Πριν μερικές μέρες έφτασε στα χέρια μου η καινούργια κυκλοφορία της αγαπημένης μας Inner Ear. Το εξώφυλλο και μόνο σε προϊδεάζει για sci-fi ήχους, και δεν πέφτει έξω καθόλου. Είναι το νέο album της May Roosevelt, που ακούει στο όνομα Junea και γέμισε τα ηχεία μου με όμορφα ηλεκτρονικά ηχοχρώματα από τα πρώτα δευτερόλεπτα της ακρόασης του.
H May Roosevelt γνωστή στους ελληνικούς indie κύκλους ιδιαίτερα για την ιδιότητα της ως θερεμινίστρια, ικανή λοιπόν να δαμάσει τους ήχους ενός μουσικού οργάνου φτιαγμένου να συνοδεύει εφιαλτικές αλλά και όμορφες ονειρικές εικόνες. Τι και αν σπούδασε βιολί το θέρεμιν ήταν αυτό που την γοήτευσε σε συνδυασμό με κάθε λογής ηλεκτρονικούς ήχους και φόρμες. Μετά από κάποιες συνεργασίες ήρθε το 2009 το πρώτο της EP, “Panda a story about love and fear”, για να ακολουθήσουν τα album “Haunted” (2011) και “Μουσική σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου” (2013), και να φτάσουμε στο σήμερα και στο Junea. H Junea είναι μία ηρωίδα του σύγχρονου ψηφιακού κόσμου, όπου γέφυρες φτιαγμένες από ηλεκτρονικούς ήχους και pixels ενώνουν την πραγματικότητα με το φανταστικό διαβάζουμε στο δελτίο τύπου. Μέσα από οχτώ πολύ όμορφες συνθέσεις μπαίνουμε στον ψηφιακό της κόσμο.
Η έναρξη έρχεται με το “Air” αρκετά επίκαιρο θα μπορούσα να πω μιας και το φαντάστηκα σαν κομμάτι του soundtrack της επιστροφής του αγαπημένου David Lynch στην μικρή οθόνη με το Twin Peaks 25 χρόνια μετά, με το beat του να είναι ικανό να σε κάνει να κουνηθείς στο ρυθμό του και να σε υποβάλει σε μια ιδιότυπη μορφή ύπνωσης.Η συνέχεια σε ίδια μοτίβα και το ίδιο ενδιαφέρουσα με το “Pa” να σε κάνει να απολαμβάνεις τα σχεδόν “εξωγήινα” φωνητικά και το “Flowers” να έχει βγει σίγουρα από ένα κήπο γεμάτο όμορφα χρώματα και αρώματα.Στη μέση του δίσκου συναντάμε και τις αγαπημένες μου συνθέσεις “Be” και “Let’s” που ομολογώ έπαιξαν και δεύτερη φορά πριν προχωρήσω στην συνέχεια. Για να ακολουθήσει το σχεδόν υπνωτικό “In Your Eyes” και με το ξεσηκωτικό “Ta” να οδηγηθούμε στην έξοδο και στο “Tides” να κρύβει καλά τις ανατολίτικες καταβολές του, γεμισμένο με ένα synth που σου κολλάει στο μυαλό για ώρες.
Χωρίς να είμαι ιδιαίτερα γνώστης του συγκεκριμένου ήχου λοιπόν, ομολογώ πως υπνωτίστηκα – χόρεψα – αλλά και σίγουρα μπήκα στον ψηφιακό κόσμο της Junea. Η May σίγουρα κυκλοφορεί έναν από τους πιο σύγχρονους δίσκους της φετινής χρονιάς για τα ελληνικά, και όχι μόνο δεδομένα ικανός να σε γεμίσει εικόνες , για να μην πω ολόκληρες σκηνές, αλλά και να σου μεταφέρει ακόμα και αρώματα μέσα από τα όμορφα ηχοχρώματα που σου προσφέρει απλόχερα.Σαν να σε υποβάλει σε μια πολύ δυνατή – εθιστική ψηφιακή ύπνωση.