stuff is that the sound (production) is pretty bad. Also, we couldn’t really play our instruments.
Did you want to keep the “old school” feeling on this new record and how hard was it to accomplish that while recording with the latest equipment?
Anders: Not really oldschool per say, but we were very careful of getting the right production and sound which could represent the songs in the best way possible. Some of the old AT THE GATES has a certain nerve to them which we wanted to revisit. To avoid geting a too modern sound isn’t very hard I guess. Just turn down the master compressor and get good NATURAL sounds on all the instruments I guess…
Do you think you managed to accomplish that? I can clearly say that the atmosphere “At War With Reality” reminds me a lot of “Terminal Spirit Deseas”!
Anders: I think we acheived just that. Everybody is really happy with the outcome.But as I said earlier, we were super careful with all the details surrounding this album. That’s why we chose Jens Bogren to mix it. We liked his style a lot.
Years ago, I had read on an interview with Carnal Forge, that one of their members was working at some kind of a retirement home and of course nobody knew who he was. What are you and the rest of the band doing for a day job, outside of At The Gates? Do the people you work with you know who you are in the outside world?
Anders: We actually have normal day jobs back home. Tomas is a teacher, I work with video production etc. Jonas is an accountant, Martin works in a Live Club & Adrian runs a photo studio in London. We kind of like the sort of anonymity. I guess people might recognize Tomas when he walks around in the city, but for me it’s unusual. Its underground Death Metal after all.
What are your main musical influences?
Well, it could be anything I listen to and like. Everything from classical music, jazz, atmospheric, ambient, death metal, pop, rock, film music soundtracks etc
Are you at war with reality?!
Anders: Aren’t we all, each day?
Thank you very much for taking the time to speak with me today. Do you have anything else you’d like to say to the fans out there?
Yes cya all in January when we play in Athens & Thessaloniki. Thanks!!!!
