Βράδυ Παρασκευής και ο δρόμος με προσκαλεί στη Λιοσίων από νωρίς. Ο λόγος είναι διπλός. Καταρχήν έχω άλλη μία ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα συγκρότημα να εξελίσσεται, καθώς μόλις έβγαλε καινούριο δίσκο (και αναφέρομαι στους Tango With Lions). Από την άλλη, οι Warhaus επισκέπτονται για πρώτη φορά τη χώρα μας και μάλιστα ενώ περιοδεύοντας καταγράφουν σίγουρη κορυφογραμμή καριέρας.
Ανταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Δημήτρης Δαλακλής (περισσότερες εδώ)
Η ώρα είναι λίγο πριν τις 21:30 όταν οι Tango With Lions εμφανίζονται επί σκηνής. Η φάση πιο ακουστική από άλλες φορές, μοιάζει με μία τεράστια εισαγωγή. Ήρεμες μελωδίες, ονειρικές συνθέσεις και ένα setlist που βασίζεται στην όλη πορεία τους. Μία γυναικεία παρουσία θα συνοδεύσει την Kat στα πλήκτρα και στα φωνητικά, ένα “Proof Of Desire” θα μας ξυπνήσει τις αισθήσεις, το “Slippery Roads” θα σκαλίσει το παρελθόν ενώ το “In A Bar” θα μας κουνήσει μελαγχολικά στους ρυθμούς του. Προφανώς ερωτική, χαριτωμένη και παιχνιδιάρικη η εμφάνιση, θα μας αφήσει με τα χαρακτηριστικά της να ενσωματώνονται στην όλη ατμόσφαιρα. “What You’ve Become” το καληνύχτα τους.
Έτσι με έντονη την ανάγκη για επικοινωνία και χορό, ακόμη και κατά το απαραίτητο μουσικό διάλειμμα για το στήσιμο της παρουσίασης των Warhaus, το ικανοποιητικά σε αριθμό κοινό διατηρεί την χαλαρή και κεφάτη στάση του. ‘Όσο αναφορά τις αλλαγές στα όργανα, στα drums έχουν ‘σφινώσει’ κρουστά, ένα vibraphone τοποθετείται στη σκηνή, ένα τρομπόνι περιμένει να ακουστεί και μία τρομπέτα λανσάρει τη δύναμή της. “Well Well” για αρχή, “The Good Lie” έπειτα και στα καπάκια το “Control” για να με κερδίσουν ήδη ο Maarten Devoilere με την παρέα του. Καταπληκτικοί μουσικοί, ξέρουν να πειραματίζονται με τη rock συμπεριφορά ενώ παράλληλα προσφέρουν pop συγκυρίες και ένα αστείρευτο jazzy dance mood. Η εικόνα που θα ξεδιπλωθεί φαντασιακά διαδραματίζεται σε κάποιο ίσως σύγχρονο καμπαρέ. Η αίσθηση παίζει με τον πόθο, η φωνή εμπνέει, η παρουσία εξυμνεί την πολύπλευρη έννοια του έρωτα, η αδρεναλίνη λικνίζεται, η ενέργεια διαχέεται.
“Dangerous” αναφορές, έξυπνα γυρίσματα, δυναμικά κοψίματα και εύστροφα riffs πετιούνται από παντού και σε ηλεκτρίζουν. Θα μείνει μόνος του για να αναλάβει το μόνο ίσως λίγο γλυκανάλατο “Kreusch” όπου δεν με πείθει παρά μόνο τελικά για το συμπέρασμα. Πως είναι αδύνατον να τους αντισταθείς όταν βρίσκονται όλοι μαζί επί σκηνής. Επιστρέφουν με το “Love Is A Stranger” και το Gagarin τραγουδάει μαζί τους. Αφού μας εξιστορεί την εμπειρία του με τους ταξιτζήδες, κάνει χιούμορ αναφέροντας τα εξής περιστατικά: κάθε φορά που τους χρειάστηκε τον οδήγησαν από λάθος δρόμο, όταν ρωτήθηκε για την Ακρόπολη, η απάντησή του είχε αναφορά στο πράσινο και σαν ανταπάντηση πήρε το γεγονός ότι τα μάρμαρα θα έπρεπε να δείχνουν άσπρα. Τέλος λάλησε ένα ανέκδοτο σχετικά με το τι κοινό υπάρχει μεταξύ ενός ταξιτζή και του John Travolta. Το γκριζ (Grease/Greece)!
Ωραίες στιγμές επίσης ζήσαμε με το “I’ m Not Him”, το “Machinery” ξεσήκωσε αρκετά και στο “Mad World” καθώς πλησίαζε αυτό το live στο τέλος του, ο κόσμος καταχειροκρότησε. Το encore δεν άργησε με το παρακινητικό “Fall In Love With Me” και για conclusion μας πρότεινε να μην ξεχνάμε πως η αγάπη υπάρχει παντού. Έτσι, το “Love Is In The Air” έπαιξε από τα ηχεία του Gagarin για να επισφραγίσει την πρόταση. Χαμόγελα και πολύ καλή διάθεση ότι λαμβάνω. Ευχαρίστηση ότι αντλώ.