Υο! 2017 και οι Tom Morello, Brad Wilk και Tim Commerford κάνουν την αντεπίθεση τους. Με λίγα λόγια, οι Rage against the machine πλην του De La Rocha, επιστρέφουν με τη βοήθεια του Chuck D (Public Enemy) και B-Real στα φωνητικά. Τ’ όνομα τους Prophets Of Rage, και είναι έτοιμοι για όλα. Πολιτικοποιημένοι, άμεσοι, επιθετικοί κ γεμάτοι ρυθμό.
Το ομώνυμο παρθενικό τους album έχει αυτό ακριβώς που περιμένεις ν’ ακούσεις. Χαρακτηριστικές αλά Tom Morello κιθάρες, μπασογραμμές που σκοτώνουν και ατελείωτο groove. Τα μοιρασμένα φωνητικά μπλέκουν ιδανικά μεταξύ τους , χαρίζοντας ρυθμό και κούνημα στον ακροατή. Κατά βάση, χωρίς να λείπουν και κάποιοι safe πειραματισμοί (η funκίλα του “Take Me Higher”, και το χαζο-pop “Legalize Me”), η φάση των Prophets αρχίζει εκεί που τελειώνει το τελευταίο riff της δισκογραφίας των Rage Against The Machine. Και οι δύο rappers δεν ακούγονται καθόλου παράξενα στην τελική εικόνα αυτής της κυκλοφορίας. Απ’ την αρχή του album η ενέργεια δε χάνεται ούτε λεπτό, κυλώντας ξεκούραστα και με
ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο κομμάτι του.
Αν και όλα δείχνουν -και ακούγονται- μια χαρά, αρκετοί θα είναι και αυτοί που θα βρουν το μουσικό στυλ ξεπερασμένο. Ok, οι Rock-Rap- Metal ρυθμοί (πες το όπως θες) που ορίζουν τις μουσικές του Morello και της παρέας του μπορεί να είναι μία από τα ίδια “κάντο όπως στα 00’s φάση”, αλλά μια μαγκιά την έχουν. Στην τελική, έναν ξεσηκωμό στον προκαλούν, και το κουνάς το ρημάδι το κεφάλι σου. Αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τότε τι είναι;