Πριν καμιά εικοσιπενταριά χρόνια και πίσω στο σωτήριο έτος 1993, είχα ήδη βουτήξει με τα μούτρα στο χώρο του metal. Οι τρόποι ενημέρωσης εκείνη την εποχή ήταν τα λιγοστά περιοδικά που υπήρχαν και κάποιοι ραδιοφωνικοί σταθμοί (ναι, τότε υπήρχαν σταθμοί και παραγωγοί που δεν έπαιζαν τα playlists των εταιρειών), οι οποίοι τιμούσαν το είδος. Σε μία τέτοια εκπομπή είχα ακούσει ένα εκπλήκτικό doom – death κομμάτι. Το κομμάτι λεγόταν “I Will Die By Evil Ways” και η μπάντα Selefice. Το συγκρότημα για διάφορους λόγους μετά από περίπου ένα χρόνο διαλύθηκε, αλλά αυτό τo διαβολεμένο main riff του κομματιού στριφογύριζε στο μυαλό μου για πολλά χρόνια.
Κάπου στο 2010 σε μία κοινή παρέα και ενώ πίναμε μπύρες και μιλούσαμε για μουσικές, η κουβέντα πήγε προς το metal. Kάπου εκεί ένα παιδί ονόματι Πέτρος αναφώνησε “Έπαιζα και εγώ σε μια metal μπάντα” κι ακολούθησε το δικό μου “Έλα ρε, σε ποια;”. “Στους Selefice”, αποκρίθηκε. ‘Ηταν τόσο μεγάλη η έκπληξη αλλά και η χαρά μου που παραλίγο να πνιγώ με την μπύρα που έπινα. Έκτοτε, γίναμε πολύ καλοί φίλοι!
Πριν λίγο καιρό, λοιπόν, ο Πέτρος με πληροφόρησε ότι επανασυνδέει το σχήμα. Η χαρά μου έγινε ακόμα πιο μεγάλη μιας και η συγκεκριμένη μπάντα διαλύθηκε τότε τόσο γρήγορα, έχοντας ωστόσο γράψει έναν από τους σημαντικότερους δίσκους για το ελληνικό metal. Επίσης γνώριζα ότι στο κοντινό παρελθόν ο Πέτρος είχε κάνει κάποιες προσπάθειες να επανενώσει τους Selefice, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το κερασάκι, βέβαια, στην τούρτα ήταν η απόφαση της Floga Records να επανακυκλοφορήσει το “Where Is The Heaven”. Κάπου εκεί είχα πει: “Τι θα γίνει επιτέλους, δε θα πάρουν μπροστά ποτέ;”.
Έτσι, μόλις πληροφορήθηκα ότι έχουν ξεκινήσει να προβάρουν σε κάποιο studio του Περιστερίου, τρύπωσα ωσάν τον ποντικό, μιας και η περιέργεια, η λαχτάρα ή όπως θέλετε πείτε το με είχε κυριεύσει. Στην τωρινή σύνθεση της μπάντας είναι τα δύο ιδρυτικά μέλη των Selefice, Πέτρος Μιχόπουλος – κιθάρα, Μίλτος Τζαλαγιάννης – φωνητικά, κιθάρα και προστέθηκαν οι Μάνος Μιχαηλίδης – μπάσο και Βαγγέλης Βαφίας – τύμπανα, οι οποίοι είναι μέλη των Necromancy, επίσης 90΄s μπάντα που έχει βάλει και αυτή το λιθαράκι της στην εγχώρια metal σκηνή.
Η πρόβα που παρακολούθησα ήταν άκρως ενθαρρυντική. Οι δύο παλιές καραβάνες φαίνεται ότι το ‘χουν ακόμα, ενώ οι ‘νεοεισαχθέντες’ έχουν ταιριάξει απόλυτα με το όλο σύνολο. Προβάρανε μερικά κομμάτια μέσα από το δίσκο τους “Where Is The Heaven”, το ακυκλοφόρητο “Damned”, ενώ είδα και έντονη διάθεση για νέο υλικό, κάτι το οποίο με εξέπληξε ευχάριστα.
Τα πλάνα τους είναι να επιστρέψουν το συντομότερο δυνατό στις live εμφανίσεις και γιατί όχι να γράψουν και νέο υλικό. Τα παιδιά δεν αστειεύονται οπότε μείνετε συντονισμένοι!