Σχεδόν στο τέλος αυτού του μηνά είχα την ευκαιρία να δω ξανά μετά από τρία χρόνια, μια πολύ ξεχωριστή μπάντα για μένα, καθώς η ιδιαιτερότητα της με «αναγκάζει» να την εκτιμώ και να την ξεχωρίζω ανάμεσα σε πολλές! Δεν μιλώ για άλλους από τους Underworld Dreams οι όποιοι αποτέλεσαν το πρώτο μου live στην Αθήνα και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη λίστα με τις πιο αγαπημένες ελληνικές μπάντες! Headliners της βραδιάς οι Upon Revival παρέα με τους Fall Of Order!
Ανταπόκριση: Έφη Καραμουσάλη
Λίγο μετά τις 8:30 έφθασα στον χώρο του Temple, αποτελώντας από τους λίγους θαμώνες εκείνη την ώρα. Γύρω στις 9:10, την σκυτάλη για να ξεκινήσει η βράδια, πήραν οι Fall of Order, παίζοντας ένα σετ των εικοσιπέντε λεπτών περίπου. Μια καθαρά metal μπάντα, με ηχηρό «βρυχηθμό», να κάνει αισθητή την παρουσία της, ζεσταίνοντας το κοινό έτσι όπως ακριβώς άρμοζε στο ύφος της βραδιάς. Μας χάρισαν ισχυρά riffs με ιδιαίτερη δυναμική, που έπαιζαν αναμφισβήτητα με metal core επιρροές. Εξαιρετικό setlist, με κομμάτια όπως “Rose of Carnage” και “Wrath of the Serpent” ικανά να καταφέρουν αυτό που θέλω να βιώσω σε ένα τέτοιο live δηλαδή τα φωνητικά να με ωθήσουν να κάνω ένα βήμα πίσω, γεγονός που το επισημαίνω ως θετικό. Ωστόσο μόλις άρχισε η εισαγωγή του συγκροτήματος, συνοδευόμενη από μια οπτική υπερβολή όσον αφορά κάποια πανό με το λογότυπο της μπάντας, γεγονός που θεώρησα περιττό καθώς και χωρίς αυτά το αποτέλεσμα θα ήταν εξίσου καλό. Θα μπορούσα να αναφέρω με απόλυτη σιγουριά πως αποτελούν μια αρκετά νέα μπάντα με μέλη που αντικατοπτρίζουν ένα από τα καλύτερα metal στοιχειά της γενιάς μας. Απλά ακούγοντας τη μουσική τους, δίνουν την εντύπωση πως ακούμε μπάντες όπως Traitor, Suicide Silence, Cruentator και Bomber. Εντυπωσιασμένη από την τόσο ευγενική φυσιογνωμία του front man όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, την ώρα της performance είχε την απαιτούμενη επιθετικότητα και δυναμική, σε συνδυασμό με τις κιθάρες, όπου ο ρυθμός τους απλά έκοβε την ανάσα, δημιούργησαν ένα μοτίβο που πολύ ευχαρίστως θα ξαναέβλεπα! Μοναδικό γεγονός που μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση, ήταν η απουσία ενέργειας από το κοινό, με ένα ανύπαρκτο moshpit να με ξαφνιάζει ιδιαίτερα. Οι Fall of Order ολοκλήρωσαν μια εξαιρετικά δυνατή performance με το “The Burial of Doubts”.
Τρία χρόνια μετά, στην σκηνή του Temple, οι δρόμοι μας ξανασυναντιούνται. Οι Underworld Dreams είναι μια μπάντα, που έχει κερδίσει μια ξεχωριστή θέση στηn καρδιά μου με την απολυτή συγκέντρωση τόσο του front man όσο και των υπόλοιπων μελών να καθιερώνουν μια οπτικοακουστική ξενάγηση στο ενεργητικό και δυναμικό progressive metal κόσμο τους. Ανέβηκαν στην σκηνή 10:00 ακριβώς, αφιερώνοντας μας μια ακόμη μοναδική performance που κατά την γνώμη μου ενισχύει την θέση τους στην ελληνική ροκ σκηνή. Οι εναλλαγές στους τόνους αρκετά συχνές, με τα φωνητικά να παίζουν ανάμεσα σε ψιλές νότες και screams. Συγχρονισμός, τυποποιημένη προσέγγιση και μια heavy groova να ολοκληρώνει μια μελωδική παρουσίαση με σκοτεινές εκφράσεις. Αυτή η μπάντα έχει ψυχή και το συνειδητοποιείς όταν τολμούν να διασκευάσουν Radiohead και να παρασύρουν τους θαμώνες σε έναν υπνωτικό ρυθμό. Αυτό που κάνει τον ήχο της μπάντας ιδιαίτερο και ελκυστικό είναι η αυθεντικότητα. Αυτή η μπάντα είναι εξαιρετικά δημιουργική με το “Solidarity” να βασίζεται σε μια τέτοια φόρμουλα επιτυχίας, χαρίζοντας μας απλόχερα την ελπίδα με στίχους όπως “I Dream for a Reason, a Peaceful Living Grown”. Τα περισσότερα κομμάτια της setlist αποτελούν μελωδίες που μπορούν να θεωρηθούν επικές. Χωρίς αμφιβολία, τα riffs είναι βαριά και οι βίαιες εκρήξεις, όπως στο “Deal with the Devil”, γίνονται σωστά. Μεγάλη δεξιοτεχνία και το επίπεδο αρκετά υψηλό όπου μέσα από κάθε κίνηση τους αποτυπώνεται η σκληρή δουλεία που έχουν κάνει μέχρι στιγμής. Το κουαρτέτο παραμένει πιστό στον ήχο τους με αρκετά προσεγμένα και τοποθετημένα progressive riffs. Δυστυχώς οι Underworld Dreams έμειναν στη σκηνή μόνο 40 λεπτά έχοντας αφήσει μεγάλη αίσθηση αρμονίας, δημιουργώντας ένα μελωδικό θεμέλιο.
