Για ακόμη μία χρονιά, οι The Underground Youth επέστρεψαν στα μέρη μας που τόσο αγαπούν, για να συνοδεύσουν με τη μελαγχολική τους ατμοσφαιρικότητα το κρύο βράδυ της Παρασκευής στο χώρο του Fuzz Live Music Club.
Ανταπόκριση: Σοφία Μηλιώνη / Φωτογραφίες: Δανάη Φωκίου (βρείτε περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Τη βραδιά άνοιξαν οι The Road Miles με τις ερωτικές southern gothic μελωδίες τους, λέγοντάς μας ιστορίες από την σκονισμένη και άγονη αμερικανική δύση, αφηγούμενες από τα ηλεκτρισμένα μπλουζ φωνητικά της Αφροδίτης. Με έμφαση στην πιο πρόσφατη ολοκληρωμένη τους δουλειά, το “Ballads for the Wasteland”, άνοιξαν μυσταγωγικά τη βραδιά, δημιουργώντας την κατάλληλη ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα με την οποία έστρωσαν τη σκηνή για τους Underground Youth.
Λίγο με τις 22.00, λοιπόν, η μπάντα από το Manchester ανεβαίνει στη σκηνή δημιουργώντας ατμόσφαιρα βγαλμένη από το Roadhouse του Twin Peaks, υπό το φως των αγαπημένων ονειρικών χρωμάτων του σύμπαντος του David Lynch. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η αίσθηση που δημιουργεί στα live της η μπάντα είναι διαφορετική από το studi-ακό αποτέλεσμα. Ίσως να είναι η φωνή του Craig Dyer, η οποία στη σκηνή ακούγεται πιο βαθιά και συνοδεύεται από τα χαρακτηριστικά hiccups του, με αποτέλεσμα πότε να μας βυθίζει στον υπνωτικό κόσμο της post punk και dark wave μουσικής και πότε στην απόκοσμη dreampop shoegaze με φυσική άνεση.
Πέρα από τα τραγούδια ορόσημα με τα οποία το σχήμα έχει γίνει αγαπητό στο ελληνικό κοινό, ξεχώρισαν και τα υποβλητικά κομμάτια που έχουν αναδειχτεί από το πρόσφατο νέο album τους “What Kind Of Dystopian Hellhole Is This?”, όπως το “Alice”, το “America” και το “Your Sweet Love”, τα οποία καταβύθισαν το κοινό σε προσωπικές εσωτερικές διαδρομές και αναζητήσεις υπό το τραχύ μπάσο, τα δυνατά drums και με τη φράση “I love you” από το μελαγχολικό “I need you” να αντηχούν στο χώρο.
Για ακόμη μια φορά οι The Underground Youth με όχημα τα νοσταλγικά riffs, τους εσωστρεφείς ρυθμούς και ένδυμα έναν εξωκοσμικό φωτισμό μας μύησαν στο ονειρώδες σύμπαν τους.