Τα πρώτα πράγματα που ξεχωρίζουν σε μια μπάντα είναι το όνομα, γι αυτό οι Upon Revival έχουν ξεχωρίσει, καθώς το όνομα τους το θυμάσαι με κάποιον τρόπο. Ο δείκτης του ρολογιού έδειχνε 11:00 ακριβώς, όταν εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Upon Revival. Εκκεντρικές παρουσίες με την front woman να εντυπωσιάζει πριν καν ακόμα ξεκινήσει να τραγουδά. Η αέρινη και παράλληλα σκοτεινή διάθεση με τα ροκ vibes να είναι στο επίκεντρο, αποτελούν προοικονομία για όσα θα συμβούν κατά τη διάρκεια του live. Σε σχέση με τις προηγούμενες μπάντες, τα τύμπανα ήταν αρκετά δυνατά όπου μερικές φορές τα φωνητικά καλύπτονταν ενοχλητικά πολύ. Φυσικά στο set list δεν θα έλειπαν κομμάτια όπως “Blindfold” και “Change” από το EP “Epiphany”, όπου εκεί σίγουρα μπορούσα να διακρίνω την δυναμική των φωνητικών της. Οι Upon Revival αποτελούν μια μπάντα όπου είναι ικανοί με την δεξιοτεχνία τους να δημιουργήσουν ταυτόχρονα μια συναισθηματικά αντίκτυποι ατμόσφαιρα δυναμικότητας, ευδαιμονίας και απώλειας. Μια εκλεπτυσμένη σκηνική παρουσία αρκετά θαρραλέα και τολμηρή να διασκευάσει Dream Theater όπου μέσω του “Forsaken” επιτέλους αναδεικνύονται τα φωνητικά της frontwoman. Η γενική προσέγγιση όμως είναι πολύ μελωδική με Goth στοιχειά που σηματοδοτούν κάποιες εκρήξεις, προσθέτοντας λίγο μεγαλύτερη επιθετικότητα σε ορισμένα κομμάτια όπως το “Erase The Fears”. Η μπάντα γενικά κυμαίνεται σε safe επιλογές προσθέτοντας στο set list το “Everybody’s Fool” από Evanescence. Η βράδια έλαβε τέλος με μια διασκεδαστική εναλλακτική metal έκδοση, βασισμένη σε καθαρό πάθος και δυναμισμό.
Σίγουρα το live της Κυριακής παρουσίασε στο σύνολο του ένα αρκετά δυναμικό αποτέλεσμα με progressive metal εκδοχές που εντυπωσίασαν για μια ακόμη φορά, καθώς το line-up δεν ήταν ικανό να αποδώσει κάτι λιγότερο από αυτό που υποσχόταν. Εξαιρετικές μελωδίες, με δυναμικά riffs και εναλλαγές στα φωνητικά που δεν άφηναν περιθώρια απογοήτευσης. Κάθε μπάντα αντιπροσωπεύει την αφοσίωση όλων των εμπλεκομένων και είναι μια καθαρή απόλαυση για το κοινό τους! Tο live κατάφερε ανταποκριθεί πλήρως στις προσδοκίες των λάτρεις της metal, με τρεις εξαιρετικές μπάντες να έχουν μια τεράστια όρεξη να δημιουργούν καλή μουσική και αυτό είναι που ζωντανεύει την metal διάθεση της γενιάς μας. ελπίζω να ξανά δω αυτό το line-up παρέα, καθώς ταίριαξαν τόσο αρμονικά μεταξύ τους που μας χάρισαν γενναιόδωρες δόσεις μουσικής παιδείας